Chapter 3: Who are you?
"don't forget to read the book of Jane Austen titled Pride and Prejudice." Paalala ng guro namin.
"Nabasa mo na ba ang librong yun?" Tanong ng katabi ko, hindi ko talaga iniexpect na matanong itong si Brylle eh.
"Yup! Several times already, the story of Elizabeth Benette and Mr. Darcy."
"Pareho tayo, noong high school kasi pinabasa rin yan sa amin gusto mo bang sabay tayong gumawa ng report about this?" It's a good idea, pero hindi ako mahilig sa group work eh.
"Ayaw mo ba Kane? Okay lang naman kung ayaw mo." Ano ba to, parang makokonsensiya yata ako sa isang to eh.
"Sige na nga, mukhang kawawa ka eh."
"Yes! Bukas na lang tayo gumawa nito, may meeting pa kasi mamayang hapon."
"Sure! Sige alis na muna ako magkikita pa kami ni Patrick."
"Ah.. ganun ba? Sige ." What's with the sadness on his eyes? Haha.. sadness? Masyado naman yata akong imaginative. Whatever!
***
Nagpunta na ako ng University park, dito ko raw siya hintayin eh. Ang aga namang natapos ng klase namin, ang ibang students ay nasa rooms pa nila siguro mga tamad ang profs namin.. haha. Biro lang, may meeting raw kasi kaya hindi na pumasok ang ibang profs, busy sila sa Christmas Celebration ng EU.
Ang tagal naman ni Patrick, naupo na lang ako sa isang bakanteng bench dito sa park at nagbabasa ng libro.
"Hi miss, can I sit beside you?" Sino naman tong istorbo na to?
"Maraming vacant na benche jan, why choose here? " Iritable kong tanong sa kanya habang nakatuon ang mga mata ko sa libro.
"I think its not a good manner to face the book while talking to someone." What's with him ba? Tiningnan ko siya para tantanan na niya ako.
"Hello! ^^," yan siya.
"What do you want?"
"Just to sit beside you."
"Whatever."
"I'm Kyle. If you don't remember me" Pakilala niya sabay abot ng kaniyang kamay.
"I don't talk to strangers." As if naman na nakilala ko na siya dati noh.
"But, I'm not a stranger anymore. Nagpakilala na ako."
Hindi ko na siya pinansin kasi naiirita na ako, binasa ko na lang ulit yung libro ko.
"Oh, you're fond of Twilight I guess." Hindi ko pa rin siya pinansin.
"Kyle!" napalingon ako sa tumawag, si Brylle pala.
"Oh Brylle, andito ka na pala. Turuan mo na ako sa lessons ko." Napakaisip bata naman nito.
"Kinukulit ka ba niya Kane?" tanong ni Brylle.
"Hoy pare! Nakikipagkaibigan lang ako sa friend mo, diba friend ka ni Brylle? Kane pala ha. But I won't call you Kane baka magalit si Brylle. Ashley right? I met you a long time ago na"
"So you know me? And how did you know that Brylle wants to call me Kane? We've met before?" What's with this weird guy?
"meron ba akong hindi nalalaman?" tanong ko sa kanilang dalawa at parang nabigla naman sila.
"What's wrong with her Brylle?" What's wrong with me? What kind of answer is that.
"Sige Kane, mauna na kami. Magrereview pa ako." Escaping? Hmm?
Umalis na yung dalawa at ako'y mag-isa na ngayon, nag-iisip ng mga bagay-bagay. Is there something wrong with me? Parang meron yata eh, until now kasi hindi ko pa maalala kung sino yung tumatawag ng Kane sa akin dati..
"Ash! I'm sorry late ako." Thank goodness andito na siya.
"Good thing you're here na, may weird na lalaki na nanggulo sa akin dito kanina." Sumbong ko kay Pat.. hehehe
"hahaha. At sino naman siya?" isa pa tong weird, tatawa lang bigla.
"well, friend siya nung kaklase kong si Brylle, nakalimutan ko ang name eh.. ano ba yun.. ahh.. ky-----"
"ah, si Kyle.. pero teka Ash? Brylle ba ka mo?" haaay.. hindi ko naman natapos ang sasabihin ko.
"yeah Kyle! And yes, Brylle ang sabi ko."
"Ah, magkaklase pala kayo ni Brylle. tama pala, fina arts ang course niya, ba't ko ba yun nakalimutan" Kilala niya si Brylle? Bakit kinakausap ni Pat ang sarili niya, so weird.
"know him?"
" ofcourse he's the top student of this university and a friend of ours, ahh i mean mine, before..." Kung ganun, si Brylle pala ang top student dito?
"Wait a friend of OURS?" I gave emphasis the ours.
"Ayaw ko man pero mukhang tadhana na talaga ang naglalapit sa inyong dalawa,ask him who really is he Ash, sorry nadulas ako."
"Tell me Pat, you're my bestfriend. Nalilito ako ngayon."
"After the accident you can't remember him anymore." Yeah! I've been in an accident when I was 15, isa yun sa reasons kung bakit kami lumipat sa States para doon ako magparecover.
"Pero bakit hindi niyo sinabi sa akin? Bakit niyo tinago at bakit hindi niya pinaalala sa akin?" Naiiyak na ako sa sobrang lito. I don't like this feeling, am I that stupid for them?
"Coz' it will only bring pain to your heart, and we want to protect you." Heart? Oo mahina ang puso ko pero siguro hindi naman iyon ang ibig sabihin ni Patrick.
"I really don't understand."
"Keep it to yourself first, act like everything is okay in front of him. Nag-usap na kami Ash, sa Christmas Celebration ng school dapat kang pumunta." Maniniwala pa ba ako? Ang sarili kong bestfriend tinago sa akin ang katotohanan for almost 3 years.
"I'll try."
"Please, Trust me Ash. He also don't know that you can't remember him, hindi namin sinabi sa kanya dahil nagalit kami, kami nila Anya" Pati sila?
"I need to go Pat, wala na akong gana for my next class." Umalis na ako agad at hindi na siya nilingon.
Tinatawag niya ako pero ayaw ko siyang kausapin.
***
So much for this day. Litong-lito na ako. I want to go somewhere that no other people can see me.
Who is he? I want to remember everything. Who are you Brylle Mariano?
****
a/n:
waaah!! Sorry mabilis masyado ang story.. hahaha ^___^
vote, comment and follow please. Thank you!
Picture of Kyle ————————————>>>>>>
BINABASA MO ANG
Empire University
Teen FictionLove is painful, yes it is. Love accepts everything. Love is all that matters between two persons who are in love. Paano kung pilit kayong pinaglalayo sa isa't-isa? Paano kung nakalimutan ka niya? Paano kung nasaktan mo siya kahit hindi mo sinasadya...