Sabahınız xeyir) Bu gün sizlərə "Məsumiyyət muzeyi"ndən danışacam. İlk öncə onu qeyd edim ki, əsər 725 səhifədən ibarətdir, buna baxmayaraq axıcı dildə yazılıb. Mənim fikrimcə, 700səhife yazılacaq qədər uzun bir mövzu olmamalıydı. Axıcılıq olsa da kitabın bəzi hissələri çox darıxdırıcıdır. Füsünla bağlı xatirələri, onun evdə çöldə, çay içdikdə, siqaret çəkəndə nə etdiklərini yazıçı xırdalığına qədər qələmə almışdı. Bu da təbii olaraq insanı sıxırdı. Amma ümumilikdə götürdükdə yaxşı əsərdi, darıxdırıcı hissələri çıxsaq oxumaq olar)
Roman haqqında qısa məlumat vermək üçün qeyd edim ki, Füsün və Kamalın eşq macəraları üzərində qurulub əsər. Kamal sonuncu dəfə uşaq olarkən evlərində gördüyü Füsunu illər sonra bir butikde işləyən zaman görür. Demək olar, sevgiləri bu ilk görüşdən başlayır. Lakin burda bir problem var idi, Kamal nişanlanmaq ərəfəsində olan gənc oğlan idi...
Əsəri 2 həftəyə oxuduğum üçün kitaba çox bağlanmışdım. Sanki yaxın dostlarım mənə başlarına gələnləri danışırdı. ) Bitirdiyim zaman isə bir boşluğa düşmüş kimi oldum. İri həcmli əsərlərin bir xüsusiyyəti özlərini insanlara bax bu cür sevdirmələridir). Amma bütün əsərlərə bunu aid etmək olmaz.
Qiymətləndirməyə gəldikdə isə əsərə 5 üzərindən 3 verirem)
