25. Bölüm (Gerçekler Gün Yüzüne Çıktı ..)

25 5 0
                                    

Nasılsınız benim küçük yavru yumurtalarım bugün herşey güzel olacak gününüzün güzel geçmesi dileyi ile sizleri sevdiğimi her zaman biliyorsunuz bende sizi seviyorum ondan biliyorum neyse uzatım öpüyorum 😘
----------------------------------------------------
Erdinç karşıdan göz altı mosmor saç baş dağılmış kıyafeti yırtılmış halde geliyordu ben koşarak onun yanına ilerledim beni gördüğünde arkasını döndü

"İlsu lütfen içeriye git beni bu halde görmeni istemiyorum"

"Erdinç şu an acayip saçmalıyorsun biliyorsun dimi lütfen bana doğru döner misin ? "

"İlsu lütfen içeriye git ben ilk defa yenildim ve bu halimi görmeni istemiyorum"

"Sana dön dedim Erdinç" bunu dediğim an  Erdinç bana döndü bende ona yaklaşarak yüzünü iyice incelemeye başladım ama kendisini kötü hissetmesin diye ona baktım gülümseyerek

"Erdinç yalnız seni baya benzetmişler ya "

"İlsu " sesi uyarıcı tondaydı ben omuzlarımı kaldırıp indirirken dahi gülüyordum

"Ne yapıyım baya hırpalamışlar"

"Al işte sevgilimide rezil oldum" onun omzuna vurup ona sarıldım

"Bana rezil olmasın Erdinç bir nedeni vardır elbet dayak yemenin ve şimdi söylemesen dahi yakında çıkar kokusu"

"Neden ben küflü ekmek miyim ? "

"Erdinç şimdi ben geçircem bir tane o olucak "

"Tamam sustum " ben elimi kaldırıp onun başını okşamıştım oda gülümseyip bana baktığında üşüdüğümüzü anlayıp içeriye girmiştik ben ikimizede kahve yapıp salona geldiğimde o kendi kendine pansuman yapıyordu

"Erdinç cidden sen neden bu kadar hırpalandınki ? "

Erdincin Dayak Yediği An :

"Bana bakın babam dinlemem hepinizi yakarım duydunuz mu beni ilsuya küçük bir zarar dahi gelse hepinizi yakarım " işaret ☝️ parmağımı adamlarda tek tek gezindikten sonra geri çekildim ama adamların içindeki kabadayı çocuk bana gülümseyip öne geldi

"Bana bak Avukat Erdinç senin atarın bize sökmez biz senin gibi kaçını vurup öldürüldükten sonrada kaçına mezara yaptık haberin var mı ? "

"Bana bak babamın kuyruğu hatırlatırım o gömdüklerinin biride önemli iş adamın oğluydu başkasına satmasan oradan kurtulamazdın unutma avukatın bendim "

"Aman çok iyilik yaptın teşekkür ederim çok minnettarım"

"Rica ederim " gülüp babamın koltuğuna oturdum

"Ama orada sen değil yakında ben geçicem"

"Biliyor musun kim geçerse geçsin umrumda olmaz ama bu koltuğa aslamı asla senin geçmene izin vermicem "

"Sen bir hata yaptın Erdinç" Telefonunu çıkartı iki tuşa tıkladı ve telefonu bana döndürdü telefon ekranında ilsu vardı televizyon izliyordu kafası ise düşüyordu uykusu olduğu için ama o halde bile çok tatlıydı

"Eğer sen izin vermesen sevgilin bir emirime bakarak ölür " o dudak büzdüğünde ben ona saldırmak için hamle yaptığım an babamın diğer kuyrukları -ki şimdi bu şerefsizin kuyrukları olmuş - beni tutmuştu ben ne kadar çırpınsam dahi o adamların kolarının altından çıkamıyordum

"Ben senden daha güçlüğüm Erdinç sen insanları boşarken ya da başka davalarla uğraşırken ben ise kendime yeni bir davalar açı veriyordum "

Sonun başlangıcı( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin