Dedemin Saati

YALNIZ BİR AKŞAMDA

Yalnızlığın akşamında yıldızları sayarken

Sen usulca evinde ölümü düşünürken

Bir ışık düştü yalnız akşamıma

Kayıp ruhum gittikçe güçlenirken

Evvel zamanda bir ses işittim

"Doğruluğun gölgesinde ellerini kaybettim"

Bir korku sardı bedenimi

Aynı şekilde yitip gittim

Kalbim ahenkle atmaya başladı

Işık huzmesi bedenimi sardı

İçimi bir sıcaklık kaplarken

Kalbim bütün gerçekleri anladı