This Time Not Roommates

Κεφάλαιο 28ο

"Και που λες κοπέλα μου το νοίκι είναι λίγο ακριβουτσικο" μου ειπε η κυρία Ayra καθώς μου σέρβιρε ζεστό τσαι.

"Εμ θα ήθελα αμα γινόταν να το αγοράσω" της απαντησα παίρνοντας   το φλιτζάνι στα χέρια μου.

"Μάλιστα! Κοίτα το να αγοράσεις το διαμ-- Α τα κουλουρακια είναι έτοιμα μισό λεπτό να πάω" ειπε γρήγορα Αφού ακούστηκε ένας ήχο σαν καμπανάκι.

Περίμενα και περιμενα ώσπου η κυρία  Ayra αργησε.

"Κυρία Ayra θελεται καποια βοηθεια!?" Φώναξα για να με ακουσει από την κουζίνα οπου ηταν.

"Όχι κορίτσι μου όλα καλά απλα φτιαχνω ένα χυμουλη για εμένα! Θες εσύ?" Εμφανίστηκε ξαφνικά με ενα πορτοκάλι στο χέρι.

"Μπα όχι ευχαριστω είμαι μια χαρα" της είπα ευγενικά.

Μπήκε ξανά μέσα στη  κουζινα κι εγω άρχισα να επεξεργάζομαι το σπίτι.

Παντού υπήρχαν φωτογραφίες κι έτσι σηκώθηκα για να πάω να τις κοιτάξω.

Προχώρησα προς ένα έπιπλο όπου πάνω του ειχε μόνο φωτογραφίες.

Έπιασα μια στα χέρια μου και ειδα μια πανεμορφη κοπέλα με αστραφτερό χαμόγελο εν δίπλα της υπήρχε ένας κομψος και ψηλός κύριος ο οποίος είχε κι αυτός ένα χαραγμένο χαμόγελο στο προσωπο του.

Φαινόντουσαν τόσο χαρούμενοι μεταξύ τους και σιγουρα πολύ ερωτευμένοι.

Ακουσα να αφήνει τον δίσκο πάνω στο τραπεζάκι και γύρισα με την φωτογραφία να την κοιτάξω που με πλησίαζε.

"Ο άντρας μου" έδειξε την φωτογραφία Όταν έφτασε δίπλα μου.

"Φαίνεσται πολύ ερωτευμένοι" σχολίασα

"Είμασταν παρα πολυ ερωτευμένοι" ειπε και γύρισα να τον κοιταξω ερωτηματικα.
"Εχει πεθανει" εξηγησε

"Λυπαμαι πολύ"
"Παιδιά δεν έχετε?" Ρώτησα

"Δεν μπορούσα να κάνω παιδιά αλλά αυτό δεν εμπόδισε εμένα και τον Stefan να μείνουμε για πάντα μαζί μέχρι το τέλος. Βέβαια του ειχα προτείνει για ενα παιδι αλλά εκείνος δεν δέχτηκε. Ήθελε μόνο δικό του κι αυτο το σεβάστηκα. Πέθανε πριν 2 με 3 χρόνια σχεδόν! Ερχοταν σπίτι και οταν πάρκαρε το αμάξι πηγε να βγει αλλά απ οτι έμαθα έπαθε καρδιακό και πέθανε στο πεζοδρόμιο"

"Και Δηλαδή δεν έχετε κανένα στον κόσμο?" Ρώτησα κι εκείνη πήρε από τα χέρια μου τη φωτογραφία.

"Κανένα" άφησε την κορνίζα πίσω στο κομοδίνο.

"Ελα να φας κουλουρακι" Μου χαμογέλασε και πήγε προς το καθιστικό.