Sonun başlangıcı( TAMAMLANDI )

‍‍ -1.Bölüm (Doğum Günüm ☺)

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem ilk hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum eksiklerim varsa affolun ve yorum olarak yazınki ben o eksiklerimi yapmaya devam etmeyeyim uzun lafın kısası sizleri seviyorum inşallah beğenirsiniz o zaman okumaya başlıya bilirsiniz 😂
Multimedyaki ilsu ve onun giydiği kıyafet
-----------------❤️❤️❤️❤️❤️---------------------
Sabah erken kalkmıştım ama erken kalkmama rağmen annemi babamı göremiyordum onlar benden önce kalkıp işe gidiyorlardı onları özlüyordum bugünde özel gündü neden mi çünkü benim DOĞUM GÜNÜM !!! 6 yaşına girecektim acayip heyecanlıydım çünkü annemle babamla geçirdiğim her an benim için mutlu bir andır bunun içinde doğum günümde çok güzel giyinmem lazım özel olması için bunu düşünürken dolabıma bakmaya başlamıştım bile hımm güzel ve özenli olması ama rahat olması şartı benim için bende onun için babamın bana aldığı özel günlerde giymeme izin verdiği elbiseyi çıkartıp giyinmiştim ve saçlarımı taradığımda yatağıma yatıp üstüme örtü örtüp boya kitabımla uğraşıyordum ve uyumuşum
*********
"Güzel kızım hadi kalk bakalım"

Gözlerimi ufalladım ve gülümseyerek anneme bakmıştım

"Anne seni beklerken uyumuşum"

"Oy kıyamam" annem üstümden örtüğü çekti ve üstüme baktı

" kızım neden böyle giyinip uyudun bakiyim"

" ne neden mi anne bugün özel bişey yok mu sence"

" ahh doğru" diyerek bana baktı bende anneme gülümseyerek baktım

" doğru ya bugün gülümseme günü "

annem benim doğum günümü hatırlamadımı acaba ? Ama bi anne nasıl kızının doğum günü unuturdu ona kızgındım hemde çok ama annemdi o benim iş yoğunluğundan unutmuş olmalı bende daha fazla takmayarak salona doğru yürümeye devam ettim ve koltuğa oturdum annemin benim için hazırladığı çizgi filimleri izliyorum kısa zaman sonra biran ışıklar kapandı annem elinde pastayla salona doğru geliyordu babamda arkasından çıkıp video çekiyordu yani bu ne demek DOĞUM GÜNÜMÜ UNUTMAMIŞLAR!! Yuppi
Annemi babamı daha fazla bekletmeden mumları üfliecktimki annem pastağı kendine çekti ben anneme bakıyordum

" dilek dile güzel kızım"

"Doğru unutmuşum anne " gülümseyerek babamsa halla video çekmeye devam ederek ve ben dilek dileyerek mumları üfledim sonra ben ve babamla masaya oturduk annemde pastayı kesiyordu babama başımı çevirmiştim babam çekmeceden bişey çıkartı

"Bu ne baba"

"Doğum günü hediyen kızım"

" hediyeleri severim"

"O zaman al bakalım içine bak bilirsin"

"Baba hediyemi sonra baksam sizinle zamanımı geçirsem sonra açsamı ? "

"Kızım zaten geçircemiz çok yıllar var onun için hediyeni gönül rahatlıyla açabilirsin"

" seni seviyorum babacım "

"Bende seni seviyorum kızım "

Babam gülüp hediye paketini açmaya başlamıştım ama babam hediyeyi alsada kendi hediye paketine koymuştur çünkü benim daha çok meraklanmam için 4 poşete koyup sıkı sıkı bantlanmıştır bende zorlanınca babamında hoşuna gidiyor ama ben onun akılı kızıyım ve gidip odamdan kendi makasımı alarak işi halediyoğrum babama bakarak gülüyorum babamda bunu kameraya alıyormuş bende kameraya doğru yaklaşarak

" ben babamın akılı kızıyım bu işide halletim" gülümseyerek babamda bana sarılarak yanağıma öpücük konduruyor ve kameraya bakıp

" babasının kızı" diyor ve eyvah kesin bi kavga çıka- annem söze girerek

"Nerden senin kızın oluyormuş baksana bana benziyor benim derslerim hep süperdi yani hep bana çekmiş"

" bu savaşı hep sen kazanıyorsun be kadınım " dedi babam çünkü annemin üstüne gitmeye kalksa kavga çıkıcağı kesin onun içinde babamda bildiği için uzatmıyor ve annem sinirlendiğinde yumuşatmaktadır zaten babamın amacı

"Teşekkür ederim annem babam"

"Bu kadar değil bak"der bebeğin elini sıkar ve annemin babamın 'iyi ki doğdun kızım seni seviyoruz' bu sesi duyduğumda o kadar mutlu oldumki anneme babama baktım gözlerim dolmuştu o kadar mutlu olmuştum ki

"Çok mutluyum çok teşekkür ederim"

"Ağlama akılı kızım "

ağladığımı bile fark etmemiştim şükürler olsun ki ailem yanımda

"Beğendiğine sevindik güzel kızım"

"Siz aldıysanız anne benim beğenmemem şüphesiz"çünkü onlar benim annem babam onlar bana aldığı şeyleri beğenicektim onlar benim ailemdi sonuçta bir dakkika benim pastam nerede diyerek anneme babama dönüp

"Pasta yiyelim" annem gülüp pastayı önüme koyup pasta yemeğe başlamıştık sonra geç olduğu için annem beni yatırıp alnımdan öpüp odamdan gitmişti bende o yorgunlukla uyumuşum

{Mutsuzluk alevleri her yanımızı sarıyordur ama bu mutsuzluk alevleri söndüremesiniz çünkü biliyorsunuzki sizde o mutsuzluğun içine haps olmuşsunuzdur}