3.Bölüm

551 46 0
                                    

Oylarınız benim için çok önemli böylece yeni bölümler daha çabuk gelicek.Vote tuşuna basmayı unutmayııın.İyi okumalaar :)

Arabanın koltuğuna oturduğum an içime bir sıcaklık dolmuştu.Neredeyse dışardaki soğukluğu hissedemeyecek kadar dış dünyamla bağlantımı kesmiştim.Bugün tüm ilgimi okula vermiştim ve kafamda bin bir çeşit düşünce vardı.''Yeni arkadaşlar,yeni okul,her şey bugün bana tuhaf gözüküyordu.Bunların üstüne birde bisikletimi kaybetmiştim ve Harry Styles'in arabasında oturuyordum.Ha..evet şuan Harry'nin yanındaydım ve yine düşüncelere dalıp gitmiştim.

''Imm evet nereye gidiyorsun ?'' diye bir soru çıkmıştı ağzımdan nereye gittiğini biliyordum tabikide beni evime bırakacaktı.Niye onun yanındayken gereksiz ve saçma konuşuyordum ki ?

''Seni evine götüreceğimi söylemiştim.Gideceğin başka bir yer varsa eğer arabadan inip bisikletini arayabilirsin..bu yağmurda''

Ne demek istiyordu şimdi bu.Beni arabadan kovuyor muydu yani ?

''Eğer yağmur yağmasaydı şu aptal arabandan inebilirdim Harry''biraz sert çıkışmıştım.

''Demek ki evine gitmiyorsun,nereye gideceksin ?'' Bunu niye soruyordu ki.Nereye gideceğim onu ilgilendirmezdi nasıl olsa o hiçbir şeyim değildi sadece sıra arkadaşı.

''Artık arabayı çalıştırmazsan senin yerine ben geçeceğim sür artık.Eve gidiyoruz''Neredeyse bağırır bir şekilde konuşuyordum bu beni daha agresif bir hale sürüklüyordu ki öyle biri değildim

''Beni özel şoförün falan mı sanıyorsun Daisy ?''Bunu şaka amaçlı söylediğini yüzündeki sırıtmadan anlayabiliyordum.

''Hayır.Sadece beni evime götürmeni istiyorum zaten geç kaldım denebilir.Müzik kursuna gidiyorum''Diyerek ekledim umarım bu iyi bir bahane olmuştu.Çünkü gerçekten geç kalıyordum.

''Peki öyleyse karşılığını alırım.Seni evine götürmenin bir karşılığı olacak''O kadar kısık sesle,konuşuyordu ki sanki duymamamı istiyormuş gibi.

Bende onu duymamazlıktan gelerek arabayı çalıştırmasını izledim.Son model arabası Harry'le bütünleşerek asi bir görünüm kazandırıyordu.Aynı zamanda korkutucu.

Evimin olduğu sokağa gelene kadar yol boyunca sadece yolu tarif etmem dışında fazla bir şey konuşmamıştık.Onun dışındaki konuşmalar genellikle hayatımla ilgiliydi.Ailemin nerede olduğu,kimlerle yaşadığımı sormuştu.Tek başıma yaşıyordum.Onunla ilgili sorular sormamıştım sanırım bu konuda onla ilgili şeyleri merak etmiyordum yada öğrenme ihtiyacı duymuyordum.Çünkü onun nasıl biri olduğunu tahmin edebiliyordum.Büyük ihtimalle kendi popüler grubundan oluşan kişilerle kalıyodur ve zamanını bir çok kızın evinde geçirdiğini düşünüyordum.Ama bu onun hayatı beni ilgilendirmezdi.

Evimin önüne gelmiştik.Harry tüm yolları,hangi sokaktan kaçıncı numaralı evde kaldığıma kadar herşeyi öğrenmişti.Şimdi ise evimi inceliyordu.

''Güzel evmiş.Tek başına yaşayan bir öğrenci için fazla lüks ve büyük değil mi ?''diye sordu.

''Ailemin kaldığı evlerden birisiydi.Onlardan kalan herşey artık bana ait bende bu şehire taşındığımda burada kalmayı tercih ettim.Bu evde kendimi yanlız hissetmiyorum.Sanki ailemin varlığı hala bu evdeymiş gibi ve bu beni rahatlatıyor.''diyerek yine acıklı hikayemi anlatmaya başlamıştım.Bu beni içten içe üzsede artık unutmam gerekiyordu.

''Senin için birilerini bulacağım..Yani evde tek başına olmaman lazım.Sieana'yla konuşacağım seni yanlız bırakmamalı birlikte kalabilirsiniz öyle değil mi ?''diye sordu.Açıkçası bu fikir bana tuhaf gelmişti.Daha doğru düzgün tanımadığım biriyle aynı evde yaşama fikri benim açımdan garipti.Ve Sieana'yı nereden tanıyordu ki ? Yani benim onla yakın olduğumu nerden biliyordu ?

''Bunu daha sonra Sieana'yla konuşabiliriz şimdilik çok erken onu neredeyse tanımıyorum bile.Sen..yani siz tanışıyor muydunuz ?

''Tabikide evet.Onunla şuanlık sadece arkadaşız birlikte aynı evde kaldığımız bile oldu.''dedi

Sieana ve Harry..Ha ? .Daha Sieana'yı tamamiyle tanımıyordum ama Harry gibi biriyle arkadaş olup aynı evde yaşadıkları düşüncesi kulağa farklı geliyordu.

''Her neyse benim gitmem lazım söylediğim gibi daha müzik kursuna yetişicem sanırım yağmurda gitmek işimi zorlaştırıcak.Imm..Bıraktığın için teşekkürler Harry''

Harry'nin bir şey demesini bekliyordum.Öylece suratıma bakıyordu.Sanırım bu onun ne kadar kaba olduğunun bir göstergesiydi.Görüşürüz bile demiyordu galiba arabadan inmemi bekliyordu diye düşündüm.Yanıma dönüp kapıyı açmak için yöneldiğimde bileğimin hızlı bir şekilde kavrandığını hissettim.Oldukça sıcak ve yumuşak bir el bileğimi tutarken parmaklarını sıkıca kenetlemişti.Harry bileğimi tutup beni kendine çekercesine eğildi ve dudağımla burnum arasına minik bir öpücük kondurdu.Neredeyse ağzım açık bir şekilde ona bakıyordum.Garip duygular içerisindeydim.Hızlıca arabadan inerken arkamdan''Görüşürüz güzellik''dediğini duydum.Yolun karşı tarafına hızlı bir şekilde yürüyüp çantamdan anahtarımı bulmaya çalışıyordum.Ahh hadi ama neredeydi bu lanet olasıca şey.Daha fazla onun beni görmesini istemiyordum utanç verici bir haldeydim.Anahtarı bulduğum gibi kapıyı açıp içeri girmem bir oldu.Hemen üst kata çıkıp çantamı bir yere kendimide yatağa attım.

Okulun ilk gününden bir erkeğin arabasına binmiştim ve o beni öpmüştü.Fazla mı abartıyordum ki alt tarafı masum bir öpücük müydü yoksa ? Yada Harry için böyle şeyler normal miydi ? Belkide her kızı öpüyordu ki bugün gördüğüm kızlada adeta yiyişiyorlardı.Harry için her kız gibi olmak istemiyordum.Bunu yaptırtmamalıydım.Kendimi kolay kız yerine koydurtmamam gerekiyordu.Bu çok aşağılayıcıydı.Belkide onla konuşmamam bile gerekiyordu.Sınıfta onu ilk gördüğüm an ondan korkmuştum.Ve haklıydımda bana istediği herşeyi yaptırabilecek bir güçteydi.

Bunları düşünecek vaktim yoktu.Biran önce giyinip müzik kursuma yetişmem gerekiyordu.Sesimin güzel olduğu söylenebilir.Küçüklüğümden beri  sahnelerde,korolarda yer almışımdır.Bu yeteneğimi geliştirmek için müzik kursuna gidiyordum ki gelecek sene ise üniversitede stajyer olarak müzik öğretmenliğine başlayabilirdim.

Üstüme kot bir ceket alarak sabah ki giydiğim giysilerle kombinimi tamamladım üstümü değiştirecek vaktim yoktu.Yanıma bir miktar para almam gerekiyordu çünkü taksiyle gidecektim bu yağmurlu havada  yürüyemezdim.Telefonumuda alarak hızlı bir şekilde evden çıktım çok fazla acele ediyordum geç kalma düşüncesi beni endişelendiriyordu.Evin kapısından çıktığım an karşımdaki siyah araba tanıdık geliyordu ve içindeki kişide.Yine Harry.Arabasıyla beraber karşıma çıkmasına alışmam gerekiyordu.Onu gördüğüm an yüzümün kızardığını hissetmiştim.Bunu farketmemesi için yola doğru çıkarak yürümeye başladım.Taksi durağına kadar yürümem gerekiyordu ki sokağın hemen başına bir durak vardı.Bu yüzden şanslıydım.Yürürken arabasıyla yanıma doğru yanaşıp durduğunu farkettim.


''Bugün gidiş gelişlerini ben karşılayacağım hadi arabaya bin''diyerek kapıyı açtı.

Hiçbir şey demeden yürümeye devam ettim.O ise peşimden gelmedi.Gelmeside gerekmiyordu.Ama arabası olduğu yerde duruyordu.Beni izliyordu.Ve bende durağa gelmiştim.Bir taksiye binerek kursuma doğru ilerledim.

-

Saat 8 olmuştu.Kursum sona ermişti.Dışarı çıkıp evime gitmek için yürümeye başladım.Yağmur dindiği için yürümeyi tercih ettim.

Evin önüne gelmiştim.Yine aynı araba ve yine Harry.Bu çocuğun hiç işi falan yok muydu tüm gün beni takip etmesi ve evimin önünde beklemesi için deli olması falan gerekiyordu.Zaten öyleydi.

Onu görmezden gelmiştim kapının önüne gelip ceplerimi yokladım yine anahtarımı arıyordum.Anahtarım...anahtarım neredeydi ? Hayır ! Olamaz..Lütfen Daisy bana anahtarı almadığını söyleme.O kadar acelece davranıp neden anahtarı içeride unutuyordum ki.İlk önce bisiklet şimdi ise anahtar of hayır bu olamaz.Hayır..Hayıır.Sokakta kalmıştım hava zifiri karanlıktı.Kapıyı açtırmam için birilerini çağırmam gerekiyordu ama saat 9'du ve herkes evlerine gitmişti bile.

Her şeye olumsuz yönden bakmamam gerekiyordu.Sokakta yanlız değildim.Kim mi vardı ? Harry.Bu oldukça gülünç bir şeydi.Karşı ki kaldırımda olan arabasının içinden bana bakıyordu,bende ona.Geceyi dışarıda geçiremezdim.Tek çözümüm Harry'nin arabası yada onun evinde kalmaktı...

First KissHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin