This Time Not Roommates

κεφάλαιο 10ο

Μετά από δύο βδομάδες

"Γειά σας παιδιά" είπε η μαμά μου με ένα χαμόγελο όταν μπήκε μέσα στο σπίτι.

"Γειά μαμά! Πως και τέτοια χαρά?"Την ρώτησα ενώ άφησα το τηλεκοντρόλ του playstasion  στον καναπέ και σηκώθηκα.

Ναι παίζαμε fifa με τον Noah και τον είχα ξεσκίσει στην κυριολεξία.

"Δεν έγινε κάτι απλα αποφάσισα να γυρίσουμε" απάντησε καθώς εκείνη άφησε την τσάντα της πάνω στον πάγκο της κουζίνας.

"Τι?!" Ρωτησα χωρίς να το πιστεύω.

"Ναι πρέπει να μιλήσω με τον Alex!" Είπε και πήγε πάνω.

"Ωραία περάσαμε τουλάχιστον" απευθύνθηκα στον Noah και εκείνος με ένα χαμόγελο με έπιασε και με έριξε με φόρα πάνω στον καναπέ ενώ άρχισε να με φιλάει σε όλο το πρόσωπο.
[.....]

"Μπαμπάκα" είπα χαρούμενη και έτρεξα στην αγκαλιά του μπαμπά μου.

"Γειά σου μικρή μου πως εισαι?" Με ρώτησε ενώ με άφηνε κάτω.

"Μια χαρά είμαι μπαμπά εσύ?" Τον ρώτησα

"Και εγώ καλά! Λοιπόν πήγαινε πάνω με τον Noah πρέπει να συζητήσω με την μαμά σου" μου είπε με ένα μικρό χαμόγελο και εγώ αφού πήρα από το χέρι τον Noah πήγαμε στο δωμάτιο μου.

"Εμ πρέπει να πάω στο μπάνιο δεν θα αργήσω" του είπα αφού μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο μου.

Εκείνος εγνεψε αδιάφορα και καθησε στο κρεβάτι μου.

Όταν βγήκα έξω άκουσα φωνές από το σαλόνι και υπέθεσα ότι είναι οι γονείς μου οπότε πήγα και κρυφακουσα.

"Alex" ακούστηκε η φωνή της μαμάς μου αρκετά κουρασμένη μπορώ να πω.

"Απλά πες τι έγινε?" Είπε λίγο απότομα ο μπαμπάς μου.

"Ο Paul" απάντησε σιγανά η μαμά μου και ίσα που μπόρεσα να την ακούσω.

"Τι με αυτόν?" Είπε πιο εκνευρισμενος  ο μπαμπάς μου.

"Έχει παιδί" απάντησε η μαμά μου.

"Πώς γίνετε αυτό γαμωτο!! Ο πουστης παντού υπάρχει!" Φώναξε ο μπαμπάς μου.

"Και είναι στην πόλη μας" συνέχισε η μαμά μου.

Ο πατέρας μου χωρίς να πει τίποτα απλά αναστεναξε ενώ είχε το χέρι του στο κεφάλι του.

"Πρέπει να τον βρούμε" είπε μετά από λίγο ο πατέρας μου.

"Και να τον σκοτώσουμε" είπε με μια ελπίδα η μαμά μου και εγώ γουρλωσα τα μάτια μου.