After (Greek Translate)

Chapter 2

"Φτασαμε" η μητερα λεει καθως μπαινουμε μεσα στην πανεπιστιμιουπολη.

Η πανεπιστιμιουπολη φαινεται ιδιο οπως στα φυλλαδια και στο ιντερνετ, ειμαι εντυπωσιασμενη. Τα κτιρια ειναι παλια και κομψα. Εκατονταδες ανθρωποι, γονεις που αγκαλιαζουν τα παιδια τους για αποχερετισμο, πρωτοετης μαθητες γεματοι συγχηση και αγωνια για αυτο που θα συναντησουν. Το μεγεθος της πανεπιστιμιουπολης ειναι εκφοβιστικο, αλλα ελπιζω οτι μετα απο μερικες εβδομαδες θα νιωθω σαν το σπιτι μου. Περιμενω μονη μου και μια μεσης ηλικιας γυναικα μου δινει το κλειδι του κοιτωνα μου. Αισθανωμαι ηδη πιο ελεθερια απο οτι εχω τα τελευταια δεκαοκτω χρονια.

"Θελω να δω το κοιτωνα σου πριν φυγω. Απλα δεν μπορω να πιστψω οτι εισαι στο κολλεγιο. Η μοναχοκορη μου φοιτητρια που ζει μονη της. Δεν μπορω να το πιστεψω" δακρισε και σκουπισε τα ματια της, προσεχοντας να μην χαλασει το μακιγιαζ της. Ο Noah μας ακολουθει στους διαδρομους κουβαλοντας τις βαλιτσες μου.

"Τωρα, απλα να εισαι σιγουρη οτι θυμασαι ολα οσα σου ειπα, δεν θες να κανεις τιποτα για να καταστρεψεις το μελλον σου", ειπε ελεγχοντας την ωρα στο ρολοι της, ενα ρολοι που σιγουρα δεν μπορουσε να αντεξει οικονομικα, αλλα το αγορασε ουτως ή αλλως.

"Ειναι το Β22 δωματιο.. ειμαστε στην αιθουσα Γ" τους λεω. Ευτηχως βλεπω ενα μεγαλο Β ζωγραφισμενο στον τοιχο. "Εδω κατω" τους λεω και με ακολουθουν. Ειμαι ευγνωμων που εφερα μαζι μου μονο λιγα ρουχα, μια πετσετα και μερικα απο τα αγαπημενα μου βιβλια ετσι ο Noah εχει λιγοτερα να μεταφερει.

"Β22" η μητερα μου ξεφυσηξε. Τα τακουνια της ειναι εξωφρενικα ψηλα για τον δρομο που εχουμε μολις υπομεινει. Εβαλα το κλειδι στην παλια ξυλινη πορτα, τρυζοντας ανοιφε και η μητερα μου λαχανιασε. Το δωματιο μου ειναι μικρο, με δυο μικρα κρεβατια και δυο γραφεια. Τα ματια μου βλεπουν τον λογο γιατι ειναι εκπληκτη η μητερα μου. Η μια πλευρα του δωματιου καλυπτεται απο αφισες μουσικης, πιο πολυ απο συγκροτηματα που ποτε μου δεν εχω ακουσει, τα προσωπα τους καλυπτονται με piercings και ταττοαζ. Η κοπελα που ειναι ξαπλωμενη στο κρεβατι εχει λαμπερα κοκκινα μαλλια, στα ματια της εχει βαλει eyeliner και τα χερια της καλυπτονται με ταττουαζ.

"Γεια" μας λεει δειχνοντας μας ενα χαμογελο. Προς μεγαλη μου εκπληξη το χαμογελο της ειναι αρκετα ενδιαφερον. "Ειμαι η Steph" λεει και σηκωνεται.

"Hey..εγω ειμαι η Tessa" λεω και πνιγομαι.

"Καλωσορισατε στο WSU οπου οι κοιτωνες ειναι μικροι και ολα τα υπολοιπα τεραστια" η κοπελα με τα βυσσινη μαλλια μας χαμογελασε. Το κεφαλι της επεσε πισω γελωντας. Το σαγονι της μητερας μου ανοιγει στο θεαμα που βλεπει και ο Noah μετατοπιζεται αβολα. Η Steph περπατησε προς τα εμενα και με αγκαλιασε τυλιγοντας τα λεπτα της χερια γυρω μου. Αιφνιδιαστηκα λιγο απο την τρυφεροτητα της αλλα ανταπεδωσα στην χειραψια της. Ενα χτυπημα ακουγεται απο την πορτα ενω ο Noah αφηνει στο πατωμα τις βαλιτσες μου και δεν μπορω να τον βοηθησω, ελπιζω ολα αυτα να ειναι ενα αρρωστο αστειο.

"Ελατε μεσα" η νεα μου συγκατοικος φωναξε, η πορτα ανοιξε και δυο αγορια μπηκαν μεσα πριν τελειωσουμε τον χαιρετισμο μας.

Αγορια σε γυναικειους κοιτωνες απο την πρωτη μερα? Μαλλον το WSU ηταν λαθος αποφαση. Και απο οτι βλεπω στην εκφραση που εχει η μαμα μου, σκεφτεται και αυτη το ιδιο. Η καημενη η γυναικα φαινεται σαν να ετοιμαζεται να πεθανει απο στιγμη σε στιγμη. Δεν την κατηγορω.

"Γεια, εσυ θα πρεπει να εισαι η συγκατοικος της στεφ?" το ξανθο αγορι με ρωταει. Δεν εχει τοσα πολλα τατουαζ οσο το αλλο αγορι αλλα και παλι εχει αρκετα.

"Εμμ..ναι, με λενε Tessa" καταφερα να πω.

"Εγω ειμαι ο Niall,μην ανχωνεσαι ετσι διωχνεις τους ανθρωπους μακρια σου".ειπε με ενα χαμογελο. Απλωνει το χερι του για να πιασει τον ωμο μου. "Θα σου αρεσει πλ εδω". Το χαμογελο του ειναι θερμο και οικειο παρα την αγρια εμφανιση του.

"Ειμαι ετοιμη παιδια" η Steph ειπε, αρπαζοντας την μεγαλη μαυρη τσαντα της απο το κρεβατι.

Η ματια μου επεσε στο αγορι με τα καστανα μαλλια που εγερνε στον τοιχο. Εχει τα σγουρα μαλλια του και εχει σκουλαρικια στα φρυδια του και στο χειλος του. Τα ματια μου ταξιδεψαν στη μαυρη του μπλουζα και τα χερια του που ειναι καλλυμενα με ταττουαζ παντου. Περιμανα να συστηθει αλλα δεν το εκανε, αντι για αυτο κοιταει το κινητο του που εβγαλε απο το μαυρο του τζιν. Σιγουρα δεν ειναι τοσο φιλικος οσο ο ξανθουλης.

"Τα λεμε Tessa", ο Niall μου ειπε και οι τρεις τους εφυγαν απο το δωματιο. Αφησα μια μεγαλη ανασα που κρατουσα. Αυτο ηταν αβολο για να λεμε την αληθεια.

"Θα σου βρουμε καινουρια συγκατοικο", Η μητερα φωναξε οταν η πορτα εκλεισε.

"Οχι, δεν μπορω" στεναξα, "ειναι μια χαρα". Εκανα οτι μπορουσα για να κρυψω την νευρικοτητα μου. Δεν ξερω πως θα παει αυτο αλλα σιγουρα το τελευταίιο πραγμα που θελω αυτη τη στιγμη ειναι την μητερα μου να κανει σκηνη την πρωτη μου μερα στο κολλεγιο. "Ειμαι σιγουρη οτι δεν θα ειναι εδω συχνα". Προσπαθησα να την πεισω μαζι και τον εαυτο μου.

"Αποκλειεται, θα παμε να σε αλλαξουμε τωρα", τα μακρια ξανθα μαλλια της γυρνανε στον ενα της ωμο. "Δεν προκειται να εισαι στο ιδιο δωματιο με καποια που βαζει αγορια στο δωματιο της,και ειδικα τετοιους punks", κραυγασε.

"Σε παρακαλω", κοιταξα μεσα στα μπλε ματια της και μετα στον Noah. "Μονο να δουμε πως θα παει, σε παρακαλω", την παρακαλεσα. Εριξε ξανα μια ματια στο δωματιο, λαμβανοντας υποψη την διακοσμηση στην πλευρα της Steph και ξεφυσηξε δραματικα.

"Καλα" συμφωνησε, προς μεγαλη μου εκπληξη.