Sensitive (On hold)

~Proloog~

Dit verhaal is een verhaal die de moeite niet waard lijkt te zijn.

Wij zijn normaal en alledaags. Mengen ons tussen de menigte en proberen ons zelf te zijn voor zo ver dat mogelijk is in deze verpeste maatschappij waarin iedereen beïnvloedt wordt door modeblaadjes en regeringen die nog geen regering kunnen vormen zonder al te veel problemen en ‘vriendelijke’ woordwisselingen.

Dit lijkt misschien gruwelijk maar dat is deze wereld ook. Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde die we leven vechten we om te overleven. Maar we vechten ook om ons zelf te kunnen zijn. Geaccepteerd.

Voor de ene is dit soms als wat makkelijker dan de anderen. En laat ons nou net onder de categorie ‘anderen’ vallen.

Deze wereld is bikkelhard voor ons.

We worden uitgesloten, vreemd aangekeken, uitgescholden en mis begrepen. En dat allemaal omdat we een beetje TE anders zijn in de ogen van de mensheid.

Mensen zijn ons door de loop van tijd de gevoelige kinderen gaan noemen. Sensitive Children.

Belachelijke naam gewoon! Net of wij er kunnen aan doen dat we soms ietsjes gevoeliger zijn, ietsjes anders waarnemen of dat net ietsjes andere kenmerken hebt dan dat je van ons verwacht.

De naam Sensitive Children klopt gewoon helemaal niet!

Nee!

Ik geef het liever een andere naam. Een alles omvattende naam. Een naam die omschrijft wat en wie we zijn, perfect in één woord.

Gevoelig.

Ja, wij zijn gevoelig. Voor bepaalde dingen die op het eerste zicht erg normaal lijken en niets bijzonders op zich.

Maar wij maken het bijzonder doordat wat normaal is wij abnormaal maken. We maken er de ‘extreme’ versie van.

Nou ja, het is niet alsof wij er voor gekozen hebben.

Het is niet alsof wij zo wouden zijn.

We zijn gewoon zo geboren met deze eigenschappen.

We zijn gewoon een beetje TE extreem ontwikkeld.

We zijn gewoon…

Sensitive.