-6 ay sonra-
''Baffora napacağız?!'' Damon dehşet bir ifadeyle gözlerinin Baffora'nın büyümüş olduğu karnına odaklamıştı.Yüz hatlarından gayet gergin olduğunu anlayabilirdiniz.Baffora eliyle karnını okşadı.''Bilmiyorum.''dedi.Ardından ekledi ''Bu zamana kadar nasıl sakladıysak,öyle devam edebiliriz.Sonra ben çocuğumuzu doğururum ve...''sesi umutluydu fakat Damon'ın bıçak gibi sesi onun cümlesini tamamlamasına izin vermemişti.''Öleceksin.Anlamıyor musun?! Sakladık diyelim.2 kurt çocuk sahibi olmaya çalışırsa sonuçlarını biliyorsun.''iç çekti.''Ah,lanet olsun!'' sesi yükselmişti.
Tek eliyle alnını ovdu ve arkasını döndü.Derin nefesler alıyordu.Sakinleşmeye çalıştığı belliydi.''Scott şüpheleniyor.Değil mi?'' Baffora sadece hıhı demekle yetindi.
O sırada çadırdan içeri dalan Scott'la birlikte 3ü de donakaldı.Damon kaşlarını kaldırmıştı.Scott'a baktığında elini ensesine koydu ve sıkıntıyla nefesini dışarı üfledi.Scott okkalı bir küfür mırıldandı.Şaşkındı,hatta dehşete düşmüştü.Kardeşinin şiş karnına odaklanmıştı.Baffora eliyle yüzünü kapattı.Scott yutkundu.''Bu ne?'' ardından kendi kendine cevap verdi.''Ondan hep bol şeyler giyiyordun.Tabii ya! Bunu nasıl saklayabilirsin....''ardından kafasını Damon'a çevirdi.Yüzündeki dehşet ifade yerini kızgın bir ifadeye bıraktı.''Sen...''Damon'ın üstüne yürüdü.''Onu bu konuma sen getirdin!Sana kardeşim diyordum.Ve şimdi bakıyorum ki kız kardeşimi...''yutkundu.Elini yumruk yapmıştı.Damon geri adım atıp fısıldadı.''Burada hatalar içinde olan tek kişi biz değiliz Scott.''Scott duraksadı.Ne demek istiyorsun dercesine kaşını kaldırdı.''Sürekli bir cadıyla gizli gizli buluşmalar yapan birinin bize böyle tepki göstermesi garip değil mi?''
Baffora önce şaşırdı ardından öfkeli gözlerle Damon'a baktı.O kim oluyordu da,abisiyle böyle konuşabiliyordu?! Fakat bir yandan haklı olduğunu düşündü.3ü de anormal bir konumdaydılar ve ne yapacaklarını bilmiyorlardı.Bir süre sessizlik oluştu.Baffora sesli bir şekilde yutkununca Scott ona doğru döndü.Damon ise bakışlarını ona çevirdi.''Ölecek miyim?''diye mırıldandı Baffora.''Burada kalın.Sakın bir yere ayrılmayın.'' diye emredercesine konuştu Scott ve ardından çadırdan ayrıldı.
Yarım saat geçmişti.Baffora ve Damon karşılıklı yerde oturuyorlardı.Damon Baffora'nın ellerini tutmuş,ona umut dolu sözler sarf ediyordu.Baffora acıyla gülümsedi.''Bir oğlumuz olsa ne güzel olur...Değil mi?''Damon yutkundu.Gözlerinde biriken yaşların,bazıları yanaklarından biçimli çenesine doğru süzüldü.Baffora elinin tekini Damon'ın avucunun içinden çekti ve onun gözyaşlarını sildi.Ardından ona sarıldı.Kollarını Damon'ın boynuna sardı ve belinde hissettiği güçlü kollarla dünyadaki en güvenli ve huzurlu yerin,bu olduğunu anladı.Damon'ın kolları.
---------------------
Son birkaç aydır Scott ve Victoria aralarında iletişim kurabilecekleri bir yöntem geliştirmişlerdi.Scott Victoria'nın ona öğrettiği sihirli kelimeleri söylüyor ve ardından nehrin suyuna birkaç taş atıyordu.Bunun ardından 10-15 dakika içinde Victoria yanına geliyordu.Fakat bu gün Victoria biraz geç kalmıştı.Scott sıkıntıyla nehrin yanına oturmuş.Elini suya sokup çıkartarak düşüncelere dalmıştı.20 dakika geçtikten sonra suda beliren yansımayı görünce sıkıntıyla gülümsedi.Victoria.Üzerinde mor kadife bir cüppeyle ve geleneksel cadı şapkasıyla ona gülümsüyordu.Scott kalktı ve omuzlarından tutup yüzüne baktı,ardından ona sarıldı.Ah,bu buz mavisi gözleri her gördüğünde bedeni yanıyordu.Sarılmanın ardından tekrar yüzüne baktığında birşeylerin ters gittiğini anladı.''Sorun ne?'' diye sordu.Victoria kaşlarını kaldırdıktan sonra elini Scott'ın kalbine koydu ve gözlerini kapattı.Bir kaç dakika öyle kaldılar.Ardından Victoria gözlerini açtı.Fal taşı gibi açmıştı.Yüzünde dehşete düşmüş bir ifade vardı.''Halledebilirim.'' dedi.Sesinde güven vardı.Scott neyi diye soracakken,Victoria sanki zihnini okuyormuşcasına ''Baffora'ya.Yardım edebilirim.''dedi.
