Man In Love (ON-HOLD)

Chapter 3

Chapter 3

[Aljohn's POV]

Laptrip! Sarap talagang pagtripan si Janella. Kahit ngayon ko lang siya nakita, well, hindi ko pa siya nakikilala. At mas balak ko siyang kilalanin. Siya lang kasi ang kasing-edad ko dito sa bahay.

"Hindi ko makakalimutan ang araw na 'to! I hate you." sigaw niya sa mukha ko. Buti hindi 'to talsik laway kundi magkakaroon na naman ako ng bagong face wash.

"Edi magaling. One of the most memorable day of your life." panga-asar ko sa kanya. Sumimangot lang siya sa akin. Hahaha.

"Che, Di tayo close!!!" reklamo niya.

"Sinong may sabi sayo na close tayo?"

"Kahit walang nagsabi pero kung umasta ka akala mo close tayo."

"Edi simula ngayon, close na tayo." alok ko sa kanya. Nagfrowned lang siya sa akin.

"Ayoko." tanggi niya. Sus, tanggi pa, gusto naman.

"Edi wag!" sigaw ko.

Biglang nagbukas ang pintuan sa kwarto ko, "Anong kaguluhan 'to? Kayo ha! Masyado pa akong bata para maging Tita" sabi ni Acil. (-_-) Sana lamunin na lang ako ng lupa. Sabihan ba naman ako ng ganun sa harap ng isang babae.

Tumingin ako kay Janella pero umiwas lang siya. Ang Awkward dre! Parang napako kami sa kinatatayuan namin ngayon. Napakamot na lang ako sa ulo.

"Atsaka Kuya, don't you dare touch her. First time niyo pa lang nagkita." pahabol ni Acil. Namula si Janella. Tss. Bago makalabas si Acil ng kwarto ko, hinila siya agad ni Janella.

"WAIT LANG! ISUMBONG MO NGA 'TONG KUYA MO. BIGLA- BIGLA NA LANG NANGHAHALIK!" PAAAAKIIIIINGSHEEEET! (>_<) KATAPUSAN KO NA ATA 'TO! BUNGANGA NI JANELLA AY MASARAP SALPAKAN NG SAGING.

"What?!" sigaw ni Acil.

"Ano yun?!" Mama

Si Mama, pumasok agad. Akala niya siguro may masamang nangyari. Lumapit agad si Janella kay Mama at may binulong.

"Totoo ba 'yun?" tanong ni Mama, nabigla ata sa sinabi ni Janella. Lumapit sa akin si Mama. Saktong may hawak siyang naka-roll na newspaper. Di nagtagal pinagpapalo niya ako.

"Ma- tama na!" sigaw ko habang iwas ng iwas sa palo ni Mama. Kasalanan 'to ni Janella, eh!

Tumigil si Mama sa pagpalo. Buti naman. "Kapag inulit mo ulit 'yun, mali-lintekan ka talaga sa akin!" tapos lumabas na siya ng kwarto.

Naiwan na kaming tatlo sa loob, "Kasalanan niyo 'to!" nagwalk-out na ako sa sobrang inis.

Siya ata ang pinaka-malaking asungot sa buhay ko! Masyadong maingay-este madaldal.

[Janella's POV]

Nagwalk- out siya. Pero okay lang. Revenge ko lang yun sa ginawa niya kanina.

Bumaba na agad ako nung nagwalk-out siya. So, naiwan si Lica sa loob.

Habang naglalakad ako, may naririnig akong magandang boses sa loob ng isang kwarto. Malamang, si Aljohn yun. Hindi ko na lang pinansin, imbis tinuloy ko na lang ang paglalakad ko.

"Ouch!" Aray ko, natapilok pa ko! Umupo muna ako sa sahig. SSSHHHEETTTT! Hindi ko maigalaw ang kaliwang paa ko. T_T

"O, Ate Janella, napaano ka?" lumingon ako kung sino ang nagtanong. Si Lica. Lumapit agad siya akin.

"Wala, napa-upo lang." tumayo ako at ngumiti sa kanya. Sana ma- convince ko siya na okay lang ako.

"Ah... sige, iwan na kita." At ayun, tumakbo siya agad.

Yayapak na sana ako kaso parang may wrecking ball sa paa ko. Sakit kasi!

"I came in like a wrecking ball!" Ay ganun? May kumakanta pa talaga para sa paa ko.

"Acil! Huwag kang kumanta. Uulan." sigaw ni Aljohn. Hindi ko napansin na nandito na pala siya, malapit sa akin.

Lumakad ako. Aray ko. Pahirap talaga 'tong paa ko.

"Anyare sayo?" tanong ni Aljohn.

"Natapilok lang!" sagot ko, "WWWWAAAAHHH-"

At ayun, nahulog ako. Saan nga ba?

Nahulog ako!

Saan?!

Nahulog ako sa hagdanan malapit sa kusina. Bobo ko lang, hindi ako natingin sa dinadaanan ko. Todong pasakit na 'to sa katawan ko. T_T Can someone kill me now?

[A/N: Alam ko na expectation niyo. Haha. Yung mahuhulog tapos masasambot ni Boy si girl at magkakaroon ng awkward position. Sus, pasimple pa kayo. ^_^v]

Agad silang bumaba, "Okay ka lang?" tanong ni Aljohn. Mukha naman siyang sincere.

"M- mukha ba- baaa aakong O-kay?" hindi ko napigilan ang sarili ko. Tumulo na ang mga luha ko. Napayuko na lang ako. Mayamaya, naramdaman kong may bumuhat sa akin. Pagtingin ko... si... si Aljohn. Bridal style ang pagbuhat sa akin kaya malapit ang mukha niya sa akin. Agad naman akong kinabahan.

Hindi ko alam kung saan niya ko sa dadalhin. Hindi ko pa rin inaalis ang tingin ko sa kanya. Napayakap na lang ako sa kanya, "Salamat sa tulong mo" bulong ko.

Napatigil siya sa paglalakad dahil na rin siguro sa ginawa ko. Sadyang ganyan ako sa mga tumutulong sa akin. Niyayakap ko.

Binaba niya na ako sa isang sofa. Sofa niya ata 'to. Umalis siya at bumalik agad, daladala ang isang Medical Kit. Lumuhod siya sa harap ko at inalok ako ng kasal. Ano ba Janella!? Ayan ang napapala ng nahuhulog sa hagdanan eh. Ok, stop it, Janella.

"Sa susunod magiingat ka!" Si Aljohn ba 'tong kaharap ko.

Napatungo na lang ako.

"Ouch" reklamo ko. Napalakas kasi ang pag-punas niya ng gamot sa tuhod ko.

"Sorry" itinabi niya na yung mga ginamit niya saka hinipan yung sugat ko. Aaminin ko, SOBRANG CUTE niya. Nalobo kasi pisngi niya habang hinihipan yung sugat ko.

"Ayan, tapos na" tumayo siya at tumalikod na.

Bago siya lumakad, hiwakan ko yung kamay niya, "Thank you uli."

Binitawan ko na pagkatapos magsalita, "Welcome"

☆♥☆♥☆♥☆♥☆♥

Yeah! Merry Christmas sa lahat!