Multimedya da Mira var!!!!
Hastanenin terasına gelmiştim.Terasın manzarası çok çok büyüleyiciydi.Buraya bakmaktan asla sıkılmazdım.Gidip terastaki bir masaya oturdum.Ben manzarayı hafızama kazımaya çalışırken birden arkadan birisi ''Miraaaa,buradayım yanıma gel.''diye seslendi.Ben Mira'yı duyunca hemen sandaleyeden kalkıp arkama dönecekken birden başım döndü,gözümün önü karardı ve her yer bulanıklaştı.
...
Gözlerimi açtığımda doktor yine başımdaydı.
_Ne oldu bana?
Dediğimde doktor bana cevap verip dosyayı eline aldı,
_Hastanenin terasında bayılmışsın.
_A-ama ben çok iyidim.Neden bayılmışım?
_Bende tahlil sonuçlarını bekliyorum.O zamana kadar lütfen bir yere kıpırdama!Mâlum arkamızı bi dönüyoruz yoksun.
_Emredersiniz!Bi yere gitmem.
_Hâşâ ne mümkün size emir vermek.Siz kendinize göre takılıyorsunuz zaten.
_Pardon?
_Her neyse ben dosyanızı tekrar inceledim, az sonra tahlil sonuçları da gelir ona göre gidip gitmeyeceğinize karar veririz.
_Ya bir an önce çıksa da şu sonuçlar gitsem.
_Gidiceğinizden o kadar eminsiniz yani.
_Evet,o kadar eminim!
Doktorun ne demek istediğini anlamakta zorlanırken birden kapı açılıp annem ile çok güzel bir kız geldi.Yanıma yaklaşıp elini uzattı ve,
_Ben Mira.
Diyerek gülümsedi.Bende elimi uzatarak,
_Bende Ada.
_Sanırım sen hafızanı kaybeden kızsın.
_Evet ama bunu size kim söyledi?Nerden biliyosunuz?
_Anneniz söyledi.Yani sizi muayane etmem için.
_Anlamadım.Şimdi neden beni muayane ediyosunuz?Benim durumum geçici bir şey.
_Bunun geçici olup olmadığını bilmiyoruz.Sadece muayane edip durumunuzu kontrol altına alacağız.
Mira arkasını dönüp gidiyordu ki benim seslenmemle olduğu yerde kala kaldı.
_Siz kimsiniz?Niye sürekli adınızı duyuyorum?
Mira biraz arkası dönük bir şekilde durduktan sonra arkasını dönüp bana doğru yaklaştı.
_Nasıl yani?Siz benim adımı nerelerde duydunuz?
Ve tam o sırada ben cevap verecekken birden telefon çaldı.Açtığımda ise tanıdık bir sesle bütün hafızam yerine geldi.Sargılı başımın kanadığını fark eden doktor müdahaleye geçmek için odanın kapısını aralıklı açarak hemşirelerden gazlı bez vs. istedi.Doktor benim cevap vermemde zorlandığımı görünce telefonu elimden alarak kapattı...
Bir kaç dakika sonra...
Biraz uyuduktan sonra annem odaya girdi.Neden gözlerinden sel gibi yaş akıyordu?Bana yavaşça yaklaştı ve yanıma gelip yatağın kenarındaki özensizce toplanmış olan battaniyeyi elinin yardımıyla kenara çekti.Ardından benim elimden tutarak gözlerimin içine baktı.Uzun süre bekledi.Bende daha fazla dayanamayarak anneme,
_Anne ne oldu böyle?Bir şey demeyecek misin hâlâ?
_Annemm, söylemek istemiyorum ama...
_Evet...Neyi söylemek istemiyosun?
_Ba-baban...
_Anneee...Ne oldu babama?
_Baban senin ameliyat paranı kazanmak için yurt dışına çalışmaya gitmişti ya...
_Eee?
_Az ö-önce seninle konuşurken telefonda ayağı kayıp b-ba-baban inşaattan düşmüş...V-ve ö-ölmüş...
O son kelimeyi duyduktan sonra çok üzülmüştüm.Canlanan hayatım yeniden yıkılmıştı.''Ölmüş''kelimesi kulağımda yankılanıyordu.O anda babamla bütün anılarım gözümün önünden film şeridi gibi geçmişti...
![](https://img.wattpad.com/cover/39382689-288-k673750.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aynadaki Karanlık
General FictionAcı çekmek artık onun ruhuna işlemişti.Gözlerindeki zariflik,masumluk kaybolmuş adeta korku ve endişe yerleşmişti.Çaresiz ve korkuyla başbaşaydı.İşte o ''Aynadaki Karanlık''tı.