Empire University

Chapter 5: I will remember

Chapter 5

Ashley's POV

All I want is to cry,  iniiyak ko na lang ang lahat ng nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung bakit ... pero masyadong masakit, si Brylle, parang may kakaibang epekto siya sa akin.

Bzzt bzzt. Celphone ko yun nag vibrate.. sino kaya to?

+63928........

Hi Kane! Brylle here, are you okay? Wala ka kasi kanina sa meeting.

-end-

Si Brylle pala, nakalimutan ko na nangako  pala akong aattend ng meeting. Wala akong gana mag reply ngayon..

+63928.... Calling.....

Pinatay ko na ang phone ko, gusto kong i-isolate muna ang self ko.. I'm too emotional for this.

Young lady... Gumising na po kayo, tanghali na po may pasok pa kayo..

Young lady....

Young lady...

Ano ba yan!! Ang ingay.. shocks! Ang sakit ng ulo ko at parang ang bigat ng mga mata ko..

Tama nga pala, umiyak pala ako buong gabi hanggang sa nakatulog ako..

"gising na po ako."

"mabuti naman po, nakahanda na po ang inyong almusal."

Bumangon na ako at naligo, matapos maligo ay nag-ayos na para pumunta sa school, wala akong ganang kumain ngayon, so I'll just skip my breakfast, hindi naman ako mamatay siguro..hahaha..

I'm watching my face right now in front of this huge mirror.

"look how ugly you are now Ash, aren't  you so pitiful with that face?" mukha akong baliw sa ginagawa ko ngayon..

"Oh well, I have to go.... Wait! Right! My phone." Naka off pala yun buong gabi, I'm sure worried na masyado si Brylle.... I mean si Patrick pala... haay..

Woah!  56 messages... at halos lahat mula kay Brylle.. masyado siyang nag-aalala..

Ang iba naman ay galing kay Pat, bakit raw nakaoff ang phone ko.. haay.. bahala na.. I just have to go..

***

Andito na ako sa labas ng classroom..

 Ng biglang may bumatok sa ulo ko..

"ano bang proble....." hindi ko na natapos ang sasabihin ko kasi may napakagwapong nilalang na nakatingin sa aking magagandang mata, este magang mata pala.

"Ashley! Ang mata mo! " I told yah, ang pangit ng mata ko ngayon.

"I know" tipid kong sagot sa kanya.

"sorry"

"Pat, nothing to be sorry about, besides I'm thankful kasi kahit papano anjan ka para maliwanagan ako." I gave him a faint smile.

"Pumasok ka na Ash malapit ng mag time."

"Okay.. see you later Patrick!" masiglang sagot ko sa kaniya.

"don't bother yourself anymore, Okay?" mabuti na lang at may Patrick akong kaibigan, napakaswerte ko talaga sa kanya.

"Aye Aye sir!" pumasok na ako kaagad ng classroom.

Habang papalapit ako sa upuan ko parang nakakaramdam ako ng konting awkwardness, kasi andun si Brylle at titig na titig siya sa akin.. well, I can't escape na.. I have to face it.

"Kane..." malumanay na tawag ni Brylle sa akin.

"A... are y..you o....okay?" yung totoo? What's with him? may sakit yata to.. haha..

Humarap ako sa kaniya " okay lang ako Brylle, bakit?"

"kasi parang umiyak ka" naramdaman ko ang pag-aalala sa boses niya.

"Nothing for you to be worry about Brylle, at isa pa hindi naman tayo masyadong close para mag worry ka."  Hindi ko alam pero parang masakit para sa akin na sabihin sa kaniya ang mga salitang nabitawan ko.

"oo nga, tama ka naman.. pasensiya na .."  Sagot niya at tumingin na lamang siya sa bintanang katabi lamang niya..

Dumating na ang guro namang at nag-umpisa na ang klase.. ilang araw na lang at Christmas Celebration na sa school namin.. huling araw na ito ng klase para raw makapag prepare kami sa idadaos na event..

Matapos ang klase namin sa 2nd period ay nagtungo ako sa rooftop.. masarap ang hangin dito at masyadong peaceful sa pakiramdam..

"Mahal ko pa rin siya Kyle."

"Paano yan, hindi ka na niya naaalala?"

Teka, sino yun? Kyle? Yung friend siguro yun ni Brylle tapos si Brylle ba yung kausap niya? Sino ang mahal niya.. di kaya...

Aish!!! Napasabunot nalang ako sa buhok ko..napaka imposible naman ng iniisip ko...

"Okay mind!!! Erase Erase Erase," Para na akong baliw sa ginagawa ko..

"tulungan mo ako Kyle, sa Christmas celebration ng school gagawin ko ang lahat para maalala niya ako.."

Christmas Celebration? Haay.. ayaw kong mag assume pero bakit parang umaasa ako na para sa akin yung pinaplano niya... Hindi ko na to kaya..

Bababa nalang siguro ako... kung ano-ano na ang naiisip ko at isa pa kailangan ko pang makipag-usap sa nanay ko, para naman akong detective nito, Mystery about myself.. hmp! Booooriing! Haha..