"Serseri"

348 34 3
                                    

Tenefüs olmuştu. Soğuk bakışlı çocuğun yanına gittim.
M-merhaba ben mira
U-selam
M-Adınını söylemiyecek misin?
U-bilmem söyliycek miyim
Karşılıklı bakışmaya başladık. Soğuk bi sessizlik oldu. Açıkçası sinir olmuştum biraz. Ama kendime de kızıyordum. İçimden "Onunla konuşmak senin neyine " diye geçirdim tam o sırada birden kafasını çevirdi ve başka yöne bakmaya başladı. Yanımıza onun arkadaşı geldi Ben hemen atıldım:                                                      M- ben gidiyim o zaman. Tam giderken kolumu sıkıca tutu  ve kal dedi. Açıkcası şaşırmıştım. Bende tamam o zaman dedim. Tekrar uzun bi sessizlik oldu. O sırada rüzgar  sınıfa girdi. Dövmeli çocuk onun girdiğini görünce beni iyicene kendinine çekti. Rüzgar sadece bize bakıyordu. O sırada kendimi kötü hisetmeye başladım. Oturduğu sıradan ayağıya kaltı elimi tuttu  ve yavaş yavaş dudaklarını dudaklarıma yaklaştırmaya başladı. Ne tepki vermem gerektiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı.  Sınıftan ooooo sesleri gelmeye başladı. Rüzgarın bize baktığını farkettim. Hala adını söylemiyecekmisin dedim. Usulca yaklaştı ve uzay dedi. Dudaklarıma daha çok yaklaştı. Sıcak nefesini hissetim. Aniden kendime geldim ve uzayı hafifçe ittim. Gülümsedi ve gitmeme izin verdi. Yüzüm kızarmıştı, hızlıca sınıftan çıktım. Rüzgar yanıma geldi.
- Orda yaşananlarda neydi bölye , siz yoksa sevgilimisiniz
- hayır. Daha birbirimizi tanımıyoruz bile. Ne oldu inan bende hiç bilmiyorum.
Rüzgar yüzüme bile bakmıyordu.                    -rüzgar senin neyin var ?
-ben sadece. Bilmiyorum tamamı. Ama eyer onunla yakın olucaksan beni unut ondan hiç haz etmiyorum. Söyleyeceklerim bu kadar.
-olmam                                                      
-güzel
Rüzgarın ona olan bu nefretine anlam verememiştim. Ayrıca uzayı tanımadan ondan hoşlandığını düşünmesi de sinirimi bozmuştu. Bunları düşünerek sınıfa girdim. Uzay ve arkadaşı konuşuyolardı benim geldiğimi farketmediler bile. Arkadaşı uzaya yeni sevgilin mi baya güzelmiş dedi. Uzay bir şey demedi. Arkadaşı tekrar sevgilisiniz dimi diye sordu. Uzayda yok be eğlence amaçlıydı benlik biri değil dedi. Söylediklerinin hepsini bir bir duyuyordum çok sinirlenmiştim. Rüzgar yanıma geldi ve neyim olduğunu sordu. Bişey olmadığını söyleyerek geçiştirmeye çalıştım. Ama rüzgar ısrar etti ve haklı olduğunu söyledim. Onların konuşmalarını anlattım. Rüzgar onları kafama takmamam gerektiğini söyledi ve bana sarıldı. İçim bi huzur dolmuştu. Ve telefonumdan  mesaj geldi. Ateştendi Hemen telefonumu aldım ve mesajı okumaya başladım. Mesajda şöyle yazıyordu: yeni okuluna alışabildin mi ? Özlettin kendini:) Mesajı okuduktan sonra gülümsedim : evet alıştım. Şimdiden arkadaşım oldu:) yazdım. Rüzgar kiminle konuştuğumu sordu. Ateşle konuştuğumu en yakın erkek arkadaşım olduğunu söyledim. Ateş verdiği kutuyu açıp açmadığımı sordu. İnanmıyorum nası açmayı unutmuş olabilirdim. Ona eve gider gitmez açacağımı söyledim. Okul bitmişti rüzgarla beraber eve yürüdük o gerçekten harika biriydi. Her insanın alması gereken bi ilaç gibiydi.....

Yeni kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin