ဒန္နရယ့္ေဘးမွာ သစ္ကိုင္းမ်ား သစ္ရြက္မ်ားအျပင္ ရွိရွိသမ်ွ အရာအားလံုး ေရဘ၀ဲတစ္ခုကို ခ်ာခ်ာလည္ေနၾကသည္။ ျပင္းထန္ေသာ သဲမွုန္မ်ားေၾကာင့္ မ်က္စိကိုဖြင့္၍မရႏိုင္သလို စူးရွေသာ ေလသံေၾကာင့္ နားေတြအူေနသည္။
ဘာျဖစ္ေနသည္ကို မသိသလို ဘယ္ေရာက္ေနသည္ကိုလဲ သူမခန္႔မွန္းႏိုင္။
ေသခ်ာသည္ကေတာ့ မုန္တိုင္းၾကားမွ စကၠဴစတစ္ခုလို ဒန္နရယ္ ေကာင္းကင္ျပင္မွာ လြင့္ေျမာေနျခင္းျဖစ္သည္။
အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ တစ္စံုတစ္ခုႏွင့္ ျပင္းထန္စြာ ကိုင္ေဆာင့္မိသလို ေနာက္သို႔အရွိန္ျပင္းစြာ ေျပးေဆာင့္မိျပီးမွ ေရွ႕သို႔ျပန္ယိုင္က်ကာ ေျမျပင္ေပၚ ေမွာက္ရက္ျပဳတ္က်သြားခဲ့သည္။
ဒန္နရယ္၏ ပထမဆံုးအသိမွာ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာက်င္မွုျဖစ္သည္။
ကိုယ္ခႏၶာထဲမွ ရွိသမ်ွ အရိုးမ်ားကို တစ္ေခ်ာင္းစီကိုင္ခ်ိဳးထားသလို စူးေအာင့္နာက်င္မိသည္။ နားေတြအူေနကာ ေခါင္းတစ္ခုလံုးလည္း မူးေနာက္ေနသည္။ ေက်ာက္ျပင္ႏွင့္ ေဆာင့္မိေသာ နဖူးေထာင့္ေနရာမွ ေသြးမ်ား ေက်ာက္တံုးတစ္ခ်ိဳ႕ေပၚ တစ္စက္စက္က်ေနသည္။
လက္ႏွစ္ဖက္ကို အားယူေထာက္ရင္း ထထိုင္ရန္ၾကိဳးစားမိေပမယ့္ စူးရွေသာ အလင္းတန္းမ်ားေၾကာင့္ မ်က္စိကို ျပန္မွိတ္လိုက္ရသည္။
ေတာက္ပေသာ ေငြေရာင္ေတာင္ပံတစ္စံုကို သူ ျမင္လိုက္ရသလိုရွိသည္။
"မင္း ငါ႔ကို ဘာလာေႏွာင့္ယွက္ျပန္တာလဲ ေျမနတ္သား.."
"ဘယ္ေတြကို အေလာတၾကီးသြားေနလို႔ ကိုယ့္ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္းေတာင္ မႏွုတ္ဆက္ႏိုင္ရတာလဲ ေလနတ္သားရာ.. ဒီေနရာကိုျဖတ္မွေတာ့ က်ဳပ္ကိုလဲ သတိရဖို႔ေကာင္းပါတယ္.."
ေငြဆည္းလည္းသံလို ၾကည္လင္ေနေသာ အသံမ်ားကို ၾကားေနရသည္။ ဒန္နရယ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားျပီး မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္မိသည္။
သူ႔ေရွ႕မွ ပံုရိပ္ႏွစ္ခုမွာ အလင္းတန္းမ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းမြန္စြာ မျမင္ရဘဲ ၀ိုး၀ါးေနသည္။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူႏွင့္ ခပ္ေ၀းေ၀းေနရာတြင္ ေငြေရာင္ေတာက္ေနေသာ ေတာင္ပံတစ္စံုႏွင့္ သႏၱာေက်ာက္ပြင့္တစ္ပြင့္လို နီညိုေရာင္သန္းေနေသာ ေတာင္ပံ တစ္စံုရွိေနသည္။
YOU ARE READING
Black Angel
Fantasy(Unicode & Zawgyi) - - - မင်းတို့လူသားတွေမှာ နှလုံးသားမရှိဘူး ဒန်နရယ် - - - Cover Design - Leo Bee
