Chapter 1

2K 45 1
                                    

"Tessa" Ακουσα την φωνη της μαμας μου να με καλει απο κατω. Βογγιξα και κυλισα απο το μικροσκοπικο μου κρεβατι. Πηρα το χρονο μου τακτοποιωτας το κρεβατι μου διοτι αυτο ειναι το τελευταιο πρωι που θα θεωρουταν κρεβατι μου.

"Tessa" φωναξε ξανα.

"Σηκωθηκα" της ανταπεδωσα. Ακουγονται τα ντουλαπια να ανοιγουν και να κλεινουν απο κατω, ο ηχος της μανιωδους προετοιμασια για πρωινο. Με καθε μου βημα που κανω προς το μπανιο ο κομπος στο στομαχι μου μεγαλωνει, απο την στιγμη που αρχιζω το ντουζ μου ειναι σχεδον αφορητος. Περασα τα τελευταια χρονια ανυσηχωντας για το κολεγιο. Περνουσα τα Σαβαττοκυριακα μου διαβαζοντας και ποετοιμαζοντας τον εαυτο μου για αυτη την μερα ενω οι συμμαθητες μου εβγεναν εξω, μεθουσαν χανοντας τον χρονο τους και θετοντας σε κινδυνο το μελλον τους. Την ημερα που ηρθε η επιστολη αποδοχης μου στο Washington State University ημουν κατενθουσιαμενη, το περιμενα αλλα δεν εδιωξε αυτο τον ενθουσιαμο μου μακρια. Η μητερα μου εκλεγε για ωρες, και ωφειλω να ομολογησω οτι ημουν πολυ περηφανη για τον εαυτο μου. Ολη μου η σκληρη δουλεια τελικα ανταμειφτηκε. Ειχα πει καποτε οτι θα αφησω το κολεγιο της Washington αλλα τελικα αποφασισα το αντιθετο. Ειμαι ανθρωπος της συνηθειας και μου αρεσει η ρουτινα οπως και της μητερας μου.

Το ζεστο νερο χαλαρωνει τους μυς μου, και αναρωτιεμαι ποση ωρα ειμαι εδω μεσα? Βιαστηκα πλενοντας τα μαλλια και το σωμα μου, περασα βαριεστιμενα το ξυραφακι στο ποδι μου για να αφαιρεσει τις τριχες που εμφανιστικαν μεσα στο Σαββατοκυριακο.

Καθως τυλιγα την πετσετα γυρω απο το υγρο σωμα μου, η μητερα μου φωναξε παλι το ονομα μου. Την αγνοεισα, ξερω οτι ειναι νευρικια για την ημερα της αφιξης μου στο κολλεγιο αλλα εγω ειχα προγραμματισει αυτη την μερα εδω και μηνες. Το αγορι μου ο Noah θα ειναι εδω σε λιγο για να φυγουμε μαζι. Αυτος παει μια ταξη μικροτερη απο εμενα γιατι η μαμα του αργησε να τον γραψει στο νηπιαγωγειο. Ο Noah εχει τελειους βαθμους και ειναι πανεξυπνος, θα ειναι του χρονου μαζι μου στο WSU. Θα ηθελα να ερθει απο τωρα γιατι δεν ξερω ουτε ενα ατομο στο κολλεγιο. Το μονο πραγμα που ζηταω ειναι να εχω μια αξιοπρεπη συγκατοικο.

"Theressa"

"Ερχομαι τωρα μην με ξανα φωναξεις" της ειπα κατεβαινοντας κατω.

Ο Noah καθεται στο τραπεζι απεναντι απο την μητερα μου, ντυμενος με ενα μπλε πολο πουκαμισο και khakis, την συνηθισμενη ενδυμασια του. Τα ξανθα μαλλια του ειναι χτενισμενα και ελαφρα προς την τελειοτητα.

"Γεια κολλεγιοκοριτσο". Χαμογελασε με ενα τελειο λαμπερο χαμογελο, ενω σηκωθηκε για να μου χαρισει μια σφιχτη αγκαλια.

"Γεια" Του δινω ενα εξισου λαμπερο χαμογελο και μαζευω τα βρομικα ξανθα μαλλια μου σε ενα κοτσο μολις με απελευθερωνει απο την αγκαλια του.

"Αγαπη μου, μπορουμε να περιμενουμε μερικα λεπτα μεχρι να φτιαξεις τα μαλλια σου" η μαμα μου, μου ειπε ριχνοντας μου μια αποδοκιμαστικη ματια.

Πηγα προς τον καθρευτη, ειχε δικιο. Τα μαλλια μου πρεπει να ειναι ευπαρουσιαστα για σημερα και φυσικα δεν διστασε να μου το θυμισει.

"Θα βαλω τις βαλιτσες σου στο αυτοκινητο". Ο Noah προσφερθηκε και πηρε τα κλειδια απο το τραπεζι. Με ενα γρηγορο φιλι στο μαγουλο, εξαφανιστηκε απο το δωματιο.

Οι πεταλουδες χορευουν στο στομαχι μου καθως περπαταω προς το αυτοκινητο. Εχω τουλαχιστον δυο ωρες για να τις κανω να εξαφανιστουν. Δεν εχω καμια ιδεα πως θα ειναι το κολεγιο, θα κανω φιλους?

After (Greek Translate)Where stories live. Discover now