City Princess Meets Province Commoner [Kathniel♥]

Chapter X: When a commoner becomes a friend

Cess' POV

"Ershh! gods! Where the hell is that guy!" Hay nako, antagal tagal naman kasi netong si Josh! Shemay, ang sakit na ng paa ko e. Mahigit 30 mins na akong nakatayo dito! Tama bang babae ang pinaghihintay?! Asking what's happening? Gagawa kasi kami ng project netong si mokong, siya kasi partner ko. Ewan ko ba, ang gulo rin magpapartner ni Sir e.

Usapan namin dito nalang sa starbucks magkita. Pinauwi ko na sa driver yung car kasi pinaayos ko pa, naflat-an kasi. Bakit ako nakatayo? Pano ba naman, antagal ko na daw nakaupo, e ubos na yung inorder ko, tapos andaming customers na walang maupuan. Kaya eto, nakatayo ako sa labas ng starbucks. At my gosh! NAKA PUMPS AKO HA. Kaya ang sakit lang sa paa! 

*Joshua Mokong calling...* 

"ASAN KA NA BA HA. MY GOSH. I'VE BEEN STANDING HERE FOR MINUTES MAYBE HOURS. ANG SAKIT SAKIT NA NG PAA KO ALAM MO BA YUN" Pangangaral ko agad sakanya

"Hala. Sorry. Malapit na ko promise" Panimula niya, bat ang ingay? Nasa motor ba siya?

"Asa motor ka ba? Uy baka maaksdente ka! Sayang effort kong tumayo dito no!" 

"Haha. Oo nasa motor ako, bibilisan ko na talaga promise. s-sorry na sorry talaga-AHHHHHH *BOOGSH*"

"JOSHUA. HUY. OKAY KA LANG?!"

"C-Ces-" Oh my gosh! Si Joshua! Halaaaa. Anong gagawin ko?

I immediately dialed a number of my tito.

"Oh, Chandria dear, Bat ka napatawag? You know I'll put your pamasko sa account mo, no need to ask for it. Haha kidding. So, ano nga yun iha?"

"Tito, kasi I have this friend nakamotor siya, and he called me tapos parang bigla siyang na semplang or nabangga or something. I don't know what to do! Nagp-panic na ako, I know na halos  kabisado mo ang buong La Union kasi you've been a governor, and you have police connections. Tito help me please." Mabilis kong sabi.

"Boy? Wait what? ehem. i'm sorry, no time for that. I'll see what I can do, I'll contact you later. for now, relax ka muna. Don't stress yourself too much. We'll find him"

"Thanks tito" And with that, I Hang up

...

//After 20 minutes//

Ayun! Nag text na din si Tito, 

//From: Tito Gio F.

Joshua Dizon ba yung tinutukoy mo iha? Cause we found him 5mins. ago, sorry di ako nakapagtext agad, called your tita kasi, her one kumare owns the Clavería Hospital. So sinugod na namin siya doon. I think the 2 children ofthe Claverías are studying at your prestige school! Do you know them? Anyway, the hospital's about 2 blocks away from the mall. Hope I helped!//

\\To: Tito Gio F.

Yes tito thats him! thankyou very much! Helped a lot! And well, I don't know the Clavería children, hope to meet them tho! Thanks again. :)\\

Nagmadali akong tumakbo paalis ng mall. Can't wait for my driver, nor a cab or anything. I looked around, and I saw the hospital at the other side of the road. Tumakbo ako papuntang overpass, run run run runfasterr I thought, 

"AHH!" That was me, ouch. ang sakit sh!t. I tripped, obviously. Shocks. Ang sakiiiiit! Bat pa kasi ako nag pumps e. Pinilit kong tumayo at tumakbo parin, pero takbong paika ika na. I don't care if I look silly, bahala na. 

...........

"Okay ka lang?" Yan lang nasabi ko,since hingal na hingal na ako.

"H-hingal na hingal ka. umupo ka nga. Okay lang ako. Okay na ako." Sabi niya, at umupo na nga ako sa couch katabi ng bed niya.

He looks fine, but tired. Meron siyang bruise sa ulo, pero sabi ng doctor di naman daw nadamay ang brain at skull niya. Meron din siyang arm fracture sa right arm. 

"Di kasi nagiingat! Ano ka ba naman! Tsk." Sermon ko

"Eh bat ka may gasgas sa paa? Di kasi nagiingat! Ano ka ba naman Tsk!" Panggagaya niya

"Excuse me, dahil sayo to no, alam mo bang tinakbo ko yung mall papunta dito. At naka heels pa ako, kaya natapilok ako. Kaya ikaw ang dahilan neto. Jusko, kinabahan kaya ako!"

"Kinabahan ka? you care then." Sabi niya ng nakangiti. Aba't! feeler lang? pero na pa isip ako.  Woah, Oo nga bakit ba ako alalang alala? commoner lang siya.

"Hey. oo nga no? Pamasko ko na tong sasabihin ko ah, Maybe I

.

.

.

.

.

.

.

.

.

can accept you as a friend. You're lucky. As I said, commoners are not worth my friendship. And you're a commoner, no offense, but then I cared for a minute, so maybe, you can be a friend of mine. Sooo friends?" I offered my hand.

"Friends-ARAAAY!" HAHAHA. Pano ba naman, kinuha nga yung kamay ko, e may fracture nga diba? XD So stupid! HAHAHAHHAHAHA. So ayun, nagtawanan lang kami.

---------

Hey buddiess :) Have a nice holliday! Kasi yung akin, punong puno ng projects. Whooo! Hirap sa Sci High! Hahahaha. 

So guys, will be posting or drafting the next chapter todaaay :) Hopefully matapos ko :) Hihi. That's alll >:D 

VOMMENTS ARE APRECIATED. SPREADING OF THE STORY IS TO BE GRATEFUL FOR. :)