Love The Way You Lie (COMPLETE) (Under Revision)

Prologue (Characters)

Ninais mo bang maging isang mayaman?

Malamang Oo!

Sino ba namang hindi?

Paano kung isang araw ay nabago ang lahat?

Ang inakala mong tama ay mali.

At ang inakala mong Mali ay Tama.

Paano kung nalaman mo na nabubuhay ka sa isang kasinungalingan?

Makakayanan mo ba ito?

Paano kung nalaman mo na may isa kang mabigat na tungkulin?

Tatanggapin mo ba ito o Tatakasan na lang?

At paano kung trinaydor at niloko ka ng mga taong pinagkakatiwalaan mo? Ang hirap pa dun, isa sa mga taong yun ang naging bestfriend at pinakamamahal mo.

Anong gagawin mo? Magtitiwala ka ba ulit sa kanila? O hahayaan mo na lamang sila?

Ako si Kyrille Ann Cruz at ito ang buhay ko..

~~~~~~~~~

"I love you Xander.. I love you so much. I gave my heart to you because I trusted you enough to take care of it. Pero anong ginawa mo? You broke it"

Tuloy-tuloy pa rin yung pagbagsak ng mga luha ko.

"Manloloko ka. Sana hindi mo ko pinaasa. Nawala lang ako sandali pero nambabae ka na. At diyan sa hayup na Koreen pa"

Ang sakit eh. Ang sakit.

That moment when you can actually feel the pain in your chest from seeing or hearing something that breaks your heart.

"Now what? Are you gonna stand there? And here me cry? But don't worry..cause it's alright because I love the way you lie"

"Im sorry" tanging sabi niya.

Napatawa ako ng mapait.

"What? Sorry? Is that all you can say?"

"Kyrille, look, im sorry. Please listen to my explanatio--"

"Xander, sabihin mo sa akin na hindi yun nangyari. Sabihin mo sa akin at tatanggapin ko yang sorry mo. SABIHIN MO!!" pasigaw na umiiyak na sabi ko.

"Minahal kita at alam kong alam mo yan. Pero, Im sorry. Mas mahal ko pala si Koreen"

I can't breath but I still fight, while I can still fight.

"No, diba sabi mo ako lang? diba sabi mo ako lang mahal mo?"

"Kyrille..." bigkas niya sa pangalan ko.

"No. You're just kidding right? Well, this is not a good joke. Come on, let's go hom---"

Hindi ko na natapos ang sinasabi ko because he slapped me immediately.

"Why can't you just accept that i don't love you anymore? Wake up Kyrille. Wag kang magpakatanga" sigaw niya.

"I just thought it was me. I thought you love me because you always told me that you love me more than to someone else"

But it was just a thought Kyrille.. It was all a lie. Then I realized something.. I realized that words aren't enough to prove that you love someone.

"Im sorry" tanging sabi niya.

"I don't need your apologies. I don't need your reasons and explanations. I only need you, Xander.. so please. Stay with me. Please..stay!" Pagmamakaawa ko.

"Babe, tara na" biglang sabi nung Koreen at hinigit ang kamay ni Xander. I look at her. I really hate her.

You will pay for this. Napakalaki ng kasalanan mo sa akin. Lahat na lang kinuha mo. Lahat na lang.

Agad ko siyang sinugod ng sampal.

"Walang hiya kang babae ka"

"Hey, ano ba?" Biglang sabi ni Xander at tinulak ako pero sa halip na pansinin siya ay nakatanggap ulit ng isang sampal si koreen sa akin.

"Are you still not satisfied huh? Hindi pa ba sapat ang pera na ninakaw mo? Napakasakim mo. Lahat na lang inaagaw mo. Ang posisyon ko, tapos ano? Ngayon naman yung taong mahal ko?" sigaw ko at sinampal din ako ni Xander.

"Wala siyang inaagaw. Dahil in the first place, wala ng tayo. Kaya please, tantanan mo na lang kami" sigaw din niya. Ang sakit. Ganun na lang ba talaga kadaling sabihin ng mga salitang yan para sa kaniya? Parang wala naman kaming pinagdaanan.

Tumingin ako sa kaniya.

"I-im sorry. Wag ka mag-alala, Xander. Kung yun talaga ang gusto mo. Your wish is my command. Maybe our relationship isn't as crazy as it seems. Maybe that's what happen when a tornado meets a volcano. All i know is i love you too much.. to walk away"

Tumalikod na ako sa kanila. Hindi ko na kayang makita pa na nakayakap si Xander sa babaeng yun.

"Pero hinding hindi ko pa din kayo mapapatawad. Lahat kayo. Mga traydor" sabi ko.

"Well, ano bang kaya mong gawin? Sa pagkakaalam ko, isa ka lang naman na maid dito. Your nothing but a piece of crap to us"

At dahil sa sinabi ng demonyitang babaeng iyon ay napaharap ulit ako sa kaniya nang wala nang luha sa mga mata. Pilit kong iniba ang expression ng mukha ko.

"Oh, really? But for me, your just a piece of sh*t! Tandaan niyo, pagbabayaran niyo ang lahat ng ginawa niyo sa akin. Lalo ka ng babae ka. Akala mo ba hindi ko alam ang sikreto mo?"

Nakita ko naman ang pagkatigil niya. I smirked.

Lumapit ako sa kaniya at bumulong.

"Humanda ka.... Dina"

~~~~~~~~~

Hello po. Heto po yung first story ko na talagang tinapos ko. So sana suportahan niyo po. Ayos lang kahit di na kayo mag comment at mag vote. I don't beg for vote. Basahin niyo lang ang story ko, masaya na ko. Sorry din po sa mga typo and gramatical errors..pagpasensyahan niyo na po.

So yun. Salamuch! God bless!

~imdanj12