Ms. Worthy for You

#MWYTheStart

Arah's POV

"Zackary Lei, I. LOVE. YOU!" sigaw ko sa lalaking naglalakad palayo habang nakalagay ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa.

Gossips everywhere...

Pero wala akong pakialam. All that I care for is, that this man, walking away from me, will know how much I love him.

Napabuntong hininga ako, his really handsome kahit na nakatalikod. He just continue walking na parang walang narinig but it's okay! Hindi ako nawawalan ng pag-asa. Sanay na'ko. Sa hinaba-haba ba naman ng panahong nililigawan ko siya at pinaparamdam na mahal ko siya na hanggang ngayon wala pa ring nangyayari? Sino bang hindi masasanay doon? But,,, as what I said earlier, I will not lose hope. Because I know somehow there's a chance that he loves me too. Not as a person but as a girl,

Ako man yung manligaw kahit ako yung dapat na nililigawan, wala akong paki-alam. Ako man yung maghahabol, magmukha man akong desperada, wala akong paki-alam. Bahala na kayo sa iisipin niyo.

"Grabeh talaga fighting spirit mo!" umakbay naman sa akin ang best friend ko na napanood siguro yung ginawa kong eksena kanina. Napailing nalang ako habang nakangiti. She is Alyanna Anderson, my very own best friend.

"Grabeh ka noh! Taas ng level eh! Mukhang mahal mo talaga eh. Kaya mong gawin lahat kahit na ang sumigaw sa buong campus." makahulugan niyang dugtong. Naglalakad kami sa corridor habang nakangiti ng abot hanggang tenga.

Tiningnan ko siya at ngumiti, "Of course!" masigla kong sabi. "Sabi nga nila, fight for the ones you love. I can do anything just to win his heart even if takes for a lifetime."

Tinannggal niya ang pagkaka-akbay sa akin at tumigil kami sa paglalakad,"Pero.. tell me, ni minsan bah.... hindi mo naisipang sumuko? Hindi ka ba napapagod?" there was something in her tone that I can't recognize.

Napatigil ako, I was caught off guard by her question. Yes, I admit, sometimes naisipan ko ng sumuko dahil tao lang din ako, nasasaktan, napapagod, may limitasyon din ako. Pero sa tuwing maiisip ko yung mga effort na ginawa ko for how many years? Parang... sayang naman! Kaya ayun! Hindi pa rin ako sumusuko. Tuloy pa rin.

Again...napabuntong hininga ako at umiling,"Try and try until you succeed and it's going to be worth it." ngumiti ako sa kanya at nagpatuloy na sa paglalakad.

"Naks! Taas talaga ng fighting spirit ng best friend ko! Ang sabihin mo, TRY AND TRY UNTIL YOU DIE!" natatawa niyang sigaw at may pa taas-taas pa ng kamay na parang sinusukat ako. Napailing nalang ako habang ngiting-ngiti. Tama naman siguro diba? Dapat hindi basta bastang sumusuko dahil lahat ng napagtatagumpayan, pinaghihirapan. And I know when that time came it will going to be..... worth it.

*********

A/N: Kamusta? Pangatlong story na'to!
Yung una ko pong story is "My Dream Boy" kung gusto niyo pong basahin hanapin niyo po sa profile ko tapos,, FOLLOW niyo nalang din ako para masaya! hahahaha! Yung pangalawa po hindi ko pa po napa-publish. Hehehe. Title po nun eh,, "My Highschool Love" wala pa po kasing cover eh! Ginagawan ko pa yung pangalawa hehehe.. mababasa niyo yun. SOON.

geh! Suportahan niyo po 'to. Vote and comments po. :) Huwag maging silent reader.

Follow me @typhooncute10

P.S: Kung gusto niyo po akong tulungan sa cover ng stories ko okay lang po. Volunteer lang po hindi ko po kayo pinipilit gumawa ng story covers. hehehe. Yun pa! Blessings na po yun, Malaki pasasalamat ko nun.