Në fund të vitit të dytë kuptova se ishe i zakonshëm.
Ishe thjeshtë një djalë!
Nuk mund t'a shpjegoj më se c'kish rënë tek ty!
Silleshe vërdallë si fantazëm, sado e pamundur ishte kjo pasi të njihnin të gjithë!
Dicka kish rënë më shumë se dy nota!
Ishe person që vërtitej sa andej këtej, pa anjë emocion në fytyrë!
Kishe braktisur edhe shokët! Jo se nuk flisje më me ta por ose rrije me vëllanë tënd ose rrije vetëm!
Më kishe braktisur edhe mua! Rrugën për tek klasa 'jonë' e kishe harruar!
E them këtë pasi nuk shkilje më në atë anë të shkollës!
Dicka nuk shkonte me flakët tua!
Jam munduar shpesh të kapja shikimin tënd, por më injoroje në maksimum, më shmangeshe a thua se kisha sëmundje ngjitëse!
Në fund të vitit të dytë kuptova se në fakt nuk kishe as flakë të kuqe dhe as blu. Nuk kishe flakë fare!
CZYTASZ
Dallge Zjarri
Krótkie OpowiadaniaJam një tufë zerosh të pakuptimta, që shtohen dita ditës, në kërkim të numrit një, që t'ju japë vlerë! ©DP All Rights Reserved Nuk lejohet ribotimi, kopjimi ose perkthimi i materialit pa lejen e autorit.
