Kaderimi Yaşıyorum

Bölüm 2

İyi Okumalar :)

Eve vardığımda saat epey geç olmuştu. Annemle babam beni ne kadar merak etseler de tek lafıma inanıp saat geç olduğu için odalarına çekildiler.

Derin bir soluk verip bende odama girdiğimde son bir saat içerisinde yaşadıklarımı düşündüm. Babamlara olanları anlatmamıştım çünkü aslı olmayan bir şey için telaş yapmaları yersiz olurdu.

Pijamalarımı giyip yatağa geçtim. Annemin hazırladığı soğuk sütümü bir dikişte bitirip gece lambasını kapattım. Odanın kararmasıyla keskin bakışları canlandı gözümde. Sert ve korkusuz bakışları. O an fazla dikkat edemesem de keskin yüz hatları ve kalıplı bir vücuda sahipti ve bu durum onu daha da korkutucu yapıyordu.

Ne kadar annemlere söylemeyecek kadar önemsemesem de içim içimi yiyordu. İlk defa bu denli bir korku hissetmiştim ve kalbimi bir türlü eski ritmine döndürememiştim. Huzursuzca yatakta kıpırdandım uykuya dalamayacağımdan emin olsam da gözlerimi yumdum. 

____

Sabah alarmın sesiyle uyanıp hazırlanmak için kalktım. Gece düşüncelerle boğuşup sabaha karşı anca uyuyabilmiştim. Her ne kadar uykusuz olsam da alarmın ilk tınısında uyanabilmem de taktire şayandı doğrusu. Bu huyumu annemden almıştım ve ona bu konuda cidden minnettardım. 

Banyoya girdiğimde gözlerimin oldukça şiş olması uyumadığımı açıkça belli ediyordu. Elimi yüzümü yıkayıp yatağımı topladım. Hızlıca ne giyeceğime karar verip hazırlandım ve annemin zoruyla bir kaç bir şey atıştırıp çıktım. Dünün korkusuyla çağırdığım taksiye binip adresi söyledim. Klima sayesinde mayışmaya başladığımda uyumamak için kulaklığımı takıp en hareketli şarkı eşliğinde devam ettik yola ettik diyorum çünkü sesin kulaklığımdan dışarı çıktığına kalıbımı basabilirim.

____

Dershaneye vardığımda montumu asıp direk peteğe koştum. Henüz bir kaç kişi gelmişti. Ben geçen sene istediğim üniversiteyi kazanamadığım için bir yıl sonra yeniden sınava girmeye karar vermiş ve dershaneye yazılmıştım. Haftanın 4 günü dersim varken ben ekstra gelip kalan günlerimin çoğunu da etütlerle dolduruyordum. Sınıf dolmaya başladığında bende yerime geçip kızlarla muhabbete koyuldum.

Ders bittiğinde yemek almak için Beyza ile kafeteryaya gitmeye karar verdik. Kafeterya dershanenin hemen karşısında ki kaldırımdaydı. Beyza bizim isteklerimizi alırken ben de kasa da bekliyordum. Dışardan gelen ani fren sesi ve ardından gelen patırtıyla herkesin bakışları camdan dışarıya döndü.

Lüks arabadan inen kişi ile olduğum yerde donup kalmıştım. Karşıdan gelen arabayla çarpışmıştı. Bir kaç bağırıştan sonra birbirlerine girdiklerinde karşıdaki adam çoktan hastanelik olmuştu. Onu tekrar görmenin verdiği şokla donup kalmıştım. Adamı yere fırlatıp arkasını döndüğünde göz göze geldik. Benim şaşkınlıkla açılan ağzımın aksine az önce kavga eden kendisi değilmiş gibi dudaklarını tehlikeyle kıvırmıştı. Beyza'nın kolumu sarsmasıyla kendime gelirken konuşamamıştım bile. Koşar adımlarla kafeteryadan çıkıp dershaneye doğru yürüdüm. Beyza'nın sorduğu sorularıysa duymazdan gelmeye çalıştım. Fazla samimi değildik ve onunla bu konuyu paylaşmak istememiştim. Ama kesinlikle dershane çıkışı kardeşim dediğim insana İrem'in yanına uğramalıydım. Beni bir tek o anlardı. Bakışlarının hala sırtımda olduğunu hissederken dershanenin önüne gelmiştim. Bakışlarımı titrekte olsa ona doğru çevirdiğimde telefonla konuşsa da gözünü dahi kırpmadan bana bakıyordu. Konuşması bitmiş olacak ki telefonu kulağından indirip ekranına bakmadan kapattı ve cebine attı. Bakışları hala bendeydi. O da beni tanımıştı. İşte şimdi cidden boka battım diyebilirdim. 

Umarım beğenmişsinizdir.

Bölüm hakkında oy ve yorumlarınızı bekliyorum :)