jo si gjithë të tjerat

2

Ishte ajo , ajo qe dhe te verbrit i kthe shikimin , i hap syt qofte per ta pare nje here te vetme .ishte ajo qe te bente t ktheje koken pas dhe po te mos varej nga vullneti yt .ajo qe ti bente fluturat ne stomak.pamarrparyshe qe ishe mashkull dhe mundohehshe ta injoroje .ajo ishte vajza e endrrave te çdo djali edhe pse mundoheshe te beje veten te besoje se ishte thjesht iluzion smundje sepse thelle e dije qe sishte ashtu .Lashë Gentin menjeane dhe u nisa ne drejtim te saj pa pasur ndermend se qfar mund te me priste ishte instikti qe me dergonte rreth saj dhe un doja ta besoja.Hyra ne market pas saj vazhdoja ta ndicja nga pas duke u munduar ta gjeja rastin ideal qe ti flisja dhe pse kjo ishte pak e tepert qe ne fillim une thjeshte doja qe ajo te me verente .po ecja.i afrohesha gjithnje me afer ndjeja trupim tim te dridhej ,por doja. Isha aq afer ne momentin kur mendja me ndaloi me nje "mooos" ndoshtja kjo nuk ishte menyra e duhur ndoshta do duhej te prisja ndoshta s ishte çasti tani ishte me mire te mos ngutesha sepse mund ta pesoja keq.Dhe kjo do ishte nje humbje e paperballueshme per mua.Dhe ja ajo "moos" e mendjes sime te trullosur me ndaloi isha aq afer me te dhe smunda ta beja nuk e di pse thjesht smundja.vazhdova per ne dalje ashtu duke bere vazhdimisht debate ne mendjen time dola nga marketi .bente vapë. i perhumbur thuajse smbaja mend asgje ssdija as arsyen pse me shpiu gjer ketu vazhdova rrugen per te automobili teksa nje ze i brishte e me dilikates u degjua prapa meje
"Me falni zoteri . . . "Ishte ajooo ishte ajo arsye e ardhjes sime per te cilen mendja po krijonte iluzione." ...Por me duket se ky eshte protofoli juaj" Une ashtu si nje njeri i perhumbur e i mahnitur ngace ajo me kishte vernjtur ne mungese te fjaleve u pergjigja vetem me nje faleminderit te shuar, dhe vendojsa te ktheja shpinen e te vazhdoja.