Kutsal Kan

2. bölüm

Beynim boş bir levha gibi nerde olduğunu anlamaya çalışırken bedenimin yumuşak bir zeminde olduğunu algılaya bilmiştim. Kolumdaki hafif sızı gözlerimi açma isteği uyandırsa da yorgunluğum buna engel oluyordu.

Yanlız olmadığımı birkaç ayak sesinden anlamıştım.
"O çok farklı" hayranlıkla çıkan bu sesin bir erkeğe ait olduğunu anlamak zor değildi.

"Normal bir kız işte" duyduğum tanıdık sesle yattığım yerde kaskatı kesilmiştim. Bu ses bana akşam olanları hatırlatmıştı hafifçe gözlerimi araladım ve onun gece siyahı gözleriyle göz göze geldim. Donuk bakan gözleri bana penceremden kışın izlediğim yıldızlı gökyüzündeki geceleri anımsattı. Kaşları ve saçları da tıpkı gözleri gibi simsiyahtı. Onunla olan bakışmamızı ince bir kız sesi böldü.

"Sonunda uyandın" sağ tarafıma baktığımda benim gece siyahı saçlarımın aksine güneş gibi parlayan saçıyla kocaman gülümsemesi yüzüne yapışmış bir kızla karşılaştım. Etrafa baktığımda odada 3 ü erkek 2 kız bulunduğunu yeni fark ettim.

Hafiçe doğrulduğumda bütün gözler üzerimdeydi.
"Be- ben nerdeyim" diye sordum içeridekileri korkuyla incelerken.
İçlerinden kıvırcık saçlı tahminen 23-26 yaşları arasında olan adam yanıma gelerek

"Sana herşeyi anlatacağız ama ilk önce biraz dinlen olur mu?" diye sordu. Onun bu sorusuna kafamı hayır anlamında salladım.

Hafifçe kolumu yatağın beyaz başlığına dayadığımda kolumdak sızı yerini tekrar belli etti. Koluma baktığımda bir serum girişinin olduğunu görmem uzun sürmemişti.

Zor da olsa yataktan kalkarak
"Ben nerdeyim!? Siz bana ne yaptınız?" diye dolu gözlerle onlara bağırdım. Kumral olan kız endişeyle yerinden kalkarak

"Lütfen sakin ol Vera her şeyi anlatcağız" dedi ve düşmemem için beni tuttu.

"Siz kimsiniz! Beni neden kaçırdınız"dediğimde kolumu kızdan kurtarmıştım. Gece siyahı gözlere baktığımda bana ifadesizce bakmaya devam etti.

Sarsak adımlarla onun yanına giderek küçük ve onu zerre kadar etkileyemeyeceğini bildiğim yumrukları göğsüne vurdum.

"Sen getirdin beni buraya biliyorum" diye bağırdım. Gözlerine bakmak için kafamı kaldırdım çünkü benden çok uzundu. Hem ağlıyor hem bağırıyor hem de korkudan tir tir titriyordum fakat ondaki yüz ifadesi hala aynıydı.

Yanındaki sarışın çocuk hafifçe omuzlarından tutarak beni kendine çevrdi "sakin ol Vera lütfen" bu uyurken duyduğum konuşan çocuğun sesiydim serumlu kolumla onu itiklemeye çalıştığımda dirseğimin iç kısmından küçük bir kan damlası zeminle buluştu.

Sarışın çocuğun mavi gözlerine baktığımda göz bebeklerindeki aşırı büyüme beni korkutmuştu. Yaşlarla dolu gözlerime bakarak hafiçe yutkundu.

Bu sefer gözlerimi gece gözlü çocuğa çevirdim. Kolumu sert bir şekilde tutarak etraftakilere sakince

"Dışarı çıkın" dedi. Sesi sakin ve korkutucu çıkmıştı. Tutuşu sert ve acıtacak düzeydeydi. Gözlerimden büyük bir yaş damlası düşerken gitmemeleri için içimden dua ettim. Sarışın olan kız ağzını açacak gibi oldu fakat anında gece gözlü çocuğun bakışıyla yeniden kapattı. Hepsi tek tek dışarıya çıkarken kıvırcık saçlı olan çocuk gece gözlünün kollunu sıvazlıyarak .

"Sakin ol kardeşim" dedi ve büyük siyah kapıdan çıkıp kapıyı kapattı.

Kapı kapanır kapanmaz gece gözlerini üzerime dikip beni hafifçe itmeye başladı.
"Kim olduğumuzu mu öğrenmek istiyorsun?" dedi erkeksi bir sesle.

Başımı hafifçe sallayıp bir adım geri gittim.

"Benden korkuyormusun?" diyerek hafifçe gülümsedi sorusunda alay kırıntısı vardı.

Hafifçe tekrar ittirdiğinde bir adım daha geri gittim. Ayaklarım yatağın varlığıyla durmuştu.

Yutkundum. Belli ki ondan korkmamı istiyordu. Ona istediğini vermeyecektim.

"Hayır" biraz önce ağlayan kıza bakarsak durum tersini söylüyordu o da bunun farkındaydı ki dolgun dudakları daha büyük ruhsuz bir gülümseme bahşetti.

"Hmm" dedi ve "kim olduğumuzu göztermemi istermisin?" diye ekledi.

Başımı tekrar salladığımda. Serum girişi takılı olan kolumu kaldırdı ve hızla söküp yere attı. Acı ile inleyerek yere çökmeye çalışsam da buna izin vermedi ve kanlı kolumu yumuşak dudaklarına dayayarak serum girişinun olduğu yeri hafifçe yaladım. Korku ve kolumdaki acı onun kanlı dudaklarında yaşam bulmuştu sanki.

Hafifçe başını kaldırdı ve kanlı dudaklarını dişlerini gösterecek şekilde yaladı. Uzun iki sivri dişi korkutucu bir güzellikte parlıyordu.

"Şimdi kim olduğumuzu anladın mı?"

Korkuyla başımı sallayarak yutkundum.

"Biz Vampiriz" dedi ve korkula titreyen bedenimi bırakarak odadan çıktı