Nefret

II- Bölüm

Hatırlatma

Yavuz'un yanına oturarak cümlesine devam etti. "Biz evleneceğiz, çocuklarımız olacak. Bir kız çocuğu ve birde erkek. Erkek olan sana, kız olanda bana benzeyecek. Erkek çocuğunuzun ismi Ekin, kızımızında Umut olsun."

Yavuz, Ecrin'inin hayaline gülümsedi.
Ve Ecrin'i kolunun altına alıp, alnını kocaman bir öpücük kondurdu. Ecrin, kıkırdadı ve ona daha sıkı sarıldı.

---------

İkinci Bölüm

Yavuz, uyandığında yanındaki güzelliğe baktı. O, çok güzeldi. Kelimeler yetmezdi ki, güzelliğini anlatmaya.

Üzülüyordu...

Bu güzelliği başkasına bırakmasına üzülüyordu.

Yavuz, seni bırakmayacağım desede, bırakacaktı...

Ecrin'de biliyordu, onu bırakacağını ama... ama inanmak istemiyordu işte.

İkisi de biliyordu...

Yavuz'un eli Ecrin'in yanağına gitti. Baş parmağıyla okşadı, yanağını. Kız kıpırdansada uyanmamıştı.

Genç kızın uzun, kahverengi saçlarını geriye ittirdi. Küçük, kalkık bir burnu vardı, sevgilisinin. Ne ince, ne de dolgun bir dudakları vardı.

Kalın, gür kaşları, uzun kirpikleri vardı. Ela gözleri parıl parıl parlıyordu.

Ecrin, gözlerini açmış, çoktan uyanmış, onu izleyen sevgilisine bakıyordu.

Küçük elini Yavuz'un yüzüne doğru uzattı. O da onun yanağını okşadı.

Genç adam, ona gülümsedi.

Erkek, yüzünü kızın boynuna gömdü. Ellerini kızın ince beline doladı. Güzel kokusunu içine çekti.

Kız, boynunda ıslaklık hissetti. Yavuz'un yüzünü görmek için onu kendisinden ittirdi.

Yavuz, daha sıkı salırdı. Bu kızı bırakamazdı.

Hırıltılı çıkan sesiyle, "Seni bırakmak istemiyorum, ama bırakacağım, biliyorsun değil mi?" Dedi.

Kızın gözleri dolmaya başladı. Kız başını 'hayır' dercesine salladı.

"Beni bırakmanı istemiyorum!" Genç adam yapabilirmişçesine daha da soktu kafasını, kızın boynuna.

"Sen, gidersen bende, seninle gelirim!"

Yavuz, sevdiği kızın boynuna öpücük bırakıp, kafasını çekti.

Kızın göz yaşlarını silip, alnını öptü.

"Bırakmayacağım." Dedi, kıza gülümserken.

Yalan söylüyordu. O gün geldiğinde, istemesede bırakmak zorunda kalacaktı.

-----------

30 görürme

5 vote

5 yorum