After (Greek Translate)

Chapter 12

Μου παιρνει λιγο για να καταλαβω που ειμαι οταν ξυπναω. Το φρικτο παρτι και το ακομα χειροτερο βραδυ ερχεται στη μνημη μου και βογγαω. Η Steph κοιματε ακομα, την αφηνω να κοιματε, οταν παω να μαθω πως μπορω να παω πισω στους κοιτωνες. Εβαλα τα παπουτσια μου και ξεκλειδωσα την πορτα. Να χτυπησω την πορτα του Harry η να δοκιμασω και να βρω τον Niall? Ο Niall ειναι μερος της αδελφοτητας κι αυτος? Ποτε δεν θα φανταζομουν τον Harry να ειναι, αρα μπορει να ειναι και ο Niall. Ο διαδρομος ειναι αδειος και εκπληκτικα καθαρος, παρα το παρτι που εγινε χθες το βραδυ. Στο πατωμα εχει κοιμησμενους ανθρωπους που πρεπει να περασω απο πανω τους για να κατεβω στο κατω οροφο.

"Niall?" λεω, ελπιζοντας καποιος να μου απαντησει. Τουλαχιστον εικοσι πεντε ατομα κοιμουντε στο σαλονι. Το πατωμα ειναι γεματο με κοκκινα ποτηρια και σκουπιδια. Οταν παω στην κουζινα προσπαθω να συγκρατηθω για να μην την καθαρισω. Μετα απο αυτο το παρτι θα χρειαστει μια ολοκληρη μερα για να καθαριστει. Θα ηθελα πολυ να δω τον Harry να καθαριζει ολα αυτα τα σκουπιδια, ενω το σκεφτομαι μου ξεφευγει ενα γελακι. 

"Τι ειναι τοσο αστειο?" γυρναω και φυσικα ο Harry μπαινει στην κουζινα, με μια σακουλα σκουπιδιων στα χερια του. Ακουμπαει τα χερια του στον παγκο και σπρωχνει τα σκουπιδια για να μπουν στην σακουλα σκουπιδιων.

"Τιποτα.. ο Niall μενει και αυτος εδω?" με αγνοησε και συνεχισε να καθαριζει. Πρεπει να ειναι ο μονος ξυπνιος. Ωραια, του αξιζει να καθαρισει ολο αυτο το αχουρι, "Μενει εδω?" τον ρωτησα ξανα, πιο ανυπωμονα αυτη τη φορα. "Οσο πιο γρηγορα μου πεις αν ο Niall μενει εδω, τοσο πιο γρηγορα θα φυγω,"

"Τωρα εχεις την προσοχη μου, αλλα οχι δεν μενει εδω. Σου φαινεται για αγορι αδελφοτητας?" χαμογελαει αυταρεσκα.

"Οχι, αλλα ουτε και εσυ," αντιμιλαω και το σαγονι του τεντωθηκε.

Αγνοησε το σχολιο μου και συνεχισε να καθαριζει. "Υπαρχει εδω κοντα καποιο λεωφορειο?" ρωτησα, χωρις να περιμενω μια απαντηση.

"Νεπ, ειναι ενα τετραγωνο μακρια,"

"Μπορεις να μου πεις που ειναι?"

"Δεν ειναι δυσκολο να το βρεις," μου χαμογελασε λιγο, με σαρκασμο.

Στριφογυρισα τα ματια μου και παω προς την κουζινα. Το οτι εχτες δεν μου εκανε κανενα αγενη σχολιο ηταν μια φορα και σημερα θα παρει φορα. Μετα απο αυτη την νυχτα δεν αντεχω να ειμαι γυρω του. Ξυπνησα την Steph και κατεβενουμε κατω.

"Ο Harry μου ειπε οτι περναει λεωφορειο εδω κοντα στο τετραγωνο," της ειπα και γελαει.

"Αποκλειται δεν θα παρουμε το λεωφορειο, θα μας γυρισει ο Harry. Λογικα προσπαθουσε να κανει την ζωη σου δυσκολη," μου λεει, ακουμπωντας τον ωμο μου. "Harry εισαι ετοιμος? Το κεφαλι μου με πεθαινει,"

"Ναι, τωρα σε ενα λεπτο," λεει και τον χλευαζω. Στην τελικη φαιρεται καλα στην Steph, αναρωτιεμαι ποσο καιρο ειναι φιλοι.

Στην διαδρομη για τους κοιτωνες η Steph τραγουδαει οτι metal τραγουδι ακουγεται και ο Harry εχει κατεβασει κατω τα παραθυρα. Παρα τις παρακλησεις μου να τα ανεβασει.Μενει σιωπιλος σε ολη την διαδρομη, χτυπωντας τα μακρια χερια του στο τιμονι.

"Θα ερθω αργοτερα Steph," της λεει οταν αυτη βγαινει απο το αυτοκινητο. Κουναει το κεφαλι της συμφωνωντας και τον χαιρετα καθως ανοιγω την πορτα.

"Αντιο Theresa," μου χαγελα πονηρα και εγω στριφογυριζω τα ματια μου  ακολουθωντας την στον κοιτωνα μας.