An Immortal Me ( ON-HOLD )

Chapter 7

CHAPTER 7

I dedicate this chapter to @tutalmarygrace123456.

*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*

Kacey POV

"Pasensya ka na talaga Hanz pero kailangan kong umuwi bago magdilim. Natatakot na kasi ako atsaka hindi ko maintindihan nararamdaman ko kanina." Sabi ko sa isip ko habang nilalayo ako ni Chris sa grupo. Nagpapasalamat talaga ako sa kanya, ewan ko kung napansin niya o ano pero ang mahalaga ay inilayo niya ako.

"You okay? Let's practice again tomorrow. Bye."

"Uhm-m, oo. Pasensya talaga ngayon."

"Oh by the way here." Tapos may inabot siyang choco bar. Omo! Chocolate manliligaw ba siya sa akin?!

"And also I want you to know..."

Grabe parang nagslow-motion ang paligid at isa-isang nawawala ang mga tao. Bigla siyang nag-glow at dahan-dahang inilapit ang mukha sa akin.

"... I like you." Shet hindi ako prepared.

Dahan dahan niyang inilapat ang kanyang mapupulang labi sa akin. Grabe ang lambot ng labi niya sa sobrang lambot ay napapikit ako.

*pok* at nahulog ako mula sa langit na iniisip ko pabalik sa lupa. Pinitik pala niya ako sa noo.

"Hey! You thinking of weird stuffs? That chocolate bar means nothing. Sadyang may extra lang ako kanina. And looks like you need it." Wow haba ng sinabi niya minsan lang 'to.

"Ah-o-oo, ay hindi pala, wala pala." Sabay todo iling sa kanya. "B-bye una na ako." At mabilis na kumaripas ng takbo.

For real?! Nag-daydreaming ako, at ang mas masahol ang panaginip ko ay hinalikan ako ni Chris. Akala ko first kiss na, hindi pala. (A/N: girl malala na yan pinagpalantasyahan mo na si Chris. Bilis ata ng bugso ng obsession mo?) Grabe, obsessiob agad? Aish ano bang nangyayari sa akin?!

Malapit na ako sa sasakyan ni kuya ng may humawak sa akin. Palagi nalang ba? Kahapon si Hanz, ngayon sino? Pero in fairness nagulat parin ako.

"Ai, mga manok!" Luh sa'n na naman nanggaling expression ko? Ang weird baman ng mga pinagsasabi kapag nagugulat. Nang lumingon ako, bumungad sa akin ang isang lalaking nakamaskara at may dalang baril. Joke, si Chris lang pala.

"Nice expression" si Chris na halatang nagpipigil ng tawa. Oi bihira lang 'yan lagi kasing wala-akong-pake-sa-paligid-look ang nakaplaster sa mukha niya.

"Ikaw kasi nanggugulat" Saka ko pinalo braso niya.

"Stop, your annoying" Ay nagalit. Nakakahiya nemen enebeyen. Di nga pala kamo close.

"S-sor-- ugh, bahala ka nga dyan" mag-sorry sana ako kaso pinangunahan ako ni pride (A/N: pride? Sino siya? Bakit mo siya kilala, ako hindi? Tao ba siya? Detergent ba?) Hay naku! Author idiomatic expression lang yun na nagsasaad na inuna ko ang pride kesa pagiging humble (A/N: alam mo ang bobo mo, o sadyang manhid ka para hindi mapansin na nagbibiro ako. Hindi ako tanga para hindi malaman ang ibig sabihin nun, ako diba ang author, ang nagsusulat. Malamang alam ko ang sinusulat ko) di wow ikaw na author (A/N: hoy expression ko yan ahh, bakit mo ginamit?) Bawal? Ikaw meari?(A/N: pag sinabi kong oo titigil ka? At isa pa back to the story na)

Tinalikuran ko nalang siya, hmph balakadyan (A/N: OMO! Disclaimer hindi ko po inaangkin fave expression ni kuya Kib. Charot-charots lang XD. Psssst @KnightInBlack ) Chris. Ikaw nanggulat ikaw dapat mag-sorry

"Wait" Bago pa man ako makalayo nagsalita siya.

"What?"

"You left your handkerchief, here." Sabay inilahad ang panyo ko sa kamay niya. Pagkatapos niyang kunin at ilagay sa kamay ko ang panyo tumalikod siya at umalis.