KAYBOLMUŞ DUYGULAR

İddayı Kaybettim

Buluşma noktasına gelmiştik. Bizi bekleyen Mert,Sarp, Damla, Eren,ve Ceren ' i gördüm. Her zamanki gibi uçurumun orda buluşmuştuk. Hepimiz acımasızız. Ve herkesten farklı buluşma noktalarımız var.
Mert' in sırıtışını görünce, kendimi uçurumdan atasım geldi ama neyse kazanmam gereken bir idea var. "Ben asla kaybetmem!" ve şimdi de her zamanki gibi kazanacağım. Mert" Ee Arya, nerden başlıyoruz? " Arya" Ne yapmamı istiyorsun? " Mert" Neden gidip kumsaldaki çöpleri toplamıyorsun? " demesiyle kendimi uçurumdan atıyordum. Ah hadi ama o iğreç şeyleri neden ben topluyorum ki. Tabi bunu dışarıdan demedim. 1. Kural: itiraz etme edersen kaybedersin. 2. Kural: Bu gün her isteği yapma zorunluluğululuğumuz var Mert ile. Dediği şeyi yapacaktım kaybedemezdim. Hep beraber kumsala gittik. Yaz ayın sonlarına doğru olduğu için insanlar hep burdalar. Elime bir çöp poşeti alıp, çöpleri o yakan güneşin altında toplamaya başladım. Bir yandan da içimden Mert 'e saydırıyordum. Mert ise beni görmezden gelip yediği yiyeceklerin ambalajlarını yere atıyordu. Sabrımı ölçen bir adet Mert. 2 saat sonra kumsaldaki bütün çöpleri topladım. Sıra bendeydi. Mert' e sırıtarak bakıp " Mert neden köpek barınağına gidip, ellerinle köpekleri beslemiyorsun?" demiş olabilirim. Evet, Mert jaguardan korkmayıp köpeklerden korkan bir aptal ve ben bunu biliyorum hahaha yaşasın ben. Mert bana bozularak baktı ama daha sonra gitmeye karar verdi. Hepimiz kendi arabalarımıza binip yol aldık. 30 dk içinde köpek barınağındaydık ve Mert şu an içinden bana küfür ettiğini adım gibi biliyorum.

******

Eve gelmiştim ve çok sinirliydim ideayı kaybetmiştim. En son okul duvarlarını boyayan iki çocuğu uyarmaya gönderilmiştim ve çocuklardan biri üstüme yürüdü ben de dayanamayıp çoçukları yere sermiştim. Hangi hakla bana sürtük derdi ki hak etmiştiler. Mert ' te benim kuralı bozmamla kazanmıştı.
Biraz sakinleşmek istedim ve köpeğimi alıp evden çıkmaya karar verdim. Normal kızlara göre boyum uzundu ve köpeğim benim boyumun yarısına geliyordu. Adı: geceydi.... Simsiyah tüyleriyle karanlıkta gözükmemesi adıyla uyum sağlıyordu.
Evde tek yaşıyordum ailem beni 7 yaşımdayken terk etmişti. Aradan 1 yıl sonra cesetleri sudan çıkarılmıştı ve bütün mirasları bana kalmıştı. Akrabalarımla pek iletişimde değilim sadece kuzenim Ali hariç. Ben 15 yaşıma kadar dadıyla büyümüştüm sonra onun emekli olmasıyla tek yaşamaya başladım. Köpeğimle gezerken aklımdan geçmişim geçti daha sonra benim yaşlarımda bir çocuğun köpeğiyle yanıma gelmesiyle kendimi toparladım.
" Selam ben Atakan, bu da köpeğim Alex" dedi adının Atakan olduğunu öğrendiğim çocuk.
"Selam ben de Arya, bu da köpeğim Gece" dedim.
" Sakıncası yoksa beraber yürüyelim mi?" dedi Atakan
" Ah tabi olur zaten canım sıkılıyordu. Buralarda mı yaşıyorsun? " diye bir soru yönelttim.
" Evet, buraya yakın oturuyorum ve her gün 1 saat Köpeğimle geziyorum. Sen hangi okulda okuyorsun?" dedi Atakan. Ah birde o vardı değil mi? En son okulumdan atılmıştım ve okullar tatile girmişti. Bir an önce okul meselesini halletmeliyim.
" Daha bir okula yazılmadım. " dedim.
" İstersen bizim okula gelebilirsin.
Kaça geçtin? Eski okulun nerde? dedi Atakan.
" lise 3 'e geçtim. Eski okulumdan atıldım. Bilirsin işte okul kuralları" deyip gülümsedim.
" Anladım o zaman yarın burda seni bekliyor olacağım beraber gideriz. Yarın görüşmek üzere" deyip yanımdan ayrıldı. Aslında iyi çocuğa benziyor.

Atakan 'ın Ağzından

Aylardır Arya' yı izliyorum. Hayatını öğrendiğim kadarıyla anne ve babası dünyanın en büyük mafyasıydı. Arya'yı korumak için onu bir dadı ile bırakıp gitmişler. Tam 1 yıl sonra cesetleri denizden çıkartılmış. Arya'nın bilmediği şey ise ailesinin mafya olması. Yine de Arya'da onlar gibi acımasız, sert, güçlü, kötü, duygusuz ama bunların farkında bile değil.
Bugün arkadaşlarıyla ideaya girmiş ve 2 itin yüzünden ideayı Kaybetti. O çocuklar şu an depoda beni bekliyorlar, ölmelerini bekliyorlar. Arya'nın köpeğiyle yürüyüş yapacağını bildiğim için sahilde onu bekledim o gelene kadar da adamlarımdan birine bana bir köpek bulmalarını istedim. Şimdilik Arya'ya farklı bir yüzümü göstereceğim mafya olduğumu bilmesini istemiyorum en azından şimdilik.
İşte prenses geldi ... Biraz ilerlemesini istedim. Yüz ifadesi çok garipti sanki aklı burda değilmiş gibi. Yine de her haliyle çok güzel bir kız. Daha fazla dayanamayıp yanına gittim ve kendimi tanıttım. Hayatındaki her şeyi biliyordum yine de bilmemiş gibi davranıp birkaç soru sordum. Yarın onu kendi okuluma kayıt edecektim. Aslında herşey bir plan. Arkadaşları da muhtemelen kayıt yaptırıcaklardı. Hepsi Arya gibi duygusuzlar bu benim işime geliyor.
Telefonum çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım ve arayan kişinin sağ kolum Mete olduğunu gördüm.
" Ne var?" dedim. " Atakan Bey, bu iki çoçuk çok dırdır ediyorlar öldürelim mi? dediğinde ayaklandım. Onların eceli ben olacaktım. " Hayır, bir şey yapmayın ben geliyorum " deyip arabama bindim ve son gaz depoya sürdüm....

Arya'nın ağzından


****

Eve geldim ve duş yaptım. Üzerime rahat bişeyler gidip mutfağa gittim. Genelde evde yardımcılarım olurdu ama bu sabah Serenay onlara izin vermiş olmalı. Dolabı acıp neler yaparım diye bakım ama dolap iflas etmiş olmalı. Ah tanrım her şeyi ben mi düşüneceğim alt tarafı alışveriş yapıp yemek hazırlayacaklar ama onu bile yapamıyorlar. Kısa ve net kovuldular. Telefonu alıp dışardan sipariş verdim. Büyük boy pizza, hamburger, döner, çiğköfte ve lahmacun bir de kola. Bunların hepsini yiyebilirim ama bu gün değil. Bizimkiler evimi bascaklarmış onlar için bu kadar şeyi sipariş ettim. 15 dk sonra kapı kilidi açılınca bizim tayfa geldiğini anladım. Herkese birer anahtar verdim. Güzel uyumdan kaldırılmak istemem öyle değil mi bir zil için? Herkes salona geldiklerinde hepsi aynanda kahkaha atmaya başladılar. Ben ise mal mal onlara bakıp kendimden şüphe ettim. Acaba kafam götümde mi diye? Meğersem şortumu ters giyimişim ve tişörtümün üstünde ayıcık deseni vardı diyemiş. Ah lanet olsun nasıl ne giydiğime bakmadım ki elime geçeni hızlıca giyidim ve hemen aşağı indim. Şimdi ise yukarı çıkıp üzerimi değişticem.

***

Aşağı indiğimde bizimkiler Mert 'in Gece ile boğuşmasını izleyip gülüyorlardı.
" Ben demedim mi bu eve gelmeyelim diye. Köpek bana yiyecek gibi bakıyor. Bir daha bu eve geleni, bu köpekle aynı evde kalanı" diye saydırıp, benim arkadama koştu. Bense Geceye işaret verince bir odaya girdi. O oda ona özel bir yer. Oyun odası gibi bişey.
Kapı çaldığında siparişlerim geldi. Parasını ödeyip, salona geri döndüm. Kızlar bana yardım ederken, erkekler film arıyorlardı. Biz korku filmi izlemeden yemek yemeyiz. Dondurmadan sonra ılık su nasıl içilirse, beraber yemek yersek korku filmi açmakta onun gibi bişey bizim için...

İnşallah beğenirsiniz benim için çok önemli beğenmeniz. Yorumlarınızı bekliyorum. 😘😘