Vote sayısı artsın lütfen ve bu bölümde çok az minicik bir yakınlaşma olucak..Neyse iyi okumalar :D
Ellerinin üstümde olduğunu farkettiğimde hareketlerim kısıtlanmıştı.Beni büyük elleriyle kollarımdan tutuyordu ve sırtım sert bir şekilde duvara çarptığında artık hareket edemeyeceğimi anlamıştım.Perdenin arasından sızan küçük bir ışık yüzümüzün aydınlanmasına yetiyordu.Onu her bi ayrıntısıyla görebiliyordum.Gözleri.burnu,alnına düşen bir kaç tutam saçları ve o pembemsi dudakları,hepsini yakından görebilme fırsatına sahiptim.Gözlerinin içine bakarak "Bırak beni"diye bağırmaya çalıştım.Sesim kısılmıştı.Bağırmayı denesem bile kelimeler ağzımdan kuru bir öksürük olarak çıkıyorlardı.
Fısıldayarak ona;
"Lütfen...lütfen bırak..ve git"diyebilmiştim.Zorluklada olsa sesimi ona duyurabilmiştim.
"Hayır Daisy.Daha çok erken seni bırakmam,bırakamam.Seni daha yeni buldum.Benim olmadan asla."
"Peki neden ben ? Onca kişi arasından neden ben ?"Artık hıçkırıklarım arasından konuşuyordum.Gücüm yoktu.
.
"Şimdi bunları sormanın sırası değil.Söylediğim gibi her şey için çok erken ve sen er yada geç öğrenmen gerekenleri öğreneceksin lütfen bunları bugün sorma.""Tamam ama beni bırak lütfen kollarımı acıtıyorsuni şimdiden morardığına eminim eğer beni bırakırsan senle normal bir şekilde konuşabilirim yada her ne istersen yaparım yada buraya hangi sebeple geldiysen"demiştim.
Kollarımdaki güç beni serbest bıraktığında tüm vücudumun alev alev yandığını hissetmiştim,gözlerimdeki görüntülerin bulanıklaşmasının ardından sanki siyah bir perde çekilmişti gözüme..En son hissettiğim sanki birinin kafamı alıp çekiçle vurmuşcasına yaşadığım bir ağrı ve sonrası ise tüm bedenim yere yığılmıştı..
Gözlerimi açtığımda yatağımda uzanıyordum.Kolumda sivri bir şey hissettiğimde kablolar ile seruma bağlandığımı anlamıştım. Görüntüm netleştiği zaman yan taraftaki kanepede sanki küçük bir çocuk gibi bacaklarını karnına doğru çekip,kucağımda yatmak isteyen bir kedi gibi kıvrılıp uyuyakalmış olan Harry ile karşılaştım.Ne kadar süredir baygın olduğumu bilmiyorum ama hava oldukça kararmıştı.
Yataktaki kıpırdanışımdan olsa gerek Harry'yi uyandırmıştım.Oysa ki şu serumdan kurtulup kaçmak yada mutfaktan bir bıçak alıp ona saplamak gibi planlarım vardı.Hala psikopatça düşünceler içerisindeyim.
"Uyanmışsın.Bir şey ister misin ?"diye sordu.
"Hayır"
"Istersen bir bardak su getirebilirim."
"Hayır"diye ısrarla cevap vermeye devam ettim.
"Uzun süredir burada yatıyorsun acıkmışsındır.Bir şeyler sipariş edebilirim."
"Hayır"
"Sanırım konuşmayacaksın peki bende beklerim."Deyip karşı koltuktaki yatış pozisyonuna geri döndü.Ah Tanrım ne yapıyordu bu.Daha fazla onu görmek istemiyordum o ise öylece başımda dikiliyordu.
"Ihmm..şey Harry gitmen gerekiyor."dememle kanepeden doğruldu.
"Ne ? Hayır.Seni bu halde bırakamam.Şuan yataktan kalkacak durumda değilsin ve şu serumlarını sabaha kadar çıkarmamamız gerekiyor.Senin için eve doktor çağırdım ve senin yaptığına bak.Beni evden kovmak.Vücudunun cansız bir şekilde kollarımın arasına düştüğünde senin için ne kadar endişelenmiştim Daisy ! Ve sen iyileşene kadar burada kalacağım."
" Şu siktiğimin doktorlarını çağırmak yerine beni burada baygın bir şekilde bırakıp gitmek aklına gelmedi mi ? Belkide o zaman hiç tanışmamamış gibi olurduk sen kızlarla olan hayatına geri dönerdin ve benim hakkımda bir şeye endişelenmeye gerekde kalmazdı.Bende şu hayata hiç gelmemiş olmak isterdim.Zaten hayatım ne zaman düzgün gitti ki ha ? Her şeyi tekrardan mahvetmek mi zorundasın Styles !"
"Her şeye kötümser bakmak zorunda mısın Daisy ?Hayatına benle beraber yeni bir sayfa açabilirsin.Ve bu sayfayı beraber süsleyebiliriz.Şimdi sana şu lanet olasıca pijamalarını giydirmem gerekiyor.Saat gece 2'ye gelmek üzere ve yarın okula gitmek için uyumalıyız"
"Pijamalarımı kendim giyebiliyorum sen ise içeride uyuyacaksın."demiştim.Yok artık birde benimle yatmayı mı istiyordu.
''Pijamanı ben giydireceğim daha fazla ısrar etme çok yorgunsun ve daha fazla hareket etmemen lazım zaten kollarında can olmadığına eminim sanırım seni biraz sıkı tutmuşum ki bileklerin kötü bir halde..üzgünüm.''dedi.
Daha sonra yanıma doğru yaklaşıp üstümü çıkarması gerektiğini söyledi ve bende ona gözünü kapatması gerektiğini söyledim.Hemen üstümü çıkardıktan sonra pijamamı giydim sıra ise alt kısma gelmişti.Yorganın altından pantalalonumu çıkardı ve giydirdi.Bunları yaparken hiç bir art niyeti olmadığıı belliydi.Sadece yardım ediyordu ve gerçekten bundan memnundum.Yataktan doğrulacak halim bile yoktu.Bunu bana o yaşatmıştı ve onun telafi etmesi gerekiyordu.Şimdilik iyi gidiyordu..şimdilik.
Giysilerimi bir kenara koyduktan sonra mutfağa gidip bir bardak su ile iki küçük hap getirmişti bunları içip uyumam gerektiği söyledi.Daha sonra serumumu tekrardan kontrol edip ışığımı kapattı ve alt kata indi.Sanırım gidiyordu..yada aşağıda uyuyacaktı.Tek bir kelime etmemişti..iyi geceler bile dememişti ama gerek yoktu.Ve bende uykuya daldım.
YAKLAŞIK 1 SAAT SONRA
Kan ter içerisinde uyandığımda Harry koşarak odama doğru girdi ve ''İyi misin,sanırım bir kabus gördün çığlık atarak sayıkladığını duydum ve hemen geldim bu ilaçların bir yan etkisi olabilir sen uyuyana kadar başında duracağım.''dedi ve yatağımın yanına oturdu.Elini tuttum ne yaptığmı bilmiyordum güçsüzdüm.Ve ondan böylece güç alıyordum.
''Harry,benimle kal..burada''dedim.
Şaşırmış bir ifadeyle bana bakıyordu bir şey söylememişti.
''Bunu istemezsin diye düşünüyordum..yani seninle yatmamı bu doğru değil Daisy şuan ilaçların etkisiyle ne dediğini bilmiyorsun yarın hatırlayınca bundan pişmanlık duyabilirsin''demişti.
Ben ne dediğimi gayet iyi biliyordum.Ya da öyle sanıyordum.Fısıldayarak''Yanıma gel ''dedim ve yorganı kaldırdırarak elimle gelmesi işaret ettim.
Yavaş hareketlerle ve çekingen bir tavırla Harry yatağın içine sıvışmıştı.Onun bu davranışı beni güldürmüştü.Acaba daha önce hangi kızın yatağına böyle utanarak girdiğini merak etmiştim doğrusu.Yanıma yattığı zaman yatağa ısını hemen vermişti ve artık üşümüyordum,beni ısıtmıştı.1-2 dakika boyunca yüzümüz birbirine dönük bir şekilde yatarken oda sessizliğe boğulmuştu.Sadece gözlerimiz konuşuyordu.
Harry fısıldayarak''Artık uyu..ben burdayım''dedi ve dudaklarım ile burnumun arasında küçük bir öpücük kondurdu.Bu öncekinden biraz farklıydı.Daha tutkulu ve sevimliydi..
Sırtımı ona dönerek artık uyumam gerektiği düşündüm.Arkadan tek eliyle belimi kavrayarak beni kendine doğru çekti ve artık bedenlerimiz arasında hiç boşluk yoktu.Boyu benden uzun olduğu için kafam onun göğsüne doğru geliyordu ve artık onun göğsünde uyumak için hazırdım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First Kiss
FanfictionHer şey bir öpücükle başladı... İlk zamanlar ona karşı sadece nefret duyuyordum.Gözümde hiçbir değeri yoktu.Ta ki o güne kadar... Acaba o hayatımı değiştirebilecek miydi ? Beni mutlu edebilecek tek kişi o muydu ? Onun için sıradan bir kız mıydım ? Y...