Belalım

❤Önce besmele en güzel kelime❤

Gülüşünü seversin, sesini seversin,sohbetini seversin, sevmek için illa ki yüzünü görmek şart değil, yüreğinde duruşunu seversin.

Nasıl bir işgence bu? Geceleri uyutmayan.Sürekli canını yakan ama bir türlü mutlu olamadığın.

Bu günlerde kendime bile kızmaya başladım.Niye düşünüyorsun ki onu.Onun haberi bile yok hem olsaydı ne değişirdi? Beni,benim onu sevdiğim kadar sever miydi? Sevse bile, "hadi gel helalim ol "dese bile ben gidebilir miydim?

Offf.Bunları düşünmekten beynim yandı.Ağlamak istiyorum ama oda olmuyor.Şuna bak, dertleşecek kimsem yok.Deli gibi gözlerimi tavana dikmiş bunları düşünüyorum.Saat gecenin ikisi ama uyumak ne mümkün.

Yok kardeşim kimseyi sevmeyeceksin.Bütün düzenin alt üst oluyor.Boş boş hayaller kurup sonra gerçekleşmiyor diye üzülüyorsun.Bakmazsa mutsuzluğun dibine vuruyorsun ama yüzüne iki saniye baksa dünyalar senin oluyor.

Ama hep mutsuz olan taraf seven kişi oluyor.Sen sevme kızım ne gerek boş ver, hem senin hayallerin var , okulun var, bir adam yüzünden bunlardan vaz mı geçeceksin?

Gelde bunu kalbime anlat. Olmuyor işte yapamıyorum, nasıl bu noktaya geldim ben bile inanamıyorum.Dilim "unut unut" diye bağırırken kalbim "kes sesini ,unutma! Sevebildiğin yere kadar sev vazgeçme" diyor.

Ortada kararsız kalmış bir adet ben.Uykusuz geceler ve sabah kalkınca aynada gördüğüm cadı gibi bir surat.Ama yook.Bu gün öyle olmayacak ben şimdi uyuyacağım ve sabah aynada ki surat yerine uykudan nasibini almış gözler göreceğim.Nihayet gözkapaklarım yavaş yavaş kapanmaya başladı.

-------------------------

Alarm deli gibi çalarken gözlerim birazdaha uyumak için adeta yalvarıyordu.Sonra ezan okundu.Bu sese hangi göz kapalı kalır, hangi kulak duymazdan gelir? Hemen yataktan kalkıp soğuk suyla güzelce abdestimi aldım.Annem ve babam namaza başlamak için beni bekliyorlardı.Eşarbımıda bir iğneyle tutturup seccademi annemin yanına serdim.Babam önde biz arkada kıldık namazımızı.

Bu huzur tarif edilemez ancak sabah namazını kılan kişiler bilir.Annemi ve babamı namaz kıldığımız odada bırakıp biraz daha uyumak için odama gittim.Normalde namazdan sonra hep beraber dua ederdik ama ben malum geceleri uyuyamadığım için birkaç gündür bu dualara katılmıyordum.

Annemin sesiyle tekrardan uyandım.Eğer yirmi dakikada hazırlanmazsam okula geç kalacaktım.Formamı beş dakikada giyinip eşarbımıda on dakikada yapıp, kahvaltı yapmadan evden çıktım.Annem arkamdan bağırınca biran duraksadım.

-Kızım iki lokma birşey yeseydin aç aç nasıl kafan alacak o dersleri.

-Annem ben ilk tenefüs zili çalar çalmaz birşeyler alıp yerim merak etme.

-Ah kızım ah.Kaç gündür böyle yapıyorsun hadi koş geç kalma bari.