-8. Bölüm - Mutluyken yine mutsız olmak ( 🤣🤗😳😵😭)

75 11 0
                                    

Galiba haluk denilen adam buydu gerçekten sert biri gibi görünüyordu gerçekten tırsmıştım ve bana doğru geliyordu kaşları çatıktı gözleri kıpkırmızıydı, haluk bey yanıma yaklaştıktan sonra kolumu tutup yüzüme bakmıştı

" sende kimsin"

" şey ben babaneye bakıcısı olarak işe alındım"

" buna kim izin verdi peki"

Ben bişey demem kalmadan beni işen  alan kadın atladı

" ben işe aldım bi sakıncası mı var"

" o daha genç ben sana daha yaşlı birini bul dedim daha iyi anlaşırlar dedim 17 yaşındaki kız anneme nasıl arkadaş olabilir"

" gel içerde konuşalım annenin yanında kavga ettmek ne kadar mantıksız sence"

" ilk defa doğru bişey söyledin"

" ben hep zaten bişiler sölüyorum sen anlamıyorsun "

Onlara şaşırarak
Bakıyordum aslında aşıktılar birbirlerine  gözlerinden anlaşılıyordu annemin babama baktığı gibi bakıyordular birbirlerine ama yaşadıkları şeyler onları uzaklaştırmış gibi halleri vardı ben babaneye bakıyordum oda anlıyordu sevdiklerimi çünkü gülüyordu

" babane  birşey istemisin sana getiriyim "

Babane bana bakıp kafasını olumsuz olarak salladı bende gülümseyerek çantamdaki kartları çıkartım benimle pişti oynarsın dimi  babane 

" tabiki oynarım " sevindirmişti çünkü pişti oynamayalı şok olmuştu güzel olucak bence diyerek başladık ve oyunun sonunda babane beni yeniyordu

" ben bu oyunda iyiydim  ama ne oldu bana ya kesin senin şirinliğinden babane" gülümsemiştim oda gülümseyip başımı okşamıştı

------------sabah-----------------------
Uyandığımda saat 7''di kalkıp babaneye baktım Dün babaneyle birlikte uyumuştum bilmiyordum ama o kadın bana çok yakın ve sıcak kanlı geliyordu onun böyle poncik  yanaklarını sıkasım geliyor dicemde zaten sıkıyorum yanımda babane yoktu ve koltukta kitap okuyordu

" günaydın babane" babane bana bakıp gülmüştü sonra kitabına odaklanmıştı bende esneyerek banyoya doğru yürümeye başladım banyoya girdim ve tuvalete oturdum gözlerimi kaşıyordum işimi hallettmeye devam ederken bir an kapı açıldı karşımda Erdinç vardı ben çığlık atmıştım oda kafasını hemen cevirip

" özür dilerim kimse yok sanıyordum"

" bende hata sorun değil kapıyı kilitlemedim"

" peki o zaman size kolay gelsin yani şey özür dilerim yani off " bana bakmayarak kapıyı kapatıp çıkmıştı ve bende kafama vuruyordum nasıl unuturum diye ama uzatmadan kalktım elimi yüzümü yıkıp hemen odama gitmiştim Hatice abla yatağına düzenliyordu

" gece nerdeydin sen"

" babanenin yanındaydım"

Hatice abla kafasını sallayıp bana döndü yüzüme baktı ve yüzü şaşkınlıya döndü

" senin yüzün niye kıpkırmızı ve kireç gibi olmuş hastamısın"

He işte şimdi ayıkla pirincin taşını bakalım ne diyeceksin

"Benim güneşe alerjim varda onun için yani onun için yüzüm böyle ablacım endişelenme"

" peki o zaman ben aşağı iniyim  sen giyin bana yardıma gel"

"Hemen geliyorum" Hatice abla odadan çıkınca bende üstümü  giyinmeyi başardım ve aşağı inip Hatice ablaya sofrayı kurmasına yardım ettikten sonra bizde kendimize mutfakta hazırladık onlar yemeğe oturmadan biz yemek yedikten sonra onlar yemek yemeğe başladılar onlarda yemek yedikten sonra biz sofrayı toparladık ama Erdinç bize yardım ediyordu aniden elimi tutunca elimi çektim tabaklar düştü

Sonun başlangıcı( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin