First Kiss

9.Bölüm

Biraz beklettiğim için üzgünüm.Hem sınav haftası olduğu için hemde vote sayılarının yükselmesini beklediğim için bölüm koymadım.Biraz ekşınlı bir bölüm olucak her şey çok çabuk gelişmiş gibi gözküksede sadece okuyucu sıkılmasın diye farklılık yapmak istedim  :D İyi okumalaar..

Sabah uyandığımda Harry'nin kollarının arasında olduğumu farkettim.Arkama döndüğümde Harry'nin saçları darmadağındı.Bu saçlar onu seksi gösteriyordu sanki..Dün gece olanları hatırlamam 1-2 dakikamı almıştı.Gece yarısı benim çığlıklarımın ardından Harry telaşla yanıma gelmişti.Benim için endişelenmiş olmaydı.Ve ona benim yanımda kalması gerektiği söylemiş olduğuma inanamıyordum.Bunun yanlış olduğunu düşünsemde Harry ile kalmanın bana güven verdiğini konusunda emindim.Harry'nin ''Günaydın''sesiyle düşüncelerimden uzaklaştım.Uykulu gözleriyle bana bir çocuk edasıyla bakıyordu.Masumdu.Ona ''Günaydın''diyerek gülümsedim.

Harry bana''Dün gece burada kaldığım için bana kızgın mısın ?''diye sordu.
Ona''Hayır,sana ihtiyacım vardı.Senin sayende ilk defa evimde kendimi güvende hissettim,bu koskoca evde yanlız yaşamanın eksikliğini bugün anladım,sabahları uyandığımda ''günaydın''diyebilecek kimsem yoktu.Ama bugün..her şey farklıydı.Senin sayende Harry.Beni yanlız bırakmadığın için sana teşekkür ederim.'' diyerek karşılık verdim.

Konuşmamız sonlandığı sırada yataktan kalmaya çalışırken kolumdaki serumlar beni engellemişti.Harry'ye çıkarması için rica ettim ve kolumdaki o lanet olasıca serum kablolarından kurtuldum.Kalkarken gözümün kararması ile yatağa tekrardan oturdum.Harry kalkama yardım etti.Birkaç ilaç içip kendime geldikten sonra hazırlanmaya başladım.

Okulun olduğu düşüncesi tüm günümü mahvediyordu.Ama Harry'le okula beraber gitmek okulu sevebilmem için tek nedendi.

Banyoya gidip ılık bir duşun ardından makyajımı ve saçlarımı yaptım.Odama dönüp penceremi açtım.Güneş ışınları odamı aydınlatıyordu.Yağmurlu günlerin ardından havanın biraz olsun ısınması yeni aldığım giysileri giymek için sabırsızlandığım anlamına geliyordu.Ve giyinmeye başladım(Daisy'miz resimdeki şeyleri giyiyor)

Birden Harry'nin yokluğunu farkettim.Aşağıdan seslenene kadar..

''Daisy yemek hazıır''.

Aşağı inerken burnuma nefis kokular geliyordu.Mutfakta Harry'nin waffle yaptığını gördüm.Yıllardır mutfağımda bana yemek hazırlayan biri olmamıştı.Yanlız olduğum için genellikle dışarıdan sipariş ederdim ama şuan Harry'le bir şeyler yiyecek olmamızı düşünmek beni mutlu ediyordu.Harry geldiğimi görünce göz ucuyla bana bir bakış attı.
''Mmm nefis kokuyor''diyerek gülümsedim.
''Haydi o zaman geç olmadan okula yetişmemiz lazım sofraya oturalım''diyerek bir tabak waffle koydu.Oturduk ve yemeye başladık.

Yemek boyunca hiç konuşmamıştık.Onunla göz göze geldiğim anlarda kafamı çevirmekten başka bir şey yapmamıştım.Ha evet birde Nutella ile waffle yemekten başka hiçbir şey...

Dışarı çıkıp Harry'nin arabasına bindik.Arabanın siyahlığı ve Harry'nin giysileri birbirini bütünlüyordu.Siyah gözlüklerini arabaya binince saçına taktı.Ve gaza bastığı gibi yola koyulduk.

Harry'nin ağzından..

Daisy yanımdayken çok sessizdi.Ben arabayı kullanırken arada bir benim direksiyonu çevirişime yada etrafına bakıyordu.Onu anlamak biraz tuhaf,o sanırım fazla konuşmuyor.Eğer başınızın ağrıdığı yada dinlenmek istediğiniz günlerde Daisy'nin evinde kalmak oldukça müsait bir yer olabilir diye düşünüyorum.Oysa ki ben onun tam tersiyim.Gece insanıyımdır.Parti,şarkı,insanlar,dans,içkiler beni anlatır.Ama Daisy yağmurlu bir havada kahvesini yudumlarken cam kenarında kitap okuyan bir kız.Kelimelerle kendini tarif etmek yerine daha çok bakışları ve hareketleriyle kendini anlatmaya çalışıyor.Onda kendimi bulmuş gibi hissediyorum ama nedenini bilmiyorum.Zıt kutuplar birbirini çeker derler aynı o misal.Ortak bir yönümüz olmasada diğer kızlardan farklı ve o güzel..