Ya ecelimi beş çayına beklemeyecek kadar,
Bıkmışsam soluk almaktan.
Yalnızım...
Ben böyle değildim,
yaşamaya çalışırken oldum.
Beni büyüdüğüme, beni kadın olduğuma pişman ettiler.
Ah o sakallı,
ah o yüzüme bulaşan yalanların pişmanlığı...
Gülebilmem için dişlerimin güzel olması,
yersiz ve yetersiz bir neden.
Bunun için,
o yaşadıklarımı yaşamamam
ve o deli acıyla orgazm olmamam gerekiyordu.
Iıh mutluluk artık mavi çocuk değil
Ekmek gibi bölüp paylaştım umutlarımı.
Parayı bulmayı,
büyük havuzlu bir evde oturmayı,
güzel bir dünyada yaşamayı.
Bugün ne pişireceğim sorusunu kendime sormamayı,
yani özgür olmayı,
bacaklarımdaki kuyuma bir ip indiren mutlaka olurdu.
Yalnızlığımda ve mutsuzluğumda
o kendimi acayip özel hissettiren adamlar,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
şairçiğdemm
PoesiaEY YÜZÜM NE ÇOK UTANDIM SENDEN Şiirle çıktığım bu yolculukta yaşadığım bütün renkleri kaleme döktüm , benimle okuyup , benimle hissetmeye yaşamaya var mısınız ?
