Girls Vs Boys[ Fabulous 4 Vs HELL ] [COMPLETE]

GVB SPECIAL CHAPTER [1]

GVB SPECIAL CHAPTER

[BARBIE'S POV]

"Get your ass off that chair and get back to work! If you don't want to work then get the hell out of here! You bitch." Sigaw sa akin nung manager dito sa resto bar na pinagtatrabahuan ko.

"Yes! I'm sorry!" Tanging nasabi ko nalang at tumayo na.

Nakakuha na nga ako ng butas para makapaghiganti na sa F4 eh! Bwisit na amo 'to. Kung hindi ko lang talaga kailangan ngayon ng pera baka matagal ko ng pinasabog yung bungo niya.

Kanina kasi nung nakaupo ako, nakatanggap ako ng balita galing sa Pilipinas. Ang sabi may kaaway daw sa business ang pamilya nila Smith. Yung kaaway nung pamilya nila, hindi alam kung paano pabagsakin ang Smith Family. So may plano ako. At sisimulan ko na yung mamaya.

"Here's your salary, Barbie." Sabi ng manager tas nagabot sa akin ng $150. Hay nako. Mukhang instant noodles nanaman ang hapunan ko ngayon.

Pinakita ko yung $150 dollars sa harap niya, "Thank you for this, Mrs. Parker. I'll work harder next time." I faked a smile then walked out of this resto bar.

Sawa na ako ganitong buhay. 5 months na akong nagdudusa, 'di ko na kaya.

"Hello, is this Mr. Frank Magallanes?" Tanong ko sa kabilang linya.

["Yes, it's me. Who's this?"]

"I heard that you need a help. Maybe I can help you?"

["What are you saying?! And who's this?"]

"I know that Smith Company is one of your biggest rival and you're planning to sue them from the business industry. Let me do it and pay me $4,000,000,000. I promise you that you won't haveny problem with this. Everything will just be between you and me. And oh. Give me a bank acount. Do that and your rival will be gone... Forever. Is it a deal?"

["I don't know what you're saying. I'm hanging up.."]

"Wait! Don't. I heard that the Smiths are also preparing to overthrow your company. Isn't that scary?"

["What?!"]

"Well, I guess you didn't need my help anymore. Byeee!" I was about to end the call when he said something that made my ear clap.

["Okay, deal. Tomorrow morning, I'll give you all the money you want and even your bank account."]

"Well said, Mr. Magallanes. Tomorrow morning too, I'll send Mr. Smith and his wife to their final resting place. Thank you, Mr. Magallanes. You can trust me." Last thing I said before I ended the call.

Wait for me, girls. You'll see how I rise. And I will never ever ever accept your apologies. Let's see who will be laughing until the end.

That day came, Eunice's parents died because of me. I was so happy that time because, finally I already got my revenge. But it's still not enough, I'm not happy nor satisfied. I need to kill all of them, make them disappear like a bubble.

I already booked a ticket to Philippines. This is it. All I need to do is to kill the four of them using my own hands.

The day came, The day I am going to kill the four of them. Everything is settled. Lahat ng pangyayari ay naaayon sa plano. Akala ko magwawagi na ako. Hindi pa pala..

*BANG!*

"NATHAN!"

I shot someone. Someone who's not even involved in my problem. I don't even know him, but I shot him.

What have I done? What if he's dead? What should I do?

So many what if's in my head. Caught off guard,I didn't notice the police already at my side to put a hand-cuff in my hand.

"Sana sa ginawa mo matauhan ka na. Hindi lahat ng bagay ay nadadaan sa paghihiganti, anak."

Anak. Saan nga ba nagsimula lahat ng ito?

Pumunta ako sa harap ng office room ni Daddy dito sa mansion namin. Gusto ko sanang ipakita yung three stars ko sa kamay. I did something good today that's why my teacher awarded me this three stars!

Nakita kong nakabukas ng konti ang pintuan ng office room ni Daddy kaya hindi na ako kumatok at pumasok na.

Nakita ko si Mommy at Daddy nag-uusap. Papalapit na sana ako pero narinig ko ang pangalan ko kaya napatigil ako sa paglalakad.

"Hanggang kailan mo ililihim sa bata na hindi ko siya anak?! Nagmumukha na akong masama sa mata ng bata dahil sa kasinungalingan na pilit mong tinatago sa kanya!"

"Peter, ang gusto ko lang naman kasi ay magkaroon ng masayang pamilya kasama ka at ang mga anak natin. Hindi ba pwede 'yon?" Umiiyak na sabi ni Mommy.

"Hindi 'yon magiging pwede dahil hindi ko naman talaga anak si Barbie! At matagal nang nasira ang pamilyang ito simula nang lumandi ka! Diba sinabi ko na hintayin mo lang ako? Pero anong ginawa mo?! Sa sobrang kati mo, mas pinili mo pang magpa-buntis sa iba! Ikaw ang may mali dito hindi ako, Matilda. Hindi ako!"

Simula ng marinig ko 'yon mas pinili ko nalang hindi sila pansinin. Inubos ko ang pera ni Daddy, sinasagot ko si Mommy, gumagawa ako ng paraan para awayin ang mga kapatid ko kahit ako ang may mali. In short, naging rebel ako. Gusto ko ako lang ang the best, ang palaging mataas. Pero bigla nalang may humarang sa daanan ko kaya nagawa ko itong krimen na minsan sa buhay ko hindi ko na-imagine.

"Barbie Gomez! May dalaw ka." Sigaw sa akin ng isa sa mga police dito.

Napangiti ako ng mapait. May dadalaw pa pala sa akin?

Akala ko sila Eunice ang dumalaw sa akin para sisihin ako ng paulit ulit.

Pero, isang tao na mas malayo pa sa katotohanan ang dumalaw sa akin.

"Daddy.."

Umupo ako sa harap. Hinanda ko na ang sarili ko sa mga sasabihin niya, mga masasakit na salita. Okay lang naman sa akin eh. Sanay naman na ako. Pero hindi eh, iba yung sinabi niya.

"I'm sorry, anak." Naiiyak na sabi ni Daddy sa akin, "I'm sorry dahil alam 'kong ako ang dahilan kung bakit ka naging ganito." Hinawakan niya yung kamay ko na nakapatong sa table.

Onti onti kong binawi sa kanya ang kamay ko, "Wala na tayong magagawa, nangyari na ang dapat mangyari."

"Anak, promise babawi ako. Pagkalabas mo dito, magbabagong buhay na tayo. Ilalayo kita dito sa Pilipinas kasama namin. Hindi mo na kailangan pang magdusa ulit."

Hindi ko na napigilan, napaiyak na ako at tumango nalang. Magbabagong buhay na talaga ako.

To F4, I'm sorry for what I've done. Sa lalaking nabaril ko, I wish for your fast recovery.

Please be happy...