Just Give Me A Reason (Parking 5 ft. Their Girlfriends.)

DS - 27

Chapter 27

KARLA’S POV

“Anak, sigurado ka na ba sa desisyon mo? wag kang padalos dalos. Alam kong nagkaaway kayo ni Katsumi pero anak, Wag na wag kang mag desisyon ng galit. Hindi maganda yan, Baka pagsisihan mo.” Sabi ko dito kay Daniel, pano ba naman gustong pumunta sa Los Angeles para makita ang kanyang prinsesa.

Hindi ko naman gustong wag silang magkita ngunit, ayoko lang na may mangyaring masama sa kanilang dalawa lalo na kay Daniel.

“Ma. Bakit ba mukhang takot na takot kayong pumunta ko sa LA? Ma, I’ve been with Kathryn sa iba’t ibang bansa and I’ll make sure na sigurado na ako dito sa desisyon ko. At tsaka Ma, Hindi ako galit at hindi din ako Masaya, alam ko tong nararamdaman ko. Natatakot ako Ma, Natatakot akong baka mawala ang pagmamahal sakin ni Kath. Alam kong mahal niya pa ako.”

Ayaw mo siyang maagaw sayo, pero paano kung ikaw naman ang maagaw sa kanya?

“Anak, Sige. Papayagan kita pero sana wag ka na wag kang gagawa nang kung ano ano dun and try to visit the UPadilla there, and kung sakali, Always call me if you need something, Ako na ang bahala na sabihan ang Daddy mo about sa kahibangan ng gwapo kong Anak. Okay?”  sabi ko dito, Ako nalang ang gagawa ng paraan.

“Ma, Hindi ko alam kung Complement ba yan or nang aasar talaga kayo? -.-“ Tanong niya sakin. I gave him my death glare.

“Sasagot ka o hindi kita papayagan?” tanong ko sa kanya. He acted like his zipping his mouth.

“And one more thing, Hear  Katsumi’s explanation and tell your bandmates to go to school na. Hindi ko yan kukunsintihin.” I told him then he nod.

Lumapit siya sakin and he said ‘Thank you’ then he hugged me.

Maya maya ay umakyat na din siya. Okay. This is the Time.

[S – Someone, K – Karla]

S: Hello Mare, Napatawag ka?

K: Mare, Pupunta kasi SIYA eh, Sigurado na siya sa desisyon niya.

S: Nako Mare, Wala naman ako sa pero di bali na, Gagawan ko ng paraan.

K: Mare, Alam mo naming botong boto parin naman ako sa anak mo diba? Kaya ayaw kong magkikita sila baka kung ano pang mangyari.

S: Ako din naman Mare eh! At ayaw ko din na masaktan ang anak ko.

K: Siya siya, Sige na ah. Baka mahuli pa NIYA ako.

S: Naiintindihan ko Mare.

K: Sige, Ingat kayo jan.

MAE’S POV

“Urghhh! Bwisit Bwisit ka! Leche! Ba’t pa kasi!? Urghh!”

Nandito ako sa bahay. Nabbwisit lang talaga ako sa nakita ko. Bakit pa kasi ako nagbukas ng twitter? Pati naman yung Padilla University Page binuksan ko.

Baliw ka Mae! Baliw!

“Hoy! Ano bang nangyayari sayo? Sigaw ka jan ng Sigaw!” sulpot nitong si Lester.

How can he enter my room?

Pinapasok ata ni Yaya. -___-

“You Fool! Ewan ko sayo! Bahala ka sa buhay mo!”  sigaw ko sa kanya.