Kuzey

165 14 2
                                    

Ertesi günü okula gelmiştik. Sınavım çok iyi geçmişti. Sınıfta çoğu kişi bir birine kimin çıktını söylemişti. Anlaşılan bir karışıklık olmuş. Ben ve bir kişi daha uzayı çekmiş. Diğer kişi uzayın yakın arkadaşı olduğu için bende kağıdı ona bıraktım. O zaman ismi yazılmayan bir kişi kalmıştı. Oda kuzeydi. Kuzeyi çok tanımıyordum ama iyi bir çocuğa benziyordu. Ama hala bana kimin alacağını bilmiyordum ve açıkcası merak ediyordum. Kuzeyi tanımak için bir günümü onunla geçirmeye karar verdim. Yanına gittim. Beni görünce biraz şaşırdı. Onunla konuşmaya başladık. Doğrusu onu sevmiştim. Çok iyi bi çocuktu ve espiri anlayışı baya iyiydi. Birbirimize telofon numaralarımızı verdik. Gerçekten çok iyi biriydi. Nası daha önce onunla arkadaş olmamıştım ki. Neyse. Uzay ve rüzgar onu kıskanmaya başladılar. Çünkü kuzeyle takılmaya başlayınca onları biraz ihmal etmiş olabilirim. Açıkcası böyle yapmaları hoşuma gidiyodu. Çünkü çok tatlılardı. Bana değer vermelerini bilmek mutlu ediyodurdu. Kuzeyle eve kadar birlikte yürüdük. İçimde ki bi his sanki benimle daha önce konuşmaya çalışıyormuş ama cesaret edemiyomuş gibi geliyodu. İçimde ki hisi takmadım ve eve girdim. Annemi öptüm ve hemen dumanın yanına gittim. Beni görünce deliye döndü ve üsttüme atlamaya başladı ve yanağımı yalamaya çalıştı. Onu kucağıma aldım ve yemek yemek için mutfaya gittim. Yemekte mantı vardı. En sevdiğim yemeği yaptığı için anneme teşekkür ettim . Hemen oturdum ve yemeye başladım. Yemeğim bittince üstümü değiştirmek için odama çıktım. Aralık gelmişti bu yüzden havalar soğuktu. Kot pantolon giydim. Üstüme hırka aldım ve çıktım. Dumanı biraz dolaştırdım sonra eve geldim. Odama çıktım. Biraz ödev yaptım sonra yattım.

Yeni kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin