Koşar adımlarla sınıfa çıktım ve bizimkilerin yanına gittim herşeyi onlara anlattım.
-Ya mira saçmalama, aşık oldum deme sakın o çocuğa
-Ya salak yanına gittim diyorum sohbet falan ettik diyorum, sen hala aşık oldum deme diyosun.
-Mira knk bence fazla güvenme çocuğa baksana ilk haftalardan mevzu çıkarttı, hem çocuk okadarda yakışıklı diğil bence ;)
-Kes be çocuk resmen cennetten gelmiş :)
-Herneyse ben sınıfa çıkıyorum, mira sen yine dikkatli olda başına iş açma.
-Doğru dedin lan tuğçe ama moralimide bozma, okadar hayal kurdum yani.
Bizimkiler kahkaya tutuldular.
-Hayalmi kurdun o çocuklamı hahha...
-Ne gülüyosunuz be siz görürsünüz.
Masadan sinirle kalkıp gittim,okadar sinirlenmiştimki her an birisine patlayabilirdim ki olduda.
Tabi karşıma biranda çıkınca pat diye çarpıştık,
-Çüşş be kızım bu ne hız.
Herşey o kadar hızlı gelişmiştiki kendimi toparlayamadan ve TAŞA :D
Çarpmanın etkisiyle yere düştüm.
Ve uyandığımda hastanedeydim tek hissetiğim şey başımın feci bi şekilde ağrıması Ve o iğrenç hastane kokusuydu.
