simple ✩ jicheol ffs

of cleanliness and insomnia

"Tapos na guys! All of you did well!!" Soonyoung said when he stopped the music.

They have been practicing that steps for a week already. They'll have their comeback in a week kaya minamadali na nila yung steps.

Soonyoung let them sit in front of him para kausapin sila. "Since tapos na natin yung sayaw, ipopolish na lang natin 'to and then we'll have our day off." Sabi niya. Habang sinasabi niya iyon, Seokmin placed his chin on Jihoon's shoulder. "I'll count 1 to 3 and I swear kapag hindi mo inalis yang baba mo, papatayin talaga kita. You know I hate other people's sweats." Sabi nito.

Jihoon's obsessed with cleanliness. Well, sa katawan lang naman niya iyon at hindi sa paligid niya. His room is the opposite of himself. Makalat ang kwarto niya at hindi niya ito nililinisan. Ibang usapan naman yung obsession niya. Ayaw na ayaw niyang madidikitan siya ng pawis ng iba. That's why he hates skinship. Pero may isang tao lang siyang hinahayaang gawin ito minsan. That's Seungcheol.

Seungcheol considered himself as a lucky person. He always get a chance to hold Jihoon's hand kahit na ayaw nito. Jihoon can't resist Seungcheol charms.

"Sorry na hyung. Pagod lang kasi ako eh wala naman akong masandalan. Nagkataong ikaw yung malapit sa akin kaya ikaw yung nasandalan ko." Sabi ni Seokmin.

"There's Dino over there. Dun ka na lang sumandal. Kausapin mo na rin yun mukhang hindi pa yata kumakain." Jihoon said.

Kahit na medyo sadista si Jihoon, he still care about his members. Lagi niya itong pinaaalalahanan na kumain sa tamang oras at huwag matulog nang late. But he does it everytime. Lahat ng sinasabi niya ay hindi niya rin ginagawa.

"Eto na hyung pupuntahan ko na siya." sabi ni Seokmin at tumayo na.

Tumayo na rin si Jihoon at lumabas na ng practice room. Babalik na siyang dorm dahil balak niyang matulog hanggang gabi. Pero bago pa siya makalabas, may humatak sa kanya at bigla na naman siyang nainis kasi may humawak sa kanya. Hinarap niya iyon at hinanda na niya yung kamay niya para sapakin ito. "Seungcheol?! Ano na namang problema mo? At anong sinabi ko kapag hahawakan mo ako?" tanong niya with panlilisik ng mata.

"San ka pupunta Jihoonie? Wag ka munang umalis please. Sabay na tayong maglunch. Ang sinabi mo, papatayin mo ako kapag hinawakan kita. I know it won't happen kaya okay lang. Hindi mo naman kayang gawin sakin yun eh." sabi ni Seungcheol.

"Hindi mo alam kung anong kaya kong gawin, Seung fvcking Cheol. Pano ka nakasisigurado na hindi kita kayang patayin? I can do what I want." Sabi ni Jihoon. Seungcheol just smiled niyakap si Jihoon. "Simple lang. Because you love me." Sabi ni Seungcheol at namula naman si Jihoon. Hindi man sabihin ni Jihoon yung nararamdaman niya para kay Seungcheol, Seungcheol can feel it. Hindi naman sa assuming at feelingero siya. Ramdam naman niya na Jihoon loves him. Natatandaan niya pa noong sobrang nasaktan si Seungcheol sa palo ni Jihoon, bigla siya nitong niyakap at tinanong kung ayos lang siya.

"Seungcheol! Sabi nang tigilan mo yan eh! Hindi ko naman kasi ginusto 'yun!!" Sabi ni Jihoon at pinaulanan ng palo si Seungcheol.

Nakailang palo siya sa braso at dahil naka-shirt lang si Seungcheol, kita mo na ang pamumula nito.

"Ah! Wag Jihoonie, masakit na!" Bakas sa mukha niya ang sakit pero hindi pa rin tumitigil si Jihoon sa pagpalo.

Tumigil na siya sa kakapalo niya kay Seungcheol. Si Seungcheol naman, hawak hawak niya ang braso niya at tila damang-dama ang sakit na natamo niya kay Jihoon.