[BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน

- บทที่ 3 - [NC]

   ร่างบางลืมตาขึ้นมากับขยับร่างกายให้เปลี่ยนท่านอนตอนนี้โซ่ที่คล้องคอกลับโซ่ที่คล้องข้อเท้าซ้ายถูกปลดออกแล้วเมื่อของแทฮยองก็ถูกปลดออกเช่นกันเหลือเพียงแต่โซ่ที่ข้อเท้าขวาที่ถูกคล้องไว้อยู่
ร่างบางดันตัวเองให้ลุกมาจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตูอย่างทุลักทุเลประอาการมึนหัวจากยาสลบแต่เดินได้ไปไม่ก็ข้อเท้าที่ถูกยึดไว้กับปลายเตียงก็ดึงตัวเขาเอาไว้นั้นทำให้เขาล้มลงไป
~ Taehyung Part ~
"จะไปไหน"เสียงของร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำคาดเอวด้วยผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว
"ปล่อยฉันไปนะจองกุก"ผมโอดคลวน
"เป็นเด็กดีก่อนสิฉันจะปล่อยนายไป"จองกุกอุ้มผมขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะวางผมลงบนเตียง"เป็นเด็กดียอมฉันทุกอย่างฉันก็จะปล่อยนายไป อ่อ! แล้วก็นะฉันเป็นพี่นายด้วยสองปีต้องเรียกฉันว่าพี่กุกนะ"จองกุกยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"เดี๋ยวก่อน พี่... อื้อ..."จองกุกขึ้นคร่อมผมด้วยกดจูบอย่างเร่าร้อนบดขยี้ริมฝีปากบาง ผมเม้มปากแน่นเพื่อไม่ให้เขาล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากนั้นอาจจะทำให้คนตรงหน้าหงุดหงิดนิดหน่อยจนเขาบีบคางของผม ผมรู้สึกเจ็บนิดๆจนเผลอปากออกทำให้คนที่อยู่ข้างบนล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากของผมเกี่ยวตวัดพันลิ้นดูดอย่างเมามันส์ควานลิ้นหาความหวานอยู่ในโพรงปาก
"อื้อ..."ผมครางในลำคอและทุบอกแกร่งเป็นสัญญาณว่าผมเริ่มหายใจไม่ออก ดูเหมือนคนที่อยู่ข้างบนจะเข้าใจเขาผละจูบออกและยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ยิ้มอะไรนักหนาฟะ... เขินวุ้ย -////-
ร่างสูงก้มลงซุกไซร้คอตามไล่ตามซอกคอดูดซับทำรอยต่างๆลงมาจนถึงไหปลาร้า มือหนาฉีกเสื้อเชิ้ตสีขาวราคาเหยียบแสนลงไปกองไว้ข้างๆเตียง
"อือ... ไม่เอานะ..."จองกุกก้มดูดยอดอกทำให้เสียวซ่านจนไปถึงสันหลังมือหนาลูบไล้ตามเอวคอดก่อนจะบีบเค้นหนักๆจนขึ้นเป็นรอยแดงที่เอว
ลิ้นร้อนดูดเลียตวัดลิ้นอย่างชำนาญ มือบางขยุ้มผมของอีกคนจนยุ่งพร้อมกดหัวอีกคนแอ่นอตอบรับการกระทำของอีกฝ่าย ทั้งๆที่สมองที่ยังพอมีสติอยู่บ้างแต่ร่างกายกับคนตรงหน้ามากเหลือเกิน สัมผัสที่คุ้นเคยความทรงจำบางอย่างมันแวบเข้ามาในหัว
ผ่านไปเพียงไม่นานกางเกงตัวเก่งก็ถูกถอดออกอย่ารวดเร็วและมันถูกทิ้งเอาไปไว้ข้างเตียง มือร้อนสอดเข้ามาทางช่องทางสีสวยทางด้านหลังทีละนิ้ว
"เจ็บ... พี่..."ยังไม่ทันได้พูดจบประโยคนายจอนจองกุกก็สอดนิ้วที่สามเข้ามาเรียบร้อยแล้วพร้อมขยับเข้าออกเร็วๆ
"ซี๊ดดด... นี้แค่นิ้วนะครับคนดีทำไมเราถึงได้คอดแน่นขนาดนี้ล่ะ"จองกุกครางต่ำในลำคอก่อนที่จะขยับนิ้วในจังหวะที่เร็วขึ้นจนมีน้ำใสเยิ้มออกมาจากช่องทางด้านหลัง
จองกุกถอดผ้าขนหนูที่พันเอวออกและใช้น้ำหวานจากช่องทางของผมชะโลมรอบแกนกายใหญ่โตที่กำลังพองตัวเต็มที่
   กายใหญ่สอดใส่ช่องทางสีสวยทีเดียวจนมิดด้ามด้วยความไม่ปราณี
   "อ้ะ! เอาออกไปนะ!"ผมตะคอกใส่คนตรงหน้าก่อนที่จะตีแขนแกร่ง
   "ไม่ครับ"จองกุกยื่นคำขาดก่อนจะกระแทกสะโพกใส่ผมไม่ยั้ง
   "อ้ะ! อ้ะ! อ้ะ! พี่... อือ~ กุก! อ๊าส์~...หยุดนะ! อะอืออ จะ... เจ็บ อ๊าห์~.."ผมโพร่งห้ามเขาแต่สะโพกผมมันกลับไม่ทำตามสมองสั่งมันสวนกลับจนทำให้ถึงจุดกระสั่นทำให้จองกุกผุดยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง ยิ้มอีกแล้วเขินวุ้ย .///.
   "อืม... ตอดขนาดนี้จะให้พี่หยุดเหรอครับคนดี?"จอกกุกช้อนตัวผมไปนั่งบนตักก่อนที่จะกระแทกเข้ามาจนเกิดเสียงกระทบกันของเนื้อผมกอดคออีกคนไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองหล่น
   จองกุกก็แยกข้าออกให้กว้างขึ้นคอยประคองไว้ที่สะโพกของผมเพื่อให้ง่ายในการสอดใส่น้ำใสเริ่มไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างผมหลับตาลงรับชะตากรรมจองกุกยังคงสอบสะโพกใส่ผมไม่ยั้งมือไม้ที่ไม่อยู่นิ่งลูบไล้ไปตามเนินอกและก้มดูดเกลือนยอดอกสีสวยเสียงครางของผมและจองกุกดังลั่นไปทั่วห้อง
   "อ้ะๆๆๆ~..ยะ..หยุดนะ..อ๊าาา~.. อะ..อ้ะๆๆๆ!~..พะ..พี่กุกหยุด!!...ซี๊ดดด~.."ผมครางของใบหูอีกคนแถมขมิบช่องทางด้านหลังเพื่อเอาใจเขาจะได้ปล่อยไปสักที
   "ซี๊ดดด..~!! ตอดแน่นมากครับที่รัก"จองกุกกระแทกในจังหวะที่เบาลงเรื่อยๆนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ
   "อือ~.. พี่กุก ของแรงๆหน่อยสิ"ผมปรือตามองอีกคนพร้อมกัดปากยั่ว
   "ไม่ห้ามแล้วเหรอครับคนดี"จองกุกก็ยังคงอยู่ในจังหวะที่ช้าและคงที่
   "อ้ะ~! จะแตกแล้วของแรงๆหน่อยสิ"ผมทำเสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูอีกคน
   "เมียขอพี่ก็จัดให้"จองกุกกระแทกในจังหวะที่แรงกว่าเดิมและแน่นจุดๆเดิมตัวผมก็โยกไปตามจังหวะทำให้เกิดเสียงโซ่ตามมา
   "อ้ะ อ้ะ อ้ะ ตรงนั้น~! อ่าซ์~..."
   "พี่จะแตกแล้วนะครับพร้อมกันนะคนดี"
   จองกุกสอบสะโพกกระแทกสองสามครั้งเน้นตรงจุดก่อนที่จะปลดปล่อยเข้ามาในช่องทางจนล้นออกมาเลอะตามขาพร้อมผม
   "แฮ่กๆ..."ผมทิ้งตัวหงายหลังลงไปนอนราบกับเตียง
   "......"จองกุกถอดกายออกก่อนที่จะห่มผ้าให้ผม"ฝันดีนะครับคนดี"เขากระซิบข้างหูผมก่อนที่จะเดินหายไปจากห้อง...

• คุยกับนักเขียน •
   มาต่อแว้ววววววว สนุกกันมั้ย? 55555 พยายามให้ยาวววว เอ็นซีกากนิดเพราะเราเป็นคนใสใส/-\ อย่าลืมติดดาวกับคอมเม้น!
1 เม้น = 100 กำลังใจ
1 ดาว = 1000 กำลังใจ
ไม่ติดดาวก็เม้นเถอะ/-\ ให้ชื่นใจว่ายังมีคนอยากอ่าน5555 ต่อให้มีแค่คนเดียวก็จะแต่งต่อค่ะ! เจอกันตอนหน้าน้า~ บะบุ้ย