Chapter 10: The Broker
Brylle’s POV
“Brylle gising na! may pupuntahan pa tayo..” ang pinsan ko yata yun..
Haay! Last night was like a romantic drama for the both of us, pero ewan ko ba kung happy ending yun, hinatid ko na pauwi si Kane after nung fireworks display masama na raw kasi ang pakiramdam niya..
“Hoy Mariano! Tama na ngang daydream jan, bilisan mo at aalis na tayo..” bungad sa akin ng pinsan ko…
“Oo na, heto na nga oh, san ba tayo pupunta?” wala naman akong naalalang plano na pupuntahan namin ah..
“Sa papa mo..” teka? Papa ko? Pero ang alam ko…
“potek! Wag ka ngang magbiro jan!”
“I’m not joking cousin, hmp! Now you will know everything.. “ anong everythying ang sinasabi nitong babaeng to?
“Anong everything ka jan? hoy Ter, hwag ka nga! Hindi ka nakakatuwa ehh..”
“Don’t call me Ter! Its Winter.. Aish! I hate you!..” bakit kasi nan dito tong babaeng ito ehh..
Oo tama kayo, pinsan ko si Winter.. Last year ko lang nga rin nalaman eh.. marami pa sigurong sekreto ang pamilya ko.. ang papa ko naman sa pagkakaalam ko ay namatay sa isang aksidente, pero ano nanaman ba ito ngayon? Who really am i? Aish!!!
“Brylle, sana matanggap mo ang malalaman mo mamaya..” seryosong sabi ni Winter..
“Ang alin? “ Nalilito na tuloy ako..
“You’re dad will talk about it later.. I know you think that he’s dead but he’s not..” Nabigla ako, ewan kung anong mararamdaman ko, takot, lungkot, saya o galit ba..
“WTF! Ano bang plano niyo sa buhay ko ha?!” di ko na mapigilan at nasigawan ko na siya..
“Maligo ka na, at aalis na tayo…” Cold na sagot ni winter..
Andito kami ngayon sa labas ng isang malaking mansion.. Mayaman siguro ang may-ari nito..
“What are we doing here?” tanong ko..
“it’s your father’s house, great isn’t it?” proud na sabi niya
“Great? Ako, nagpakahirap tapos siya nabuhay sa karangyaan? Great bay un Winter?” nagsmile lang siya bilang sagot at pumasok na kami sa gate..
Nakikita kong may nakaabang na isang matandang lalaki sa labas ng masion at may nakahilerang mga body guards, ito na ba ang papa ko? Ganito siya kamakapangyarihan?
“Good morning iho.. I miss you..” bati sa akin ng matandanng lalaki..
“Tito, eh ako? Did you miss me?” tanong ni Winter..
“No, I didn’t sawa na ako sa iyo iha.. hahahaha” nagpout nalang si Winter, so close sila?
“Sino ka At ano ang kailangan mo sa akin?” I finally asked..
“hahaha.. Wala bang lukso ng dugo jan sa’yo Brylle? I’m your father..” Proud na proud pa siya
“I don’t have a father” I coldly said..
“Nakakalungkot naman kung ganoon, but well, you can’t deny the fact na ikaw ang tagapagmana ko at ipagpapatuloy mo ang nasimulan ko kahit na pumalpak ako dati ng dahil sa’yo..” nabigla ako sa sinabi niya..
“Dahil sa akin?”
“Oo, dahil sa’yo.. bakit mo pa kasi niligtas yung batang Davis eh… chance na yun, mawawalan na sila ng tagapagmana at mapapasaatin na ang kayamanan nila..” Ano to? Siya ang nagpakidnap kay Kane dati?
“What the heck! Ano bang problema mo, ba’t nadamay si Kane dito?!” galit na galit kong tanong sa kaniya..
“Calm down Brylle, he’s your father..” pagpapakalma ni Winter sa akin..
“Ikaw Winter! Tinuring kang kaibigan ni Kane, pero ano to? “ Napayuko na lang si Winter, hindi alam ni Kane na magpinsan kami kasi ayaw ipaalam ni Winter, I didn’t expect na may tinatago pala siya..
“hahaha.. what a scene.. so, mahal mo parin ba ang batang Davis iho? If I were you I’ll forget about that stupid feelings of yours, hanggang nalalalaytay ang dugong Mariano sa’yo hindi ka matatanggap ng pamilya niya..” teka, alam ba niya?
“Do you know that…”
“Yes I absolutely know about what happened 4 years ago…”
Ang totoo niyan.. kinausap ako ng mama ni Kane, sinabing layuan ko na ito dahil makakasama ako sa kaniya, hindi ko maintindihan yung sinabi niyang yun.. ipinaglaban ko si Kane pero may nagpadala ng sulat sa akin na kapag hindi ko siya lalayuan mapapadali raw ang pagkamatay niya, natakot ako sa sulat na yun, kinausap ko ang mama ni Kane about that, hindi siya ang nagpadala nun para takotin ako dahil pati siya ay natakot rin, binigyan niya ako ng scholarship para mapalayo ako kay Kane, at dahil na rin sa gusto kong maprotektahan siya ay tinanggap ko iyon…
“I’m the one who send that letter to you.. totoo naman eh, ayaw kong mapalapit ka sa kaniya dahil ang gusto ko ay kamuhian mo siya…” ano bang problema ng matandang to?
“Ano bang trip niyo?!”
“Davis, they’re the one who killed your mother, the only woman I love… “ seryoso ba siya sa sinasabi niya?
“how could they? Mabait ang mga magulang ni Kane..”
“hahaha.. mabait? Ng dahil sa kanila nalugi ang kompanya natin, ng dahil sa kanila nagkasakit ang mama mo at wala akong nagawa dahil saw ala tayong pera!” parang baliw na siya..
“Kung buhay ang mama hindi siya papayag sa mga kalokohan mo..” bata pa lang ako nung mamatay si mama kaya kina lolo at lola ako lumaki pero ni minsan wala silang nabanggit na ganito ka sama ang aking ama..
“Wala ka ng magagawa Brylle, sa ayaw at sa gusto mo kailangan mong ipaghiganti ang mama mo..”
“Aalis na ako, napaka nonsense niyo!” tumalikod na ako at akmang aalis na ng tutukan ako ng baril ng mga body guards niya..
Humarap ako ulit sa kaniya.. “Ano ‘to? Papatayin mo ako? Sige! Gawin mo!”
“No I won’t… Ang Davis nay un ang papatayin ko…” nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya..
“Don’t you ever touch her!” napasmirk siya..
“Do you love her? Well, sorry son, you’ve met at the wrong time..” Shit! Ano bang problema niya!!!
“gawan niyo ng masama si Kane, ako ang makakalaban niyo.. “ at umalis na aki sa impyernong mansion na yun..
“Brylle…” sinundan pala ako ni Winter.. tiningnan ko siya ng masama..
“Masaya ka na Win? Akala ko pa naman kaya ayaw mong magkamabutihan kami ulit dahil iniwan ko siya dati, pero masama ka rin pala katulad nila..”
“Brylle, family is important for me..”
“What about Kane? Is she not a family to you?” napayuko na lamang si Winter sa mga sinabi ko..
“Wag mo akong sundan.. at wag mo ng lapitan si Kane..”
“Brylle, someday you’ll be coming back to us.. hindi mo kilala si tito, galit nag alit siya sa mga Davis..”
“tss! I’ll protect Kane, no matter what…” hindi na ako aalis sa tabi ni Kane..
~Clyne Pink <3
BINABASA MO ANG
Empire University
Teen FictionLove is painful, yes it is. Love accepts everything. Love is all that matters between two persons who are in love. Paano kung pilit kayong pinaglalayo sa isa't-isa? Paano kung nakalimutan ka niya? Paano kung nasaktan mo siya kahit hindi mo sinasadya...