Aubrey's POV
1 week di ko sya pinansin. Ano panga ba? Nakakamiss din sya kahit papano. Kahit na sinaktan nya na yung damdamin ko namimiss koparin sya.
Pero sino nga ba naman kase ako para magselos sa ganun? Dapat nga matuwa pako dahil sa kanila e. Sila namn kasi talaga ang bagay para sa isat isa.
Hinding hindi ko mapapantayan yung Aleena'ng yun. Maganda sya, matangkad, at fashoinista. Eh ano pang laban ko dun? Simpleng Babae lang naman ako, tahimik, yun lang. Ayun lang naman talaga ako diba?
Ilang araw nadin akong sobrang kinukulit ni Shawn, pagkatapos ko sa klase ay bigla nya nalang akong susunduin sa labas ng classroom ng walang pasabi.
"Class Dismissed." Hay sawakas Makakauwi narin. Last subject nanga pala toh.
Palabas nako ng classroom ko pero sumilip muna ako sa labas ng classroom namin kung andyan ba si Shawn. Nang makasiguro akong wala sya agad akong tumakbo papuntang parking lot.
"Sunshine!" Rinig Kong tawag ng isang lalaki.
Napahinto ako dahil alam Kong Kay shawn nanggaling ang Boses na iyon.
"Sunshine. Gutom kaba? Gusto mo punta tayong canteen? May sundo kaba? Hahatid kita sa inyo." Sunod sunod nyang tanong.
"Ano ba Shawn. Ano ba ginagawa mo? Bakit ka ganyan?" Tanong ko.
"Ganito? Paan--."
"Wag muna akong sundan." Iyon nalang ang nasabi ko kase parang baka di ko na mapigilan ang pagtulo ng luha ko.
Tumalikod ako sakanya at saka umalis. Nagpunta ako Kay kuya sa parking lot at saka kami umuwi ng bahay.
Nang makauwi kami ng bahay ni kuya, ay bumeso ako Kay mama at papa at agad na umakyat sa taas.
Luha wag kang tutulo ha. Makisama ka ngayon. Gagawa ako ng assignments ko parang awa mona.
Pero sa kasamaang palad tumulo parin sya. Pinunasan ko nalang tapos gumawa na ng mga assignments at saka natulog.
***
Kinabukasan.
Pagkapasok ko sa school ay walang kahit anong anino ni Shawn ang nakita ko.
Pagkapasok ko sa classroom wala paring nakaabang na Shawn sa labas ng pintuan.
Pumasok na yung teacher namin at saka nag turo. Halos wala naman akong naiintindihan, dahil sa iniisip kong --
Bakit kaya wala sya?
Bakit kaya di sya nakaabang dyan sa labas?
Ano ba ito! Pinalayo layo ko tapos hinahanap-hanap ko padin. Kabaliwan ko talaga. Aish!
Magkatapos ng 3subjects ay agad kaming pumunta ni Sheena sa canteen.
"Hoy!"
"Ay! Palakang hoy!" Pagkagulat ko.
"HAHAHA! grabe ka naman brey! Kanina pako satsat ng satsat dito pero di ka nakikinig. Lutang?" Sabi nya.
"Sheena naman eh!" Sabi ko. At tumawa nalang kaming pareho.
Pagkatapos naming kumain at bumalik kami sa classroom. Ito lutang parin ang utak ko tulad kanina.
**
"Class dismissed." Sabi ng teacher.
Pagkalabas ko ng classroom ay wala parin akong nakitang Shawn.
Kahit na pagpunta ko sa parking lot ay wala ang kotse nya. Umuwi akong hindi nakita si Shawn buong araw.
**
Isang linggo pa nung hindi ko na sya ulit nakita. Ano na nakayang nangyari Kay Shawn?
Sheena's Calling...
"Yes hello?" Sabi ko.
"Hello aubrey! Punta kadito sa hospital nang *toot*" sabi sa kabilang linya.
"Bakit? Anung nangyare?" Tanong ko.
"Si Shawn! Naaksidente! Its a car accident." Napahinto ako sa sinabi ni sheena di ko namalayan tumulo na ang luha ko.
"Aubrey?! Aubrey! Andiyan kapa ba?" Pinunasan ko ang luha ko at saka sumagot.
"Pupunta nako." Tsaka in end ang call.
Nagbihis ako at nagmadaling umalis papuntang hospital na sinabi ni sheena.
Pagkapunta kong hospital ay agad Kong tinanong sa nurse kung anong room si Shawn naka confine.
Pagkasabi ng nurse at agad akong tumakbo papunta doon. Pagbukad ko ng pintuan ay nakita ko si Shawn na nakahiga sa Kamang iyon at may kung ano anong nakasabit sakanya.
Di ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko at saka lumapit ako Kay Shawn.
"Aubrey andyan kana pala." Sabi ni sheena.
Niyakap ko si Shawn doon dahil sobra ang pagka alala ko sakanya.
Natutulog pa ngayon si shawn. At andito ako para bantayan siya. Sobra nakong nag aalala para sakanya. Iyak nalang ako ng iyak.
"Shine." Bulong ni Shawn kaya napatingin ako sakanya.
"Shawn!" Niyakap kosya. "Ano bang nangyari sayo? Hindi mo alam kung gaano ako nagalala sayo. Dapat kasi nag iingat ka lagi eh." Sunod sunod na paalala ko sakanya.
"Nah! Shine I'm okay now. Don't you worry." Pagpapatahan nya sakin.
"Paano ako hindi magaalala sayo andiyan ka sa kamang yan nakahiga at may kung ano anong nakakabit sayo! Shawn naman!" Sabi ko na umiiyak parin.
"Hahaha. Are you still mad?" Tanong nya kaya napaiwas ako ng tingin. "Tell me."
"Hindi na. Sorry shawn." Napayuko ako sa harap nya.
"It's okay, don't cry." He hugs me tightly.
**
After magising sya at dinischarge nasya agad at nakauwi na.
"Shawn may masakit paba sayo? Tell me." Nagaalalang tanong ko.
"Wala na thank you shine." Sabi nya habang nakatingin sa mga mata ko. Bumilis yung tibok ng puso ko.
"Sige shawn, kailangan konang mauna." Ayaw koman sya iwan pero baka marinig nya pa yung puso ko eh. Ay grabe. Haha.
"Sige take care." He kiss me in my forehead. Natulala ako sa ginawa nya. "Shine." Natauhan ako ng magsalita sya.
"Bat mo ginawa yun?" Tanong ko.
"Magkaibigan naman tayo eh." Sagot nya.
"Okay goodbye." Umalis na ako sa bahay nila at saka umuwi. Hindi parin maalis sa isip ko yung ginawa nya.
**
Kinililig ako sa mga pangyayari kanina. Landi kona ba? Omg! May gusto naba talaga ako sakanya? Dalaga nako omygod! Pagulong gulong nako na parang tanga sa kama ko.
"I feel in love with my best friend." Sambit ko.
Done chapter 15. Magkakaaminan na sila?! Omg! Abangan.😉
👉MichxTaehyung👈
