Book of Horrific Tales

The Blue Door

"Here are the keys," said the forty year old man as he gave the ring of keys to her twenty years old wife. She noticed that all keys are golden, but one is different from the others. It has a unique design. Also, it has a red string attached to it. Mayroon itong tatlong ngipin 'di tulad ng iba na dalawa lamang.

"You can open all the rooms in this mansion except one... the one with the blue door."

'Yan ang bilin ni Mr. Hudson bago pa siya umalis patungong America dalawang linggo na ang nakalilipas.

"So, kumusta naman kayo ng misteryoso mong asawa?" paguusisa ni Maine habang sinasalinan ng inumin ang baso niya.

"Ok lang naman kami. Kaulad ng dati, malambing pa rin siya at walang pinagbago maliban nalang sa madalas niyang pag-alis,"saglit na nakaramdam ng pangungulila si Cassandra.

"Oh, bakit talo mo pa'ng namatayan diyan? Nako! Don't worry, wala naman sigurong kirida 'yung asawa mo, 'no. Sa ganda mong 'yan friend? Bulag na lang ang magkakamaling ipagpalit ka." Hindi naman mapigilang matawa ng ginang sa tinuran ng kaibigan.

"Tutal, wala naman tayong ginagawa, bakit hindi natin libutin itong mansyon niyo?"

Sa sinabi ng dalaga, tila may kumislap na maliit na bumbilya sa ulo ng ginang. Bahagyang nabuhayan ito ng loob at sa 'di anu-ano'y hinila nito palabas ng kwarto ang kaibigan.

*****

"Oh my Cassandra!" tili ng kaibigan nito.

"Hindi mo naman sinabing ganito ka yaman ang napangasawa mo!" hindi makapaniwalang pahayag ng dalaga habang hawak ang isang limited edition na Channel bag.

"Sa totoo lang Maine, ngayon ko lang din 'to natuklasan eh." hindi makapaniwalang wika ni Cassandra habang hinahaplos ang mga designer's clothes na naka-hanger sa clothing rack.

"Mabuti na lang at niyaya mo akong maglibot."

"Nako, I envy you friend. Pwede bang maging kabit ng asawa mo?" Pagbibiro ng dalaga. Cassandra just glared at her.

"Syempre friend biro lang. Oh Cass pahingi naman ako nitong bags and clothes oh, salamat".

Matapos ang araw na pagkakadiskobre nito sa kwarto na punong-puno ng magagarang damit at bags, halos hindi na makatolog si Cassandra dahil sa pananabik na madiskobre ang laman ng bawat silid sa mansyon. Kinabukasan, muli siyang naglibot at sa pangalawang pagkakataon, nakatoklas siya ng tagong yaman.

May kwartong puno ng mga libro na hindi pa naka-display sa mga kilalang bookstore; may kwarto na puno ng magagarang gowns iba rin ang silid na lagayan ng mga casual dress, sandals, shoes, make-ups, genuine jewelries at iba pang mga gamit na hiling ng bawat babae sa mundo.

Kung na lula man si Cassandra sa kanyang natuklasan, mas lalo itong na lula nang mabuksan niya ang kwartong puno ng mga ginto, dyamante at iba pang mamahaling bato.

"Napakaswerte mo naman talaga Cassandra. Mabuti nalang at pinakasalan mo ang Louis Hudson na iyon kahit hindi mo naman talaga siya mahal." Tila wala sa sariling sambit nito.

"Goshh ang yaman ko!" Hiyaw nito saka isa-isang isinoot ang naabot na mga gintong kwintas.

"Lahat na ng kwarto dito ay nalibot ko na maliban sa isa..." nasasabik sa maaring madiskobre, hinubad nito ang mga kwintas at nag-madaling pumunta sa kwarto na hindi pa niya napapasok.

****

She pulled out the red string from her pocket and inserted the golden key into the keyhole, she then heard a click after twisting it.

I wonder what's inside... Diamonds, Rubies, Sapphire, Emerald? Who knows?

She slowly opened the door to widen the entrance. Then, she carefully make her way down to the basement with a beaming smile which is now slowly melting away because of disappointment.

"A flower vase?! Ayaw niyang ipabukas itong kwarto dahil lang sa isang flower vase?!" She blurted out in disbelief.

Ilang minuto matapos ang paglilibot niya sa loob ng silid, may napansin siyang kakaiba. Red dots start to appear in the blue walls. Para itong may buhay na dahan-dahang umagos pababa sa sahig. Sa pagtataka ni Cassandra, nilapitan nito ang kakaibang bagay. She touched it and when she smelled it, she wished she never did!

"Dugo?!" Cassandra shouted in horror sabay pahid ng malansang dugo sa kanyang palda. As if on que, the blood spreads in the blue room rapidly at ang kwarto'y napuno ng amoy ng naaagagnas na labi.

Binilisan ni Cassandra ang pagtakbo palabas ng basement at nang nakalabas na siya, dali-dali niyang isinara ang pinto. She's just staring at the blue door with her mind filled with questions.

"I told you not to open it!"

Cassandra suddenly stiffened upon hearing those words. Nanginginig niyang nilingon ang pinagmulan ng boses at nakita ang mukha ng asawa nito. Gulagulanit ang kanyang damit. Labas ang mga buto at naaagnas ang kanyang laman.

" Hindi ko naman binuksan eh..." she uttered with her voice shaking.

"Liar!" He scowled.

"The day I met you at the market, I thought you're different. Akala ko hindi ka masisilaw sa kayamanan ngunit nagkamali ako dahil katulad ka rin nila!" Sigaw nito kasabay ng malakas na pagkulog at pagkidlat .

Nabalot ng kadiliman ang mansyon at ilang minuto pa ay bumuhos ang napakalakas na ulan.

Dahan-dahan itong naglakad palapit sa babae...

"Pakiusap Louis, huwag mo akong sasaktan..."

" Matapos ang ginawa mong pagsuway? Patawad, ngunit hindi kita mapagbibigyan." Mula sa kanyang dibdib, hinugot ng lalake ang isang machete.

Halos takasan ng kaluluwa si Cassandra sa nakita. Nanginginig man ang mga paa'y pinilit nitong tumakbo palayo sa nalalabing kamatayan.

"Bumalik ka dito Cassandra!"Hudson shouted as he is chasing her.

"Lubayan mo na ako!" Humahagulgol na pakiusap ng ginang.

Walang ginawa si Cassandra kun'di ang tumakbo hanggang sa tuloyan na siyang nakalayo sa impernong kinasadlakan niya.

Mula sa malayo, natanaw niya ang liwanag ng paparating na sasakyan. Kinawayan niya ito at agad namang huminto ang sasakyan. Dali-dali siyang sumakay sa likuran. At nang nakapwesto na siya ay nagmaniobra na ang kotse palayo.

*****

"Kung sinunod mo ako, edi sana hindi tayo umabot sa ganito.

Louis said as he put Cassandra's head behind the blue wall.

He pours her blood on the vase to end the curse permanently... to regain his beauty.