SOKAK ÇETESİ

HAY SENİN EBENİ!

MultiMedya:Esin

Hastaneden atılmıştık. Ve şu an yoldayız. Atıldığımız aklıma gelince tekrar güldüm. Benimle birlikte kızlar da gülmeye başladı. Bana doğru uçan eli gördüğümde kafamı eğdim. Ve el Ezel'in kafasına çarptı. El kafasına çarpınca acıyla inledi ama gülmeye devam etti. Beril'i Burak'ın arabasına yollamıştık. Dudaklarımı birbirine bastırdım. Bir şaplak yemek istemiyordum. Sonuçta kim ister şaplak yemeyi. Arkama yaslandım. Arkadan gelen arabayı dikiz aynaından izlemeye başladım. Ama abimle gözlerimiz çakıştı. Sırıtmama engel olamadım. Homurdandı. Ama arkadaki arabayı görmemle öğürdüm. Abim telaşla bana baktı. Tekrar öğürdüm. Ve dikiz aynasından gözlerimi çektim. Abim de dikiz aynasına baktı. Birden bağırınca tekrar öğürdüm. O sahneyi görmemiş olmayı diliyordum şu an.

"LAAAAAAAAANNNN" Kızlar da arkaya baktı. Ezel öğürdü, Tuğçe ise... Ahhh durum içler acısı. Hayır kusmadı. Gülüyor mal. Benim de ağzımdan bir kıkırtı kaçtı. Bu mallar sevinince ben de seviniyorum ya. Keretalar. Sjsjsjsjsj. Gözler bana döndü. Biraz önce öğüren ben değilmişim gibi hepsine ukala bir bakış attım. Gülmeye başladılar. Ben de güldüm.

"Birazdan sizi aşağı atacağım. Gülmekten karnım ağrıdı." herkes sustu ama ben yine odunluğumu göstererek sesimi yükselttim. Maksat gıcıklık yani. Gıcık etmezsem olmaz şimdi. Araba birden durunca koltuğa tutundum.

"İn aşağı Esin." sesimi biraz daha arttırdım. Abim kapıyı açıp beni aşağı itti.

"Hay senin ebeni!" diye bağırdım. Ama ne söylediğimi fark ettiğimde ağzımı hızlıca kapatıp koşmaya başladım.

"Esin eve geldiğinde seni atomlarına ayıracağım! Gel lan buraya!"

"Kimya okuyorum diye mi diyon! Kalsın sağol abisi. Kimya okuyom diye götün kalkmış senin! Sen daha hangi iki asit bir araya geldiğinde patlıyor onu bile bilmiyorsundur!" dedim koşmaya devam ederken.

"SEN VE BEN!" diye bağırdı. Aferin lan güzel cevap. Önüme çıkan kas yığınına baktım. Abime baktım. Çok yaklaşmış lan. Önüme döndüm. Girişmek üzere olduğum çocuktan ani bir manevra ile kurtuldum.

"Hay senin ebeni!" diye bağırdı kas yığını. Ona döndüm. Yani şu an geri geri koşuyorum. Çocuğa el hareketi çektim. O da sinirle arkamdan koşmaya başladı. Abim durmuş soluklanıyordu.

"Noluyor lan!" diye bağırdı.

"El hareketi çektim ondan kovalıyo. Sıkıntı yok!" diye ben de ona bağırdım. Abim güldü.

"Hadi yakala koçum. Birlikte patlatalım." diye beni kovalayan kas yığınına bağırdı abim.

"Sen mi patlatacan beni Mercedes kılıklı. Burada mückemmel bir Şahin duruyor. Kendi kendimi patlatabilirim. Bir yere çarpmam yeterli. Sonuçta tüplüyüm. Sen onu bile yapamazsın!" diye bağırdım. Ama sırtım duvarla buluştu. Abim güldü, bende lale. (Tamam vurmayın. :D) Kas yığını bana sırıttı. Yavaşlamıştı öküz. Duvara baktım. Tamam bir Mercedes var, tam ezmelik. Onun üzerinde de bir balkon ve yanında demirleri olan pencere. Mükemmel 3'leme. Hızlıca Mercedes'e çıktım. Balkona atladım ve pencereye tutunarak çatının üstüne kendimi attım. Oradan öbür çatıya atladım. Ve diğer çatıya. Sokağa kadar geldim ve tutuna tutuna aşağı indim. Etrafa göz attım. Mercedes ve BMW mahallesi. Hınzırca sırıttım. Bir arabayı gözüme kestirdim. Siyah, kesin arabasını çok seviyordur. Ama bu Lamborghini. Arka cebimden tabancamı çıkardım. Hey tabii ki de abimden aşırdım. Esin olmak bunu gerektirir. Arabanın lastiklerine sıktım. Daha sonra camlarına sıktım. Bir baktım. Hayır, bu az. Yerdeki büyük taşı arabanın bagaj kapağının üstüne attım. Bagaj kapağının göçüşünü izledim. Kaputunu düşürdüm. Ön tarafa geçtim. Farlara sıktım. Arka taraftaki farlara da sıktım. Geldiğim yere baktığımda gözlerinden adeta ateş çıkan biraz önceki çocuğu gördüm. Eliyle arabasını işaret etti.

"Ne yaptığını sanıyorsun?" Umursamaz bir şekilde omuz silktim.

"Görmüyor musun Lamborghini parçalıyorum." dedim. Tabancayı belime yerleştirdim. Koşarak sokaktan çıktım. Arkama baktım. Lan çok yakında. Hızlandım. Ani manevra ile bir sokağa girdim. Mersedes Sokak.  Hızlıca bir arabanın üstüne çıktım. Arabaların üstünden atlayarak sokak sonuna doğru ilerledim. Buradakiler beni tanıyorlardı. Ve açıkçası pek sevdiklerini söyleyemem. Bir keresinde canımı zor kurtarmıştım. Aniden atlayınca gelen kas yığınını görmediğim için çocuğun üstüne atlamıştım.

"Hay senin ebeni s**eyim!" diye bağırdım. Ama altında olduğumu fark edince homurdandım. Sırıtan bir surat karşımda duruyordu.

"Ciddi olamazsın." dedi alayla. Doğru o tam tersi olacaktı neyse. Onu üstümden itmeye çalıştım. Ama dediğim gibi öküz çıktı. Sırıtışı büyüdü. Ben bütün gücümle onu ittirince bir adım öteye uçtu. Tam ayağa kalkıp kaçacakken ayağımı tuttu. Üstüne yapıştım. Dirseğimi suratına geçirdim. Bağırma sırası ondaydı.

"Hay senin ebeni s**eykim!" üstünden kalkıp hızlıca taksi durağına koştum. Bir taksiye atladım. Adama villanın olduğu mahalleyi söyledim. Eve vardığımda parayı ödeyip arabadan çıktım. Bilerek Şahin seçmiştim. Şahin yani boru değil. Villaya bahçe demirlerinden atlayarak girdim. Kapıyı tekmeledim. Korumalar beni tanıdığı için bir şey diyemedi. Kapıyı Ezel açtı. Suratındaki ifadeden bir şeyler olduğunu anladım. İçeri ilerledim. Salona girdim. 

"İşte şimdi sıçtım." deyip koşarak odama çıktım kapıyı kapattım ve kilitledim.

"Çık lan dışarı bak kapıyı kıracağım! Biiiir," demesine kalmadan pencereden aşağı atladım. Atladığım anda kapı uçarak pencereye yapıştı. Koşarak evden çıktım. Bahçeden çıkıp denize doğru koştum. Kayalıklar beni bekleyin! Yaklaşık bir on dakika koştuktan sonra kayalıklara varmıştım. En büyük olanın üstüne tırmanıp soluklandım. Telefona arama geldi. İkiz Arıyor...

"Noldu ikiz? Kız sana yüz vermiyor mu? Hayırdır? Arabada bal gibi de öpüşüyordunuz."

"İkizini nasıl da tanırmış."

"Benden laf çıkmaz Burak. Hadi başka kapıya. Yalla." deyip suratına kapattım. Yanıma doğru tırmanan bir yengeç görünce sırıttım. Bittin sen abi.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Umarım bölümü beğenirsiniz. Lütfen Vote. İyi okumalar Sizi Seviyorum. ♥♥♥