✨Τι μου κρύβεις;✨

10ο κεφάλαιο-Ξεχασμένα Όνειρα

Αλίκη:
Δεν το πίστευα αυτο που μόλις ειχε γινει! Ολα έγιναν πολυ ξαφνικά, απο την μια θυμαμαι να συζητάω με τον Ιόλαο και απο την αλλη τον θυμαμαι ξαπλωμένο ανάσκελα στο ξύλινο πάτωμα. Στιγμιαία κάλεσα το 166 και μεσα σε 10 λεπτα είχαν έρθει, τον ειχαν παρει μαζι με εμενα στο ασθενοφόρο και κατευθυνόμασταν προς το νοσοκομείο. Στην διαδρομή απλά καθόμουν και τον κοιτούσα. Φαινόταν σαν να όνειρευοταν, σαν να μην ειχε ακούσει τίποτε απο οτι του ειχα πει και σαν να ζούσε και κάποιο δικό του κοσμο, σε έναν κοσμο χωρίς έγνοιες και προβληματισμούς. Πριν προλαβω να βάλω σε μια ταξη τις σκέψεις μου φτάσαμε στο νοσοκομείο και αμέσως τον πήραν οι γιατροί αφήνοντας εμενα πισω διαλυμένη και ασταθής. Περίμενα και περίμενα ώρες ώσπου κάποια στιγμη ηρθε μια νοσοκόμα και με ρώτησε αν ημουν συγγενής του Ιόλαου Παπασταύρου. Οχι αποκρίθηκα αλλα ειμαστε φίλοι, πρόσθεσα, λέγοντας ενα μικρό ψεματάκι αλλα δεν μπορουσα να κανω αλλιως.

Νοσοκόμα: Λοιπόν εφόσον ειστε μονο εσεις εδω και προφανώς μονο εσεις γνωρίζετε το συμβάν θελω να σας πω οτι ο κ. Παπασταύρου ειχε ενα ισχυρό χτύπημα στο κεφαλι το οποίο συντέλεσε την προσωρινή απώλεια μνήμης του.
Αλίκη: Τι εννοείτε; Δηλαδη δεν θυμάται τιποτα; Ούτε τους γονείς του, ούτε τους φίλους του, ούτε ποιος ειναι, τιποτα;!!!
Νοσοκόμα: Η αμνησία ειναι προσωρινή και ευτυχώς πρόσβαλλε μονο την βραχυπρόθεσμη μνήμη του δηλαδη θυμάται τα βασικα όπως την ταυτότητα και την οικογένεια του. Αλλα...
Αλίκη: Αλλα τι;!
Νοσοκόμα: Αλλα ισως υπάρχει κατι που δεν γνωρίζουμε με απόλυτη ακρίβεια... Αυτο που θελω να πω ειναι οτι όσοι εχουν απώλεια προσωρινής μνήμης υπάρχει κίνδυνος αυτες τις πληροφορίες ή τα γεγονότα που συνέβησαν  τις τελευταίες μερες ή μηνες να μην τα θυμηθούν ποτε ξανά.
Αλίκη: Και πως εμείς θα το γνωρίζουμε αυτο;
Νοσοκόμα: Κοιτάξτε, η μνήμη του θα πρεπει να εχει σταματήσει ως ενα σημείο δηλαδη θα θυμάται ως μια συγκεκριμένη στιγμη και μετα απο αυτη θα υπάρχει το απόλυτο κενο. Γι'αυτο ισως χρειαζεται να επαναλειφθουν κάποια γεγονότα που τα κρίνετε σημαντικά για αυτον.

Ωχχ...και μονο που σκέφτομαι οτι πρεπει να επαναλάβω ολα όσα του ειπα, αγχώνομαι... Πως γινεται να εχω μπλέξει τοσο άσχημα;!Πρεπει να τον δω, πρεπει να τον κανω να με θυμηθεί! Ισως θυμηθεί κατι και δεν χρειαστεί να του τα εξηγήσω ολα απο την αρχη. Αχ!!! Πως δεν το σκέφτηκα;! Και αν ρωτήσουν πως το έπαθε; Τι θα πω στην οικογένεια του; Ψυχραιμία Αλίκη θα τα καταφέρεις. Θα τους πεις απλά οτι γλίστρισε και έπεσε. Ναι ναι αυτο ειναι! Τις βασανιστικές σκέψεις μου τις διέκοψε η νοσοκόμα λέγοντας μου...

Νοσοκόμα: Ξέρετε αν θελετε μπορείτε να τον δείτε...
Αλίκη: Ναι, ναι ευχαριστω πολυ.

Με το που μπήκα μεσα στον πρώτο θάλαμο του νοσοκομείου τον αντίκρισα. Ηταν μόνος του στο δωμάτιο και ηταν σε άθλια κατάσταση. Ενα υπέρογκος επίδεσμος ειχε τυλίξει όλο το κεφαλι του κάνοντας το να φαινεται υπερβολικά μικρό. Εκείνος, ηταν ξαπλωμένος με κλειστά τα ματια λες και ακομη ονειρευόταν. Πηγα και έκατσα σε μια καρέκλα διπλα απο το κρεββάτι του. Δεν του μίλησα αμέσως, απλά καθόμουν και τον κοίταζα. Ώσπου άνοιξε τα ματια του και αμέσως με κοίταξε. Δεν μπορουσα να καταλαβω αν το βλέμμα του ηταν βλέμμα απέχθειας ή βλέμμα άγνοιας. Δεν μίλησα, εκούσια ήθελα να δω αν μπορούσε να θυμηθεί έστω και κατι ελάχιστο απο ολα αυτα που του ειχα προ ολίγου πει. Χωρίς να πει τιποτα μου έπιασε το χέρι. Αντανακλαστικά τινάχτηκα κάνοντας τον να καταλάβει οτι ξαφνιάστηκα. Μου χαμογέλασε ομως. Δεν ήξερα τι να κανω, αν έπρεπε να του χαμογελάσω και εγω ή αν έπρεπε να μεινω ανέκφραστη. Του χαμογέλασα ταπεινά και τον ρώτησα: "Με θυμάσαι;"  " Εεε τι αμνησία έπαθα;" ειπε γελώντας. Καλομελέτα και'ρχεται ειπα απο μεσα μου. "Οχι απλά ετσι ρώτησα" απάντησα. "Θυμάσαι πως με λενε ετσι;" ξαναρώτησα. Άνοιξε το στόμα του αρκετά γρηγορα για να απαντησει αλλα δεν ειπε τιποτα. Ηταν σαν να ξανασκέφτηκε αυτο που ήθελε να πει και αποφάσισε να μην το πει τελικα...
"Τι έπαθες;" τον ρώτησα...

Λοιποοοοον αυτο ηταν και το 10ο κεφαλαιο ελπίζω να σας αρεσε! Άραγε τι ήθελε να πει ο Ιόλαος και μήπως η ερώτηση της Αλίκης τον εκανε να θυμηθεί τιποτα για το παρελθόν του;
ΟΛΑ ΣΤΟ 11ο ΚΕΦΑΛΑΙΟΟΟΟΟ❤️