Poezja bardziej na serio (i tak chujowa, ale mniej)

Ciała i dusze

Nasze ciała,
nasze dusze.

Przeżywają męki,
cierpienia,
katusze.

I prędzej ciało twe uduszę,
niż duszę zmuszę
by przestała.

Wiem, że dziś czuć nic nie muszę,
ale widzę tamte róże
i kocham wciąż
dłużej.

Miłości małe,
cierpienia duże.
Czy tego warte są nasze dusze?