Gelişen dünyamızda, gelişen insanımızda artık çoğu şey değişti. Teknoloji, ekonomi, kültür değişti. Bizler de değiştik. Duygularımızla, fikirlerimizle değiştik. Çoğu şeyden zevk almamaya, sıkılmaya, mutsuz olmaya hatta bazen duygusuz olmaya başladık. Kalbimizi boşalttık, boşalttırdık. İçi boş bir organla hayata tutunmaya başladık.
Biz insanlar artık çoğu şeyden zevk almıyor olduk.Nedenleri apaçık ortada.Her şeyimiz var,elimizde ne istediysek var.Araba istedik mesela.O kadar heveslendik,aradık ve hatta belki de zar zor aldık.Tabi içimizde kolay alanlar da oldu.Ama ne fark etti ki...Kısa bir süre sonra zar zor alan da,kolay alan da sıkıldı elindeki arabadan.Ve değiştirdi,sürekli yeniledi.Ve sonunda yine bize yetmedi.Çünkü doyduk,değersiz gelmeye başladı.Ve böyle böyle her şeyden soğuduk.Sıkıldık...
Yine aynı şey kadın erkek ilişkilerimizde de var tabi.Sürekli birileriyle birlikte olduk.Bedenen de kalben de kendimizi aşkla(!) doyurduk.Ve bıktık.Aşkın daha ne olduğunu öğrenemeden bazılarımız soğudu ilişkilerden.Aşktan uzak,duygusuz olup çıktık.Birbirimize "Aşk diye bir şey var mı?" diye sorar olduk.
Kimimiz ise aşık oldu.Onlar da sevdikleri tarafından kırıldı,yıpratıldı hatta belki bir köşeye atılıp unutuldu.İşte ozamanda üzüldük,ağladık,paramparçayken ayağa kalkmaya çalıştık.Sonra düştük ve bir daha hiç ayakta duramadık.Yerde yüzüstü kimsesiz kaldık.Ağladık,hıçkıra hıçkıra ağladık.Kendimize,en çok da yaralı kalbimize ağladık.
Artık elimizdeki şeyler yetmiyor bizlere.Sürekli istiyoruz,daha fazlasını istiyoruz.Paramızla her şeyi halledebilmek istiyoruz.Peki ya sonra?Sonra da yetinememeye başlıyoruz.Elimizdekilerden,hayattan,aşktan,insanlardan,kendimizden sıkılıyoruz.Biz böyle duygusuzlaşırken soruyorum size: Nereye gidiyoruz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AnnaPerenna Denemeler
Non-FictionBize verilen sürenin sonuna gelmeden,zamanı doya doya yaşamamız gerek.Bu hayata bir kere geleceğimize göre bu dünyanın tadını alamadan ölmek büyük bir aptallıktan başka bir şey olamaz herhalde...
