The black rider [Dutch story]

Hoofdstuk 8, An dangerous chance

New York, Master house, 1 PM

Ik voelde mijn hart een paar slagen over slaan toen ik de gezichtsuitdrukking van Nini zag, dit betekende foute boel. Ik was al redelijk opgefokt door de afgelopen gebeurtenissen, eerst Jack die opeens de garage binnen komt lopen terwijl ik met haar bezig ben, dan de rit hier naar toe, waarbij hij geruststellend hard reed, en toen de aanblik van de motor van het zwarte beest. “

Wat is er Nini?” vroeg Jack aan Nini. Eén woord was er voor nodig om Jack vooruit te laten sprinten als een jaguar. “Digo”. Ik keek Jack na, en besloot hem toen te volgen, maar op een iets rustiger tempo. Nini stond er nog een beetje verloren bij, ik had geen flauw idee waar Jack naar toe was verdwenen. Ik stopte bij Nini.

“Wie is Digo?” vroeg ik zachtjes aan haar, terwijl mijn hart bijna in mijn keel klopte. Nini keek me verward aan, alsof ik een gek was, die niet wist wie Digo was. “Digo is een van de gevreesde racers, niet omdat hij zo goed is, maar omdat hij vals speelt” zei ze zachtjes. Ik fronste mijn wenkbrauwen, dit maakte de actie van Jack nog onduidelijker. Ze gebaarde wat vaags met haar hand en ging me voor, dieper het huis in.

Ik keek om me heen, aan de muren hingen schilderijen van raceauto’s, zoals ik had kunnen verwachten. Alles was hier zo ruim, en ergens vroeg ik me af hoe ze het ooit konden betalen om in zo’n huis te wonen, maar ik kon het antwoord zo wel raden, races.

Race auto’s waren tegenwoordig bij een goede dealer veel waard, en zoals ik had gemerkt een paar weken terug, kon hij behoorlijk goed racen. Nini liep verder, door twee openstaande glazen deuren een terras op. Ik volgde haar maar, omdat ik anders niet wist wat ik moest doen.

Jack stond aan de andere kant van het terras, Nini en ik liepen op hem af.  Ik stopte vlak naast hem, en keek in de richting waar hij naar toe keek, voor het hek stonden 2 auto’s, gifgroen, in dezelfde kleur als de auto waarin Jack mij mee had genomen. Het duurde heel even voordat de waarheid tot mij doordrong.

Jack had die groene auto van het paar gewonnen dat nu voor de hekken stond. Ik keek naar de jongen die op de motorkap van een van de twee auto’s zat, hij had zwart haar met een rode kuif, waardoor hij net op een haan leek, ik schoot nog net niet in de lach om zijn haar. Dus dat was Digo. Ik hield mijn hoofd iets schuin, de jongen zag er zo niet heel erg bedreigend uit, maar schijn bedriegt, en dat wist ik heel goed.

“Wat wil hij?” Vroeg Nini zachtjes aan Jack, ik keek naar Jack, maar zag alleen zijn rug, zijn spieren waren duidelijk gespannen. “Een race, “ zei hij toen zacht. “Nu?” het was eruit voordat ik het tegen kon houden. Jack draaide zich naar mij om, en keek mij aan met zijn groene ogen, die lichtelijk bezorgd en vol woede stonden. Hij knikte even kort.

“Waarom?” Vroeg Nini nu, ik wist dat het niet ging waarom ze gingen racen, maar wat de prijzen waren. “Jou” zei hij toen zacht tegen Nini. Ik zag de ogen van Nini vol staan met angst en afschuw.

“Mij?” haar stem klonk piepend. Ik keek weer naar Digo, dus daar was die jongen op uit, op Nini.  “Wat voor een race?” vroeg ik toen aan Jack. “Twee tegen twee, maar no way dat ik Nini laat rijden” zei hij, zijn stem klonk gefrustreerd. Diep vanbinnen begon er iets aan mij te knagen. Ook al kende ik Jack en Nini  nog niet zo heel lang, dit was iets wat ik niet over mijn kant heen kon gaan, het betekende wel, dat ik die angst binnen in mij moest overwinnen. Nini probeerde te protesteren,

“Jack, ik kan..” Maar hij onderbrak haar zin. “Nee Nini, het is veel te gevaarlijk, en jij bent overduidelijk van slag” zei hij tegen haar. “Maar jij ook” zei ze, maar haar stem klonk minder protesterend dan eerst. Hij zuchtte even. Ik voelde me een indringer in hun bestaan. “Moet zij perse rijden?” vroeg ik toen aan Jack. Hij keek me aan,