Merhaba arkadaşlar bugün sizlere 23. Bölümü paylaşmak istedim ve okunma ne kadar düşük olsada morelimi bozmadan size yeni bölüm yazmaya çalışıyorum sizleri seviyorum --------------------------------------------------- Babaneyle şu an odadaydık babaneye bakıyordum
"Babane neden söylemedim konuştuğunu"
"İlk olarak cidden konuşmuyordum ama benim oğlum kötü şeyler yaptı ilsu çok kötü şeyler"
"Ne yapmış ola bilir" babane yüzüme baktı
"Söyleyemem" kafamı salladım
"Peki çocuklarına ne zaman açıklayacaksın konuştuğunu"
" en kısa zamanda ama oğlumun biraz daha açı çekmesini istiyorum"
"Babane bence oğlun yeterince acı çekti ne olursa olsun affet onu" başını sallamıştı bende ona gülümseyip ona sarıldım babane hareket ettiğinde kalktım ve babanenin uyuduğunu fark ettim gülümseyip onu yatağa yatırıp ve üstünü örtüp odadan çıktım kendi odama gidecekken Arif bana doğru geliyordu gülümseyip Arife bakıyordum Arif bana elini uzatı
"Çok resmiyiz sanırım"
"Haklısın naber "
"İşte yine aynı sıkıcılık sen"
"Aa ne tesadüf ne ortak noktamız var kız "
"Aynen öle "
"Bugün beni gezdirir misin buraları pek bilmem de "
"Olur nereleri gezmek istersin?" O yüzüne baktı ve bana doğru yaklaşmaya başladı ben geri kaçıyordum ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk?Tam ona tokat atmak için elimi kaldıracaktımki o önce davranıp kulağımın arkasındaki perçemleri çıkardı
"Bak böyle daha güzelsin" Arifin günahını almıştım ona gülümseyip
"Hadi o zaman ben hazırlanıyım sende hazırlan ben sana çağrı atığımda gel"
"Tamam o zaman ben hazırlanmaya gidiyim"
"Tamam git bakalım " odama girecektimki Erdinç bize bakıyordu bende umursamadan odama girdim ve dolabımda pek birşey olmasada bakınmaya başladım siyah beyaz olan gömleğimi kenara koydum alt olarak iki seçeneğim vardı ya yırtık pantolonu giyecektim ya da fırfırlı eteğimi giyecektim onların ikisini çıkartıp baktığımda ise en güzel fırfırlı eteği yakışıcağını düşündüğüm için onu alıp giyindim ama gömeliğimi eteğimin içine sokunca çok daha güzel durdu şimdi ben parlak convers benzeyen rahat ayakkabı giymeyi sevdiyim için onu alıp ayağıma geçirdim ayakkabıyı giydikten sonra kalktım ve yüzümdeki dehşeti gördüm açıkcası kendimden korkmadım değil ama daha fazla bu rezalete bakamayacağım için sade makyaj yokmuş gibi makyaj yaptım elimede beyaz tek omuz çantamıda aldıktan sonra aynadan kendime baktım güzel görünüyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha fazla kendi egomu kasmadan odadan çıktım ve elime telefonumu aldım Arifinde benim defterimin arasına bıraktığı telefon numarasını kaydedip ona ödemeli attım ne yapıyım bu ay kontür yükleneyi unuttuğum için Arife ödemeli atıyordum benim farkım
"Hadi gidelim"
"Gidelim bakalım" onun arabasına atlayıp onu gezdirmeye başladım ilk önce kız kulesine gittik sonra Camaileri gezdirdim şimdi ise Galata kulesindeyiz
"Buraya kiminle çıkarsan ona aşık oluyormuşsun" ona baktım o cümleleri kurduğunda şaşırdım oda gülüp
"Ama yalan ben bi kızla buraya çıktım ama o başkasını seviyor"
"Sen berden biliyorsun sevdiğini"
"Gözlerinden o çocuğa balışlarından"
"Aman be kızlar aynı"
"Haklısın aynı"
"Nelimi"
"Olur ama dikkat ol"
"Tamam" yavaş yavaş indik
"Açıktım"
"Yakında bi restoran biliyorum"
"Ama hesaplar benden"
"Çok yerim"
"O zaman hesaplar senden" Arif beni şık bir restorana getirmişti garson geldi ve siparişlerimizi istedi
"Bana ne tavsiye edersin"
"Harika bi döner ekmek"
"Dönmüyorsa senindir dönerse "
"Tamam devam etme kalbim dayanmıyor " gülümseyip siparişlerimizi verdik
"Arif sabah Erdinç ne yapıyordu"
"Bi kızla buluşucakmış"
"Anladım"
"Neden sordum"
"Hiç sadece merak ettim "
"Anladım " ikimizde susmuştuk sanki aramızda suskunluk kelebeği gelmiş ve ağızlarınıza fermuar çekmiş gibiydi ne o konuşuyor ne ben konuşuyordum ona baktığımda onun bir yere baktığını gördüm Erdinç geliyordu bize doğru ben kafamı çevirmiştim ama o bizim yanımıza oturdu
"Vay bensiz geziliyor yoksa randevudamısınız"
"Hayır sadece ilsuya beni gezdirir misin dedim oda olur dedi"
"O zaten herkese evet diyen kişi kendini birşey sanma kuzen"
"Maalesef Arif ama Erdinç haklı çünkü kendisi hiç sormadan beni götürüyor birde üstüne gelmiş benimle dalga geçiyor Erdinç git burdan ve bir daha karşıma çıkma dedim ve arkama yaslandım başka yere baktım çünkü göz yaşlarım akıcaktı biliyordum kendimi çok duygusal biriyim bana öle demesi benim gururumun yerle bir etmesine sebeb oldu neden bana kötü davranıyor ben ona ne yaptımki -----------------------------------------------------
