Sponsor

part-6

/////////Sponsor/////////

စိတ္ဆိုးမိတယ္ စကားနဲ႔ေတာင္ေျပာျပမတတ္ေအာင္ ရင္နဲ႔မဆံ့ေအာင္ အထိက်ေနာ္စိတ္တိုမိတယ္..

သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ဆိုတာ စိတ္ဆိုး စိတ္တိုတဲ့ေနရာမွာေတာင္ လြတ္လပ္ခြင့္မရႏိုင္ခဲ့ပါဘူး တဝက္ေက်ာ္ေလာက္မွာက စိတ္ပူပန္ ပူေလာင္မႈအျပည့္သားနဲ႔ရယ္....

အိပ္ခန္းထဲကအိပ္ရာထက္မွာ လဲေလ်ာင္းေနၿပီးေဆးထိုးအပ္ ခြၽန္လ်လ်ေအာက္ မခ်ိမဆံ့ေဝဒနာေၾကာင့္႐ိုက်ိဳ႕ေနရတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ဟာ က်ေနာ့္မ်က္စိေအာက္မွာ...

တေယာက္တည္းအျပင္ကိုထြက္သြားခိုင္းခဲ့တာလည္းဒီေကာင္ေလး..
ကားေမာင္းၿပီး အတင္းအဓမၼလိုက္ေခၚတာကလည္းအဲ့ေကာင္ေလး..

အင္း..အိမ္ကေန ဆိုင္အထိ အကြာအေဝးတစ္ခုကို သူရဲ႕အေျခအေနမေကာင္းတဲ့ေျခေထာက္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လုပ္ယူလႈပ္႐ွားခဲ့တာ ဆိုးရြားလြန္းပါတယ္ကြာ

က်ေနာ့္ဆီက Sooနဲ႔ကိစၥကိုေျပာၿပီးဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေမးၿပီးတည္းက သူ လံုးဝစကားမေျပာေတာ့တာ..
လမ္းေလ်ွာက္ၿပီးကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းကာေျခေထာက္ကိုအသံုးျပဳလာတာေၾကာင့္ သံုးစားမရတဲ့ သူ႔ေျခေထာက္ႂကြက္သားေတြကပုန္ကန္ၾကေတာ့မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာက်င္ခံစားေနရတဲ့ေဝဒနာကိုဖံုးမထားႏိုင္ခဲ့ေပ

မ်က္ႏွာေပၚမွာအထင္းသားျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့နာက်င္မႈကို က်ေနာ္သိတာမို႔ ကားေမာင္းၿပီးပဲအိမ္ျပန္ေခၚလာၿပီး ဆရာဝန္ေခၚခဲ့ရတာပါ...
သူ႕ရဲ႕စိတ္လိုက္မာန္ပါအက်င့္ဆိုးေလးက သူ႔ကိုယ္သူသာ ဒုကၡေပးေနခဲ့တာ...

ေဆးကုသမႈ တစ္နာရီေလာင္အထိၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ဆရာဝန္ျပန္သြားခဲ့တယ္
သူကေတာ့ေဆးအ႐ွိန္နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္ေနေတာ့ ေလ်ာက်ေနတဲ့ေစာင္ကိုအေသအခ်ာျပင္ျခံဳေပးရင္း ေဝဒနာေၾကာင့္တခ်က္တခ်က္တြန္႔႐ႈံေနတဲ့မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေသးေသးေလးကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္

ဆရာဝန္ေျပာသြားခဲ့တဲ့သတိေပးဆန္ဆန္ အမွာစကားအခ်ိဳ႕နဲ႔အတူသူ႔ကိုၾကည့္ရင္းရင္ဘတ္ေတြနာသည္အထိသနားေနရတာ..အရမ္းပင္ပန္းလိုက္တာဗ်ာ
သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လံုးရဲ႕ႂကြက္သားေတြကအရင္ကထက္စာရင္အေတာ္ပ်က္စီးလာၿပီ ျပန္ေကာင္းဖို႔ထက္တစ္စၿပီးတစ္စ မေကာင္းႏိုင္ဖို႔ပဲ႐ွိေတာ့တာတဲ့...