First Kiss

6.Bölüm

-HATIRLATMA-

Harry'nin bir kızı köşeye sıkıştırmaya çalıştığı gün aklıma gelmişti.Şuan o kız bendim ve Harry yine görev başındaydı..

Gözlerimi açtığım zaman...sanırım yatağımdayım..evet evet burası benim evimdi ve öylece yatıyordum.Buraya nasıl geldiğimi,neler olduğunu kısacası uyumadan önce yaşadığım hiçbir şeyi hatırlamıyordum.Her yerim deli gibi ağrıyordu ve yataktan kalkacak halim bile yoktu.Kollarımdan güç alarak yatağın kenarına oturdum.Tanrım kollarıma ne olmuştu böyle ? Bileklerim bir halatla bağlanmış gibi çürümüştü,neredeyse mosmordu ve ip izleri olduğu oldukça belliydi.Omuzuma doğru beliren şişlikler ve kızarıklarda vardı.Bu şaşkınlıkla aniden kalktım.Bu biraz zor olduğu tabiki çünkü neredeyse dizlerim bedenimden ayrılmış gibiydi..Hemen aynanın karşına yürüdüm ve bu ben olamazdım ! Lanet olsun ne olmuştu bana ? Gözlerimin altında büyük çukurlar oluşmuştu,dudağımın ve kaşımın kenarı patlamış bir biçimdeydi ve kanıyorduı.Bu kan parmaklarımada bulaşmıştı.Hemen banyoya doğru yöneldim.Sıcak bir su vücudumun rahatlamasını sağlayabilirdi.Suyu ayarladım ve küvetin içine biraz köpük doldurdum.Üstümdekileri çıkarınca şoka uğradım vücudumun neredeyse her yerinde küçük morluklar vardı.Ayak bileklerimde aynı kollarım gibi bir halatla bağlanmıştı.Ağlamak üzereydim..hayır acıdan değil..bunu bana kimin yaptığını bilmediğimden dolayı ağlayabilirdim.Küvetin içine girdim ve en az 15 dakika boyunca orada yattım...
Bornozumu giyerek odama doğru gittim.Giysi almak için dolabımı açtığımda küçük bir notla karşılaştım.
Daisy,dün sana yaptıklarımdan dolayı pişmanım.Seni sakinleştirmeye çalıştım ama ne yazık ki işe yaramadı.Seni sınıfa götürdüğüm zaman sana karşı bazı planlarım vardı ama senin diğer kızlar gibi olmadığını gördüm.Yani yüzündeki masumiyeti gördüm.Sana..sana bunu yapamadım Daisy ama sen durmadın ve sürekli kollarımdan çıkmak için çırpınmaya çalıştın.Oysa ki seni serbest bırakabilirdim ama yüzüme attığın onca tokattan sonra seni bayıltıp bağladım ve evine bıraktım.Üzgünüm...-Harry Styles

Bunu okumamla kağıdı yırttığım gibi çöpe attım ve okula gitmeye karar verdim.Evet bu düşünce biraz aptalcaydı yüzümdeki bu yaralarla okula gitme düşüncesi her ne kadar kötü bir fikir olsada o lanet olasıca Harry'yi bulmam gerekiyordu.Hızlı bir şekilde hazırlandım ve bir taksiye binerek okulun önüne gelmiştim.

Hızlı adımlarla koridorda ilerlemeye başladım.Dolapların olduğu bölüme gelince orada Sieana'yı gördüm ve yanına gittim.

-Sen ne halt ettiğini sanıyorsun ? dedim.

-Ne demek istiyorsun Daisy ? diyerek yüzünü bana çevirdi.Gözümün şişliğini ve patlak dudağımı görmüş olmalıydı ki şaşkın bir biçimde bana bakıyordu

-Bunu sana kim yaptı Tanrım ! diye sordu.

-Hatırlayabilirsin Sieana o geceyi hatırla.Senin evinde kalmıştım ve beni göz göre göre Harry'nin odasında kalmama ısrar ettin.Onun gece geleceğini bildiğin halde bana söylemedin ve sonra ne oldu biliyor musun ? Beni o kapalı sınıfa götürdü ahh tabi sen şimdi o sınıf da ne diye soracaksın değil mi ? Her şeyi bildiğini biliyorum ve bana söylemedin ben sana güvenmiştim oysa ki ! Lanet olsun !

-Çok üzgünüm Daisy gerçekten şimdi sana her şeyi anlatabilirim lütfen bana 5 dakikanı ayır diyerek kolumdan sürüklemeye başladı okulun yemekhanesine doğru çıktık ve bir masaya oturduk.

Ve söze başladı

-Sen Harry'yi tanımazsın aslında onu doğru düzgün kimse tanımıyor ben bile.Onun en yakın arkadaşlarıyız bunu biliyorsun ama onun her an ne yapacağı belli olmuyor.Sen o gün benim kapıma geldiğinde Harry kulağıma birkaç şey fısıldamıştı.Söylediği şey ise seni ne olursa olsun o odada tutmam gerektiğiydi seni uyarıcaktım ama sen uyumuştun ve herşey için çok geçti sabah olduğunda ise ortalıklarda gözükmemizin nedeni Harry'yi sakinleştiriyor olmamızdı.Senin evden kaçtığı duyunca deli oldu ve heryere baktı ne yazık ki seni bulamadı.En sonunda okulda seni buldu ve dediğin gibi seni o sınıfa götürdü.Normalde o sınıfa götürülen kızlar şuan ''Harry'nin sürtükleri'' gurubuna girdi bile ama o sana zarar vermedi değil mi ? Sana dokunmadı değil mi ?

-Hayır yani bana bir şey yapmadığını söyledi sadece vücudumda bu yaralar var onlarda ben kaçmaya çalışırken olmuş.

-Sana bir şey yapmadığını söyledi derken ? Onunla o günden sonra konuştunuz mu ? diye sordu.

-Hayır..yani tam anlamıyla konuşmadık.Bana bir not bırakmış ve notta bana zarar vermek istemediğini söylemiş.Dedim.

-Ah Tanrı aşkına Daisy tüm bu olanlara rağmen çok şanslı olduğunu bilmelisin.Ama bir süre Harry'den uzak durmalısın.O bir şeyi kafasına taktı mı onu yapmadan işin peşini bırakmaz.Senden 2 gün istiyorum kendi iyiliğin için 2 gün boyunca okula gelme ve evinden çıkma.Harry bir başka kız bulana kadar onun gözüne gözükme tamam mı ?

Sadece kafamı sallayarak onu onayladım.Artık konuşacak gücüm kalmamıştı ben bu işe nasıl bulaşmıştım böyle.En alt kata inerek dolabımdan birkaç kitap alacaktım.2 gün boyunca evde kalacağıma göre derslerden geri kalmamalıydım ve evde çalışmaya devam edebilirdim.Dolabımın kilitini açtığımda kitaplarımın üzerinde bir kağıt farkettim.Kağıdı elime aldığımda bu yazının kime ait olduğunu anlamıştım ve okumaya başladım.

Benim küçük Daisy'im ! Ne kadarda zavallısın,benden kaçabileceğini düşünmüyorsun değil mi ? Bu iş burada bitmedi küçük sürtük.Er yada geç benim olacaksın bunu o küçük beynine sok.
-Harry Styles